بزرگنمايي:

آریا بانو - آی اسپورت / پنجم مهر، برجسته‌ترین روز مجید نامجومطلق در زمین و نیمکت بوده؛ با دو نتیجه متفاوت برای بازیکن بزرگ دیروز و مربی متوسط امروز. یکی از سه نابغه تکنیکی تاریخ فوتبال ایران، پنجم مهر 70 در جام بین قاره‌ای مقابل الجزایر چنان کولاک کرد که قرار بود بازی برگشت 21 مهر، با پاری سن ژرمن امضا کند.
در این بین، پروین ملی‌پوشان را آزاد کرد تا نامجومطلق دوازدهم مهر مقابل پاس، توسط اکبر یوسفی مصدوم شود. هزینه‌ای گزاف برای یک امتیاز سرنوشت‌ساز، روزی که پنالتی مرفاوی سوخت. در پایان فصل و با تساوی بدون گل شهرآورد (که با تغییر برنامه به هفته آخر موکول شده بود) استقلال 25 امتیازی، نوار پنج قهرمانی پیاپی پرسپولیس را برید. پرسپولیس با 24 امتیاز دوم شد.
3 دهه بعد، پنجم مهر: استقلال - پاختاکور
ظهر همین روز، کریس کاوانا در سوت پایان بازی برایتون - یونایتد با تساوی 2-2 دمید. منچستری‌ها به سمتش یورش بردند که قبل از سوت، خطای هند رخ داده. در اتفاقی نادر با بازبینی پس از اتمام بازی، یونایتد با پنالتی دقیقه 101 به پیروزی رسید! ماشاریپوف (پاختاکور) آشکارا توپ را با دست زد. او برخلاف نیل موپی (برایتون) دید کامل داشت. نه نامتعادل بود و نه روی هوا.
متاسفانه کنفدراسیون تا قبل از یک‌چهارم از VAR استفاده نمی‌کند و پنالتی قطعی استقلال سوخت. با این حال، خود نامجومطلق در نشست خبری از «خستگی مفرط» تیمش گفت و اینکه ناگزیر بوده بهترین بازیکنانش را بیرون بکشد. چه اگر پنالتی گرفته می‌شد و به تور می‌نشست، استقلال خسته با فقط 34 درصد مالکیت و نفرات بی تجربه‌ای چون زکریا مرادی، یارای مقاومت 30 دقیقه‌ای را روبروی پنبه‌کاران پر نفس نداشت.
خستگی در شرایطی عارض شد که استقلال با کناره‌گیری الوحده، دو بازی کمتر از پاختاکور انجام داد. استقلال مقابل الشرطه نیز فقط به دو دلیل نباخت: پلیس‌ها سومین بازی‌شان را طی 7 روز برگزار می‌کردند و استقلال استراحت کرده بود. الشرطه بخاطر تعطیلی لیگ عراق، هفت ماه از مسابقات رسمی دور بود و بازیکنانش ناآماده بودند.
اگر انرژی مازن فیاض {یادآور عمر عبدالرحمان} که نامجومطلق برنامه‌ای برای مهارش نداشت، در نیمه اول ته نمی‌کشید، عراقی‌ها صعود می‌کردند. سوای حذف الهلال (مدافع عنوان قهرمانی) بخاطر کرونا که راه آبی‌پوشان را هموارتر کرد، تشریفاتی بودن بازی آخر برای الاهلی عربستان را هم بیافزایید که میلویه‌ویچ به 7 بازیکن اصلی‌اش استراحت داد.
بازیکنان استقلال و کادر فنی، جانانه جنگیدند و همه وجودشان را گذاشتند. گرچه «غیرت خالی» در تک‌ مسابقه‌ها جوابگوست اما در امتداد تورنمنت‌ها کافی نیست. مسئولیت حذف استقلال با مدیران باشگاه است و وزارتخانه‌ای که استقلال را به آنان سپرده. مدیرانی بی تجربه و ناکارآمد که تیم را دچار تشنج کردند. کدورت شخصی را به منافع تیم‌شان ترجیح دادند. 
وعده برگرداندن استراماچونی را دادند. سپس گفتند الکساندر نوری را می‌آوریم و حالا صحبت از این است که با دستیار فرهاد مجیدی ادامه بدهند! نامجومطلق، معلم و مربی متشخصی است اما در مقام سرمربی نمی‌تواند برآورده کننده خواسته‌های استقلال باشد.