بزرگنمايي:

آریا بانو - لست سکند / به نظر می‌رسد که در تابستان و اوایل پاییز امسال، کشورهای مختلف جهان با طوفان‌های ویرانگر و الگوهای آب و هوایی پیش‌بینی‌ناپذیری دست‌وپنجه نرم کرده‌اند؛ که برخی از آن‌ها خرابی‌های جبران‌ناپذیری را بر جای گذاشته و شماری را بی‌خانمان کرده‌اند، یا سبب قطعی برق یا آب مردم شده و حتی تعدادی کشته و مفقود داشته‌اند.
در ایالات‌متحده، طوفان به ایالت‌های جنوبی آن تاخته است، و در ناحیه شمالی و ساحل غربی کالیفرنیا نیز نواری از آتش‌سوزی‌های جنگلی چندین شهرک را از بین برده است که تعدادی از آن‌ها را هرگز نخواهیم توانست بازسازی کنیم و به زندگی بازگردانیم.
به گزارش بسیاری از منابع خبری، این فجایع طبیعی در بحبوحه ویروس کرونا، سبب شده‌اند تا دردسر و گرفتاری آمریکایی‌ها به بیشترین مقدار خود در یک قرن گذشته برسد.
ولی این موضوع فقط برای آمریکایی‌ها روی نداده است. نخست آنکه اکنون تمام کشورهای جهان با این ویروس دست‌به‌گریبان هستند و دوم آنکه طوفان‌های شدید و دیگر الگوهای آب و هوایی مخرب بسیاری از دیگر کشورها را نیز همزمان درگیر کرده‌اند.
برای مثال در یکی از شرقی‌ترین مناطق روسیه، یک مقصد گردشگری محبوب اکنون پوشیده از زباله و آوار است، زیرا به‌تازگی طوفانی آن را در هم کوبید و همچنین یک ساحل بسیار پرطرفدار آن را در خلیج اوسوری نابود کرد.
این ساحل که یک منطقه شنی پر از شیشه‌های رنگی صیقلی بود، افراد بسیاری را از داخل و خارج کشور روسیه به‌سوی خود می‌کشاند.
پیش از این طوفان (که مایساک نام دارد) این ساحل پر از سنگ جواهرات مصنوعی‌ای بود که افراد به خاطر آن‌ها از سرتاسر روسیه به آنجا می‌آمدند، زیرا این سنگ‌های شیشه‌ای بسیار بی‌نظیر و زیبا بودند.
جالب آنجاست که این‌ها اصلاً حاصل قرن‌ها فعالیت طبیعی و معجزه طبیعت نبودند، بلکه خرده‌هایی شیشه‌ای بودند که در دوره حکومت شوروی به دریا انداخته شده یا در ساحل رها شده بودند.
گویا مردم آن زمان هیچ مشکلی در مورد رها کردن شیشه‌های بطری ودکا، یا شیشه مرباهای قدیمی یا ظرف‌های سرامیکی‌شان در ساحل یا آب نداشته‌اند و این کار را بد نمی‌دانسته‌اند.
البته با گذشت دهه‌ها، طبیعت نیروی موج‌هایش را به شیشه‌های تیز رسانده و خرده‌های این زباله‌دان را به مهره‌های صاف و براق تبدیل کرده بود.
همچنین، با بالا و پایین رفتن جزر و مد، آن بطری‌هایی که در آب بودند نیز کم‌کم به ساحل آورده شدند و سپس این ساحل به آرایه چشم‌نوازی از بقایای شیشه‌ای با رنگ‌های گوناگون (آبی، سبز، قرمز، سفید و حتی زرد) تبدیل شد.
عکس‌های ساحل خلیج اوسوری از پیش از طوفان اخیر را که ببینید، فکر می‌کنید که کسی با زحمت بسیار این قطعات شیشه‌ای زیبا را لایه‌لایه روی‌هم چیده است. هرساله شماری زیادی از مردم می‌آمدند و در حیرت آنچه طبیعت با زباله‌های نسل قبلی‌شان کرده است می‌ماندند.
اکنون سنگ‌های شیشه‌ای دیگر نیستند، یا دست‌کم جلوی چشم ما نیستند، ولی زباله‌های جدیدی جای آن‌ها را گرفته‌اند.
زباله‌هایی چون کیسه‌های پلاستیکی و لاستیک‌های قدیمی سرتاسر این ساحل را پر کرده‌اند. و افزون بر این که فاجعه طوفان برای خود ساحل تأسف‌برانگیز بود، قطع چند روزه برق 140000 نفر از مردم شهر ولادی وستوک و کشته شدن 3 نفر در حادثه نیز همه را بسیار ناراحت کرد.
به گزارش روزنامه سایبرین تایمز، بادهای این ناحیه در طوفان اخیر به بالاترین رکورد خود از سال 1969 به بعد رسیده بودند. سقف ده‌ها ساختمان در شهر ولادی وستوک از جا کنده شد، مکان‌های تفریحی طبیعی به خرابه تبدیل شدند و چندین پل منطقه بسته شدند زیرا ایمنی و زیربنای آن‌ها کاملاً سست شده بود یا از بین رفته بود.
این طوفان کم‌کم اوایل سپتامبر از روسیه رخت برکشید و به‌سوی کشور چین روانه شد. بسیاری از روسی‌ها ناراحتی عمیق خود را درباره وضعیت ساحل محبوبشان در فضای مجازی بیان کردند. یک کاربر گفته بود که او فقط به خاطر زیبایی بی‌نظیر خلیج اوسوری به این منطقه می‌رفته است، و اکنون بسیار ناراحت است که طوفان آن را از بین برده است.
اما بخش کوچکی از ساحل هست که هنوز سنگ‌های شیشه‌ای‌اش را از دست نداده است، و کسانی که برای تخمین میزان خرابی‌ها رفته بودند می‌گفتند که امیدوارند که طبیعت و نیروی جزر و مد روزی همه این مهره‌های رنگارنگ را دوباره برگرداند و در ساحل پخش کند.
ولی اگر از دفعه پیش درسی گرفته باشیم، آن است که این فرایند شاید دهه‌ها طول بکشد و باید بپذیریم که حداقل اکنون، آن ساحل شیشه‌ای چندرنگ شکوهمند دیگر به خاطره‌ها پیوسته است.