بزرگنمايي:

آریا بانو - مشاوره 24 / سوال: سلام من 28 سالمه و نامزدم 31سالشونه و تازه ازدواج کردیم اونم به اسرار خوانواده یهویی منو هم تو فشار گذاشتن که یه شبه بله بگی. منم از روی ناچاری چون همه بهم بخاطر نه گفتنم بدبین میشدم بله رو گفتم الان هم که حدود یه مدتی که از عقدمون گذشته من تو فشار افتادم و برنامه هایی که برای ایندم داشتم باید کلا بزارم کنار همسرم شرایتمو قبول ندارم خوانواده هم شرایتمو به دختره نگفته حالا من نمیدونم چیکار کنم در ضمن مهریمو هم یک میلیارد کردن تا کلا دهنمو ببندن ….خواستم بدونم که من به مشکل بر میخورم یا نه ما از لحاظ اخلاق و غیره هیچ مشکلی نداریم فقط سن و یکم دختره نگرانم داره برای بچه دار شدنمونم ایا مشکلی پیش میاد؟
پرستو قندی(روانشناسی تربیتی،دانشگاه تهران)
سلام خدمت شما ازدواج یکی از مهمترین تصمیمات زندگی هر کسی ست و به سه پیش نیاز اصلی، وابسته ست! از جمله بلوغ عاطفی، بلوغ مالی و بلوغ جنسی توصیه می شه افراد به ازدواج اقدام نکنند مگر اینکه به این سه بلوغ برسند. از طرفی یکی مهمترین عواملی که موفقیت در ازدواج رو تضمین می کنه! اینه که طرفین برای تشکیل خانواده و ازدواج آمادگی و علاقه داشته باشند و انتخابشون با عشق و علاقه همراه باشه. و با توجه به شرح حالی که شما دادید، به نظر می رسه شما بدون آمادگی برای ازدواج، اقدام کردید چند تا نکته رو می شه خیلی واضح از شرح حال شما متوجه شد. اول اینکه شما در گفتن « نه» و رفتار جرأت مندانه مشکل دارید و حتی در گفتن خواسته هاتون ضعف دارید! اجازه بدید کمی واضح تر صحبت کنم شما مهارت جرأت مندانه رفتار کردن و نه گفتن رو ندارید و همین باعث می شه دیگران خواسته هاشون رو به شما تحمیل کنند! و چند صباحی که می گذره ازینکه خودتون تصمیم گیرنده نبودید احساس سر خوردگی دارید! الان چون در عمل انجام شده قرار گرفتید دارید دست و پا می زنید و دنبال ایرادی در نامزدتون برای بهم زدن این ازدواج هستید! دوست گرامی نه بیشتر بودن سن خانم مشکل ساز می شه و نه میگرن داشتن ایشون! ازدواج های بسیار موفقی رو شاهد هستیم که یکی از زوجین بیماری بسیار سخت و صعب العلاجی داشتند حتی بارها ازدواج های خیلی خوبی رو دیدیم که خانم 5 سال یا حتی بیشتر، بزرگتر بودند! اگر زوجین در سایر موارد اشتراک داشته باشید، مساله سن قابل چشم‌پوشیه! بهترین کاری که می تونید در حال حاضر انجام بدید اینه که به اتفاق همسرتون مشاوره پیش از ازدواج تشریف ببرید و تا زمانی که تکلیفتون با خودتون و احساستون روشن نشده این ازدواج رو رسمی نکنید و زندگی مشترکتون رو شروع نکنید! موفق باشید
نسیم مرتضوی (بازی درمانگر کودک، درمانگر اعتیاد و مشاور پیش از ازدواج)
سلام من تا اوایل متنتون فکر میکردم خانم هستین تا زمانی که از لفظ “دختره” استفاده کردین! واقعیتش به این دلیل که در فرهنگ ما ازدواج اجباری برای یک آقا چندان مطرح نیست و من تعجب میکنم چرا و به چه دلیلی شما مجبور به این ازدواج شدین؟! چرا باید با مهریه بالا دهان شما رو ببندن؟! مشکل اصلی کجاست که بدون کوچکترین شناختی سریع بله رو گفتین؟! ناچاری شما به چه دلیلی هست؟! چطور ازدواجیه که بدون گفتن شرایط همدیگه به هم ازدواج کردین؟! معیار خانوادتون برای ازدواج چی بوده؟ و معیار اون خانم برای انتخاب همسر آینده اش چی بوده که بدون هیچ شناختی نسبت به برنامه های آینده وارد زندگی شدید؟ واقعیتش اینقدر پیامون عجیب به نظر می رسه که چیزی برای گفتن وجود نداره! چون شما در این شرایط ازدواج کردین حالا مشاوره به چه کارتون میاد؟! اگه این اجبار وجود داشته هنوز هم هست. اگر قرار بر مخالفت شما بوده خب قبلا این کارو میکردین راحت تر بود. شما همین الانم به مشکل برخوردین و تصور میکنید سرتون کلاه رفته ، وقتی همسرتون اینقدر غریبه است که از لفظ دختره استفاده میکنید چی میتونم بگم بهتون؟! من فکر میکنم وقتی یه نفر یه لباس ساده هم میخواد بخره میدونه که چی میخواد و چند تا مغازه میگرده تا اون چیزی که میخواد رو پیدا کنه و متاسفانه شما طوری ازدواج کردین که جای هیچ بحثی وجود نداره. امیدوارم ازدواج خوبی رو تجربه کنید
هدی وفانوش ( مشاور و رواندرمانگر دانشگاه علامه طباطبایی )
با سلام و احترام خدمت شما دوست عزیز اولین نکته ای که در مورد شما باید گفت اینکه چرا انقدر منفعل و تسلیم در مقابل صحبتها و فشار دیگران بودید و اگر برنامه ای برای آینده تون داشتید و برای زندگی هدفی داشتید بر روی آنها پافشاری نکردید. عدم جرات ورزی شما حاصلش این شده که برای انتخاب مهمترین انتخاب زندگیتون هیچ اراده و اختیاری نشون ندادید و حتی فرصتی فراهم نکردید تا قبل از عقد شناخت بیشتری از همسرتون داشته باشید و شرایط و اهدافتون رو برای ایشان توضیح بدهید. با این وجود قبل از شروع رسمی زندگی مشترک حتما با همسرتون صحبت بکنید و از شرایط خودتون و اهدافتون بگین و سعی کنید که با ایشان به تفاهم برسید و بپذیرید که هیچ کس کامل نیست و همانطورکه خود شما ایراداتی دارید همسرتان هم ایراداتی دارد که با پذیرش این نکته و احترام به تفاوتها و تفاهم میتوانید زندگی خوبی برای خودتان رقم بزنید