بزرگنمايي:

آریا بانو - یکی از ویژگی های مدیریت اجتماعی در هر شهری توجه به همه شهروندان از جمله کودکان است. بدون شک با توجه به نقش و جایگاه کودکان در آینده هر کشوری سرمایه گذاری در حوزه کودک آورده های زیادی برای کشور و شهر خواهد داشت.

طبیعتا ضروری است که حوزه مدیریت شهری ائم از شورای شهر به عنوان پارلمان شهری و شهرداری به عنوان مجری مصوبات پارلمان شهری توجه خاصی به همه اقشار از جمله کودکان داشته باشند. شهر دوستدار کودک یک حرکت نمادین برای انتقال چند پیام است.
پیام اول اینکه مدیران شهری نسبت به کودکان و حقوق آنها و اتخاذ تمهیداتی برای توجه به کودکان غافل نیستند و حتی اگر در شعار باشد این پیام را به همراه دارد. به صورت طبیعی اگر این امر از جایگاه شعار به یک برنامه تبدیل شود هم در سیاست گذاری های حوزه شهری و هم در برنامه ریزی های اجرایی که صورت می گیرد این پیام از حوزه نظر به حوزه عمل تبدیل می شود.
پیام بعدی این است که همه شهروندان نسبت به حقوق کودکان آشنا باشند و رعایت حقوق کودکان را مدنظر داشته باشند. کودکان شهروندانی هستند مانند مابقی مردم با نیازهای متفاوت و خاص خودشان.
پیام دیگر شهر دوستدار کودک این است که کودکان با شرایط خاص اعم از کودک دارای معلولیت، کودکان کار، کودکان خیابان، گروه هایی هستند که نیازمند توجه بیشتر توسط مسئولان مربوط و البته مردم هستند.
پیام بعدی شهرهایی که با این نوع عناوین (شهر دوستدار کودک) نامگذاری می شود برنامه ریزی برای تسهیل کودکان به امکانات و خدمات مورد نیاز است. این خدمات و امکانات می تواند رایگان، محله محور یا ارزان باشد. در جوامعی که چنین شرایطی وجود دارد سازمان های غیر دولتی در راستای حقوق شهروندی تلاش می کنند.
آخرین پیام این است که مسئولان حوزه مدیریت شهری خودشان را هم در قبال وظایفی که در حوزه کودکان دارند پاسخگو می دانند و هم اینکه با اختصاص بودجه و امکانات و دیگر موضوعات مسئولیت پذیر هستند و در کنار اینها نسبت به آنچه که در راستای امور کودک انجام نمی شود بی تفاوت نیستند. به عبارتی مسئولان مدیریت شهری در شهر دوستدار کودک در عین مسئولیت پذیری باید مطالبه گر باشند. به این ترتیب اگر در جایی خلا وجود دارد و کاری انجام نشده است بتوانند وظیفه مطالبه گری را انجام دهند.
اگر این مولفه ها را در مقابل خود قرار دهیم، واقعیت این است که در اکثر دوره ها کارهای نمادینی در این راستا انجام شده است ولی فاصله زیادی با شهر دوستدار کودک داریم. شهر دوستدار کودک باید برای کودکان امن باشد. در شهر دوستدار کودک، کودک آزاری معنی ندارد، کودک خیابان و فقیر و زباله گرد مفهومی ندارد. طبیعتا اگر منصفانه نگاه کنیم شهر، امروز علارغم همه تلاش های انجام شده اینگونه نیست و با شهر دوستدار کودک فاصله دارد.