بزرگنمايي:

آریا بانو - شور و شیرین/ وانیل [VANILLA]؛ گیاه بومی کشورهائی مانند هندوستان، مکزیک و آمریکای جنوبی و مرکزی است. این گیاه - که گاهی طول ساقه‌اش به یک و نیم متر هم می‌رسد - دور درختان می‌پیچد و بالا می‌رود. بلور‌های سفیدرنگ موجود در روی ساقه‌ی گیاه وانیل، وانیلین نام دارد.
حال آن‌که ساقه‌ی وانیل، به رنگ قهوه‌ای تیره می‌باشد. وانیل، یکی از پرمصرف‌ترین طعم‌دهنده‌ها در صنعت قنادی به شمار می‌رود و از آن، در تهیه‌ی انواع کیک و شیرینی استفاده می‌شود. هنگامی که از کنار مغازه‌ی شیرینی‌فروشی می‌گذرید، بوی خوشی که به مشامتان می‌رسد، همان بوی خوش وانیل است. وانیل نیز، یکی از هدیه‌های خداوند به ما انسان‌هاست. بد نیست بدانید که وانیل، به سه شکل مختلف در دسترس است.
چنان که گفته شد، ساقه‌ی وانیل قهوه‌ای رنگ است و عصاره‌ی آن نیز - که به اسانس وانیل معروف است - به رنگ قهوه‌ای تیره در کارخانه تهیه و در شیشه‌های مخصوص آماده‌ی فروش می‌شود.
همچنین، از بلور‌های سفیدرنگ نشسته بر روی ساقه‌ی وانیل استفاده می‌شود و در طعم بخشیدن به کیک و شیرینی از آن بهره می‌گیرند.
هرچند بهره‌گیری از ماده‌ی موجود در ساقه‌ی وانیل بهترین و دلپذیر‌ترین گزینه‌هاست! به منظور بهره‌گیری از آن، می‌باید به کمک چاقوی تیزی، شکافی روی ساقه‌ی وانیل ایجاد کنید و از ماده‌ی درون آن استفاده نمائید. گفتنی است که میزان استفاده از وانیل در هر یک از گونه‌های آن متغیر است. به طور مثال، چنانچه وانیلین در اختیار دارید، مقدار اندکی از آن برای کیک و شیرینی به کار برید.
اگر از ساقه‌ی طبیعی وانیل استفاده می‌کنید، پس از خراشیدن پوست داخلی آن و بیرون آوردن ماده‌ی اصلی وانیل، ساقه‌ی آن را دور نریزید؛ چون که می‌توانید ساقه‌ی وانیل را درون ظرف حاوی شکر بگذارید و هر روز ظرف را تکان دهید تا بوی وانیل همه‌ی شکر را دربربگیرد و شکر معطری داشته باشید.
همچنین، می‌توانید از یک قاشق چایخوری اسانس (عطرمایه‌ی) وانیل در هر دستور کاری که دارای وانیل است، بهره بگیرید؛ اما در میزان استفاده از وانیلین، دقت لازم را داشته باشید. زیرا مصرف بیش از حد آن، موجب تلخ شدن شیرینی خواهد شد!