بزرگنمايي:

آریا بانو - باشگاه خبرنگاران / قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا
بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با آرامش و بی‌تکبّر بر زمین راه می‌روند؛ و هنگامی که جاهلان آن‌ها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آن‌ها سلام می‌گویند (و با بی‌اعتنایی و بزرگواری می‌گذرند).
در این آیات، دوازده صفت از صفات ویژه‌ی «عِبادُ الرَّحْمنِ» بیان شده که بعضی اعتقادی، بعضی اجتماعی و بعضی اخلاقی است.
شاید مراد از «مشی» حرکت آرام در زمین، تنها نحوه‌ی راه رفتن نباشد، بلکه شیوه‌ی زندگی متعادل را هم شامل شود.
«هون» هم به معنای تواضع و مدارا و نرمخویی است و هم به معنای سکینه و وقار.
امام صادق (ع) فرمودند:مراد از «هَوْناً» زندگی کردن بر اساس فطرت و هماهنگ با روحیه‌ای است که خداوند آفریده است. یعنی بندگان خدا، خود را به تکلّف و رنج و تعب نمی‌اندازند.
کلمه‌ی «سلام» در این جا به معنای سلامِ وداع با یاوه‌ها و برخورد مسالمت آمیز است.
امام علی (ع) در روایتی می‌فرمایند: (ای کمیل! صدقه در پیشگاه خدا زیاد می‌شود.‌ای کمیل! خوی نیک مؤمن از فروتنی است و زیباییش پاکدامنی، شرفش مهربانی است، عزّتش واگذاردن سر و صداست.‌ای کمیل از جدال بپرهیز، زیرا خود را به نادانان می‌چسبانی و برادران را تباه می‌کنی.‌ای کمیل! هرگاه درباره‌ی خدا بحث می‌کنی مگر با خردمندان روبرو نشو و این سخن واجب است.‌ای کمیل اینان نادانانند چنان‌که خدای تعالی فرموده است: آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟! بدانید این‌ها همان ابلهانند، ولی نمی‌دانند. (بقره/13)‌ای کمیل در هر دسته‌ای گروهی می‌باشند که از گروهی بلند پایه‌ترند و از مباحثه با مردمان پست بپرهیز و هرچه بگویند تحمّل کن و از آنان‌که خداوند آنان را به فرموده خودش: وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً توصیف کرده، باش!
پیام‌های آیه 63 سوره فرقان
1- بالاترین مدال برای انسان، مدال بندگی خداست. «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ»، زیرا انتساب به بی نهایت، انسان را بالا می‌برد.
2- رفتار هر کس، نشان دهنده‌ی شخصیّت اوست. «عِبادُ الرَّحْمنِ ... یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْناً» (بندگان خاص خداوند، مظهر تواضع هستند.)
3- اسلام، دین جامعی است که حتّی برای چگونه راه رفتن برنامه دارد. «یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْناً»
4- ایمان واعتقاد انسان، در رفتار شخصی او مؤثّر است. «عِبادُ الرَّحْمنِ ... یَمْشُونَ»
5-تواضع، ثمره‌ی بندگی و نخستین نشانه‌ی آن است. «هَوْناً»
6- سرچشمه‌ی مدارا و نرمخویی بندگان خدا، ایمان است، نه ترس و ضعف آنان. «عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ»
7- وقار و نرمی از بارزترین صفات مؤمن است. «یَمْشُونَ ... هَوْناً»
8-تواضع نسبت به همه‌ی مردم لازم است. (نسبت به زن و مرد، کوچک وبزرگ، دانا و نادان). «یَمْشُونَ ... هَوْناً ... قالُوا سَلاماً»
9- با جاهلان مقابله به مثل نکنید. «إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً»
10- مُدارا و حلم و حوصله، از صفات بارز مؤمنان است. «قالُوا سَلاماً»
11- تواضع باید هم در عمل باشد، یَمْشُونَ ... هَوْناً، هم در کلام، «قالُوا سَلاماً» و هم در عبادت. «سُجَّداً وَ قِیاماً»
12- با افراد نادان و فرومایه مجادله نکنید. «قالُوا سَلاماً» (آنان سخنی در شأن خود می‌گویند، ولی شما سخنی عالمانه و کریمانه بگویید)