بزرگنمايي:

آریا بانو - طرفداری / تکرار شکست برابر النصر عربستان، کار سپاهان را برای صعود از آنچه بود، سخت تر کرد.
نام هایی که برای سپاهان بازی کردند، اصلا شبیه نتیجه این تیم نیست. سپاهان جمعی از بهترین بازیکنان لیگ برتر ایران را دارد و نباید با این بازیکنان 180 دقیقه مقابل النصر تسلیم محض باشد. النصر عربستان این بار هم 2 بر صفر سپاهان را برد، سپاهانی که شبیه برنده ها بازی نکرد و تلاش های بازیکنانش در شوتزنی خلاصه می شد. البته که سپاهان را در نیمه اول بازی کم رمق تر از حریف ندیدیم اما گلی که این تیم خورد، آب سردی بر پیکر محرم و مردانش بود و از همان لحظه، تیم به سمت پذیرش شکست قدم برداشت!
 دو شکست پی در پی سپاهان مقابل النصر، نه تنها نماینده عربستان را به راحتی از دسترس نماینده ایران دور کرد که السد را هم با استفاده از این فرصت به یک قدمی صعود رساند. حالا سپاهان تنها در شرایطی از این گروه صعود می کند که السد به النصر ببازد و روی عدد 8 بماند تا سپاهان هم با غلبه بر العین 6 امتیازی شود، آن وقت بازی روز آخر سپاهان و السد، اگر با پیروزی شاگردان محرم نویدکیا همراه شود، نماینده اصفهان با 9 امتیاز به عنوان تیم دوم گروه به مرحله بعد خواهد رفت. سپاهان که در بازثی رفت 3 بر صفر به السد باخته بود، با مساوی السد و النصر هم تقریبا از دور رقابتها کنار می رود چراکه بعید است بتواند در بازی رو در رو نتیجه 3 بر صفر را جبران کند.
سپاهان جان در بدن ندارد؟
 اما چرا سپاهان در هر دو بازی بازنده بود؟ تیمی که پیام نیازمند، محمد نژادمهدی، گئورگی ولسیانی، امید نورافکن، دانیال اسماعیلی‌فر، مهدی کیانی، رسول نویدکیا، سروش رفیعی، محمد محبی، محسن الغسانی و سجاد شهباززاده را در اختیار دارد، نباید اینگونه تسلیم باشد. محرم نویدکیا باید علاوه بر فعالیت های فنی تکسیرا که مربی کم تجربه ای نیست و کمتر کسی هم از تمرین دادن های او ایراد می گیرد، روی مسائل روحی و روانی تیمش کار کند. انگار این تیم که روزی روزگاری قدرت ایران در آسیا بود، خسته و بی روحیه است. انگار سپاهان جان در بدن و میل بردن در افکارش ندارد. محرم نویدکیا بهتر است طراحی تاکتیکی را به آینده و زمان تمرینات پیش فصل لیگ برتر بیستم بسپارد و فعلا تمرکزش روی ارتقای شرایط روحی روانی بازیکنانش و مهم تر از همه تیم شدن ستاره هایش باشد.
چند تیم یک نفره، به جای یک تیم چند نفره!
 محرم نویدکیا که وارد چالش سخت و سنگینی شده، در سال های فوتبالش به لطف کار کردن با مربیان مطرح ایرانی و خارجی، آنقدر تجربه کسب کرده که بداند الان بیماری اصلی تیم او فنی نیست. البته این اشکال به سپاهان وارد است که چون می خواهد نحوه بازی اش را تغییر بدهد، در قدم های اول کمی دچار سردرگمی شود و این هم طبیعی است و به مرور برطرف خواهد شد اما اصل مشکل سپاهانی ها، فاصله ای است که بین بازیکنان این تیم ایجاد شده، انگار سپاهانی ها به جای آن که یک تیم باشند، چند تیم هستند که فقط لباس یک شکل می پوشند.
 حیف سپاهان و حیف محرم نویدکیاست که ناکام شوند. مگر ما در فوتبال مان چند سپاهان و در تنها سپاهان مان چند محرم نویدکیا داریم که نسبت به ناکامی احتمالی این تیم خوب و این مربی محبوب بی تفاوت بمانیم؟