بزرگنمايي:

آریا بانو - مهر / یک عضو هیات علمی دانشگاه تاکید کرد در بررسی‌هایی که صورت گرفته مشخص شده است که مردم ورزش کردن به همراه خانواده در فضایی شاد را بیشتر از ورزش در تنهایی می‌پسندند.
ماشینی شدن زندگی و حرکت ناخواسته به سمت «آپارتمان نشینی» بهداشت و سلامتی مردم را با خطراتی مواجه کرد که استارتش از حدود دو دهه پیش خورد و حالا تبعاتش گریبان بسیاری از افراد را گرفته است. کم تحرکی و به دنبال آن چاقی مفرط که از مدتها پیش لایه‌های مختلف جامعه را در بر گرفته بود حالا به سنین پایین رسیده تا زنگ خطر برای سلامتی مردم به صدا در آید.
گروه ورزشی خبرگزاری مهر در تلاش است در گفتگو با کارشناسان، صاحب نظران، مسئولان و افراد مرتبط با ورزش، راهکارهای خروج از این وضعیت و توجه بیش از گذشته مسئولان به «تهدید بزرگ» سلامتی مردم را بررسی کند تا شاید اتفاق تازه ای در این بخش رخ بدهد.
محسن اسمعیلی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به تاثیر ورزش همگانی بر کاهش آمار چاقی مردم گفت: اگرچه متولیان ورزش همگانی مشخص هستند و وزارت ورزش، فدراسیون ورزش همگانی و شهرداری‌ها متولیان اصلی این حوزه می‌باشند اما این مساله یک موضوع کشوری است و مرتبط به یک بخش نمی‌شود بلکه باید فرابخشی به آن نگاه کنیم.
پیشرفتی دیده نمی‌شود
عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: ورزش همگانی برای همه مسئولان باید یک دغدغه باشد، طبق آماری که مسئولان ارائه می‌دهند ممکن است در این چند سال گذشته ارتقایی در ورزش همگانی داشته باشیم اما چیزی که به عنوان شهروندان جامعه شاهد آن هستیم شاید دیده نمی‌شود و نمی‌توان ادعا کرد آمار و ارقام به سمت مثبت حرکت کرده باشد.
تمایل مردم تغییر نکرده است
وی تاکید کرد: اگر بیست سال گذشته را مورد بررسی قرار دهیم چندان به نظر نمی‌رسد که تمایل مردم نسبت به ورزش تغییری کرده باشد. حتی در برخی موارد حتی می‌توانیم بگوییم درصدها کاهش پیدا کرده است اگر وضعیت سلامت مردم را به عنوان یکی از نتایج ورزش همگانی به عنوان ملاک و شاخص مورد توجه قرار دهیم می‌گویند 50 درصد مردم ورزش همگانی انجام می‌دهند و برخی ادعا دارند این آمار 20 درصد است.
نمی‌دانیم تعریف ورزش همگانی چیست؟
اسمعیلی در ادامه گفتگویش با خبرنگار مهر تصریح کرد: اختلاف معناداری وجود دارد که قابل چشم پوشی نیست چرا که اختلاف زیاد است. به همین دلیل شاخص خیلی مشخص نیست و در واقع نمی‌دانیم تعریف ورزش همگانی چیست. این تعاریف خودش جای بحث دارد که بر اساس آن نیز آمارها مختلف شده است. ممکن است برخی پیاده روی یک فرد را برای رسیدن به محل کار جزو ورزش همگانی بداند و برخی دیگر نیز آن را اصلاً ملاک قرار ندهند. به همین دلیل به این نقطه می رسیم که هنوز ورزش همگانی برای ما به یک دغدغه تبدیل نشده است.
بودجه همگانی را قطع می‌کنند
این استاد دانشگاه اظهار داشت: حتی در قوانین و مقررات در سطح کلان کشور شاهد کاهش و قطع بودجه همگانی هستیم. برای مثال در سازمانی که ما مشغول به فعالیت هستیم (سازمان ورزشی) نخستین مواردی که شامل حال انقباض بودجه شد قطع ورزش بود. در حالی که سازمان ما متولی مسائل علمی در ورزش است. باید نظامی وجود داشته باشد که وظیفه هر سازمان را مشخص کند در حال حاضر در برخی استان‌ها شاهد شورای ورزش استان هستیم که آن هم دغدغه ورزش همگانی را ندارد و بیشتر به بعد قهرمانی تاکید می‌کند. در سطح کشور نیز اصلاً شورای عالی ورزش وجود ندارد که رئیس جمهور به عنوان رئیس شورا و وزیر باید به عنوان دبیر فعالیت کند در واقع هنوز این دغدغه شکل نگرفته است.
توسعه ورزش همگانی در چه صورت؟
اسمعیلی ادامه داد: راهکارهایی که می‌تواند در این زمینه کمک کند ریشه در آموزش و پرورش دارد، یعنی تا زمانی که شناخت را در بین مردم ایجاد نکنیم نمی‌توانیم انتظار توسعه ورزش را د اشته باشیم از طرف دیگر امکانات و شرایط اقتصاد نیز بسیار مهم است. باید برای ورزش همگانی سوبسید در نظر گرفته شود. حتی در برخی موارد لازم است برای جا افتادن موضوع انگیزه‌هایی در مردم به وجود آوریم برای مثال در کشور آمریکا طرحی ارائه شد که به دنبال آن فردی که طی روز یا هفته عددی را پیاده روی کند (که از طریق نرم افزار موبایل و ساعت‌های هوشمند محاسبه می‌شود) درصدی از مالیات آن کم خواهد شد. در واقع آنها در بین مردم ایجاد انگیزه کردند.
مردم ورزش شاد با خانواده می‌پسندند
وی اظهار داشت: برای اینکه بتوانیم ورزش همگانی را توسعه دهیم باید ببینیم تمایل مردم به ورزش همگانی چگونه است تصورم این است که مردم علاقه دارند ورزش همگانی به صورت شاد به همراه خانواده، دوستان و هم سن و سالان شان انجام شود و رغبتی به انجام ورزش به تنهایی ندارند. باید این شرایط را فراهم کنیم که مردم ورزش کنند.
امکانات موجود کفاف نمی‌دهد
اسمعیلی تاکید کرد: برای انجام ورزش ارزان و شاد باید امکانات برای خانواده‌ها فراهم باشد در واقع امکانات موجود کفاف لازم را نمی‌دهد اماکن ورزشی عمدتاً خصوصاً و گران هستند و افراد برای تهیه یک برنامه عادی ورزش مبلغ 200 هزار تومان هزینه کنند. با توجه به شرایط اقتصادی موجود مردم توانایی تقبل چنین هزینه‌ای را ندارند. پس بهترین راه این است که از امکانات موجود استفاده کنیم، مدارس بعدازظهرها خالی می‌باشند و حیاط مدرسه بهترین مکان برای استفاده خانواده‌های هر محل است. چه اشکالی دارد این فضا را در اختیار خانواده‌ها قرار دهیم؟ حتی مدارس چهاردیواری هستند و محل مناسبی برای بانوان خواهد بود.
ورزش همگانی فرا بخشی است
عضو هیات علمی دانشگاه در ادامه گفتگویش با خبرنگار مهر ادامه داد: شعاری صحبت نمی‌کنیم که برای توسعه ورزش همگانی حتماً باید استادیوم‌ها ساخته شود می‌توانیم از امکانات موجود بهره برداری بهتری انجام دهیم. حتی از نیروهای داوطلب به عنوان مربی در محلات استفاده کنیم این‌ها مدل‌هایی است که در سایر کشورها انجام شده و نتیجه بخش هم بوده آمارهایی که در کشورهای شمال و غرب اروپا، کشورهای اسکاندیناوی انجام شده و آمار خوبی از نظر ورزش همگانی به دنبال داشته است علاوه بر این مدل‌ها می‌توانیم مدل‌های خلاقانه خود را نیز داشته باشیم این اقدامات عملیاتی خواهد شد به شرط آنکه آموزش و پرورش، شهرداری‌ها، وزارت علوم و … هر کدام بر اساس توانایی‌هایشان بخشی از کار را در دست گیرند. چرا که ورزش همگانی یک موضوع فرابخشی است.
برای دانش آموزان برنامه ریزی نداریم
اسمعیلی ادامه داد: باید از آموزش و پرورش شروع کنیم در حال حاضر چند درس از کتب دانش آموزان راجع به ورزش و فواید آن صحبت می‌کند؟ هنوز دغدغه‌ای بین مردم و دانش آموزان ایجاد نشده، اگر بتوانیم برنامه ریزی خوبی روی دانش آموزان انجام دهیم می‌توانیم والدین آنها را نیز به ورزش تشویق کنیم. زمانی که فرزند یک خانواده به ورزش روی بیاورد و شاد شود والدین آن نیز در کنار فرزندشان ورزش خواهند کرد. در حال حاضر معضل کشورمان معضل اجتماعی است به خاطر مشغله والدین فاصله بین اعضای خانواده زیاد شده و به تبع آن معضل و آسیب‌های اجتماعی افزایش پیدا کرده اگر بتوانیم شرایطی فراهم کنیم که اعضای خانواده ساعتی از روز در کنار هم ورزش کنند به کاهش آسیب‌های اجتماعی کمک کرده و ورزش به سبکی از زندگی تبدیل می‌شود و در واقع با یک تیر دو نشان زده‌ایم.
آمارها صحیح نیست
این استاد دانشگاه تاکید کرد: در کشور ژاپن به دانش آموزان بلیت‌های رایگان برای تماشای مسابقات داده می‌شود که به دنبال آن والدین نیز مجبور به تهیه بلیت می‌شوند تا در کنار فرزندان شان حاضر شوند در واقع ساعتی از روز را در کنار هم در استادیوم‌ها حضور دارند. ما نیز باید کارهای این چنینی را انجام دهیم. رسانه و فضای مجازی نقش زیادی در توسعه ورزش همگانی دارند. فدراسیون همگانی و وزارت ورزش باید یارانه بیشتری در این زمینه به مردم بدهند. این اقدامات باعث کاهش هزینه بیماری‌ها خواهد شد، در واقع اینها کلیات بحث است، زمانی می‌توانیم ادعا کنیم که ورزش همگانی در بین مردم توسعه پیدا کرده که هزینه بهداشت کاهش پیدا کند ولی زمانی که هزینه بهداشت زیاد است یعنی تمام آمار و ارقام مربوط به ورزش همگانی صحیح نمی‌باشد.