بزرگنمايي:

آریا بانو - وطن امروز / فدراسیون والیبال برای رفع نگرانی اهالی این رشته در پست حساس و تاثیرگذار تیم‌ ملی، یکی از جوانان آینده‌دار را به اروپا فرستاده تا در سال‌های آینده جانشین خوبی برای سعید معروف شود. پاسور، مغز متفکر و برگ برنده در یک تیم والیبال است. تیم ملی والیبال ایران در چند سال گذشته با تکیه بر یک بازیکن استثنایی در این پست موفقیت‌های بسیاری در رویدادهای بین‌المللی کسب کرد.
سعید معروف، پاسور و کاپیتان تیم ‌ملی در پست خود یک استثنا تلقی می‌شود که شاید تا مدت‌ها فردی مانند او در والیبال ایران و دنیا نیاید. هوشمندی‌ و تیزهوشی‌ معروف بارها روند نتیجه‌گیری در بازی‌های تیم ‌ملی را به سود ایران تغییر داد تا نقش و تاثیر پاسور در موفقیت‌ها مشخص باشد. سایت فدراسیون جهانی نیز تاکنون چندین‌بار به تمجید از این ستاره ایرانی پرداخته است، از جمله در تمجیدی از معروف به عنوان جادوگری نام برد که با سحر خود حریف را ناکام کرد.
سعید معروف پس از امیر حسینی با سرعت پاس بالا مدل بازی ایران را تغییر داد و تیم‌ملی والیبال ایران سرعتی‌تر از قبل شد. حضور بازیکنانی مانند سیدمحمد موسوی و عادل غلامی در کنار معروف باعث شد تیم‌ ملی از ظهور پاسور جدید خود نهایت بهره را ببرد، چرا که موسوی و غلامی توانایی ضربه روی پاس کوتاه و تیز را داشتند. درخشش بی‌نظیر معروف باعث شد حتی تیم ‌ملی از آماده‌سازی پاسور دوم غافل شود. هر چند در مقاطعی به بازیکنانی مانند سال‌افزون و وادی فرصت‌هایی داده شد اما کوتاه و بدون تداوم بود تا امروز با فاصله زیاد پاسورهای ایران با سعید معروف مواجه شویم.
با نگاهی به مسابقات لیگ در 3-2 سال اخیر متوجه می‌شویم کار چندانی هم برای آماده‌سازی پست پاسور در این مدت انجام نشده است و 2 تیم شهرداری ورامین و سایپا که به ترتیب در جایگاه‌های اول و دوم مسابقات لیگ قرار داشتند از 2 پاسور به نام‌های پرویز پزشکی و امیر حسینی استفاده کرده‌اند که هر کدام بالای 40 سال سن دارند. این اتفاق نشان می‌دهد تیم‌ها برای این پست حساس و کلیدی فکری نکرده‌اند و نتوانسته‌اند بازیکن جوانی را برای آن پرورش دهند تا همچنان دست به دامن بازیکنان قدیمی شوند. لیگ والیبال باید تیم ‌ملی را حمایت کند و بازیکنان را آماده تحویل تیم ملی دهد اما در پست پاسور باشگاه‌ها نیز کم‌کاری داشته‌اند و فضای رقابتی مسابقات باعث شد تا تیم‌ها به جای جوانان از نیروی باتجربه استفاده کنند.
اما بالاخره زنگ خطر در پست پاسور با بازنشستگی ستاره‌ها به صدا درخواهد آمد. در سایه کم‌کاری باشگاه‌ها و غفلت فدراسیون، به پاسور دوم فرصت و اجازه زیادی داده نشد. معروف به‌رغم ویژگی‌های مثبت مانند تیزهوشی، جابه‌جایی بالا در زمین و روحیه جنگندگی بسیار اما در دفاع کمی ضعف دارد که بارها منجر به این شده که سرمربی در امتیازهای حساس دست به تغییر و استفاده از 2 تعویض بزند و مهدوی را با توجه به قد بلند به کار گیرد تا تیم ‌ملی در دفاع عملکرد قوی‌تری داشته باشد.
همچنین سعید معروف تمایل دارد تیم بر مبنای سیستم او بازی کند که این یکی دیگر از ویژگی‌های منفی معروف است که حتی منجر شد دوره حضورش در تیم زنیت روسیه طولانی نشود. از سویی آنالیز بازی معروف نیز کار سختی است و تقسیم پاس‌های او به شکلی است که قدرت آنالیز بازی او توسط حریفان کاهش می‌یابد و این ویژگی مثبت کاپیتان تیم ملی است. سعید معروف در 34 سالگی کم‌کم به سال‌های پایانی دوران حرفه‌ای خود نزدیک می‌شود. هر چند به نظر می‌رسد با توجه به شرایط سایر بازیکنان (امیرحسینی و پزشکی) و توانایی فنی بالای خودش، وی هم تا 40 سالگی بازی کند اما باید بیشتر از این زمان را از دست نداد و به فکر پرورش پاسور دوم و حتی سوم برای تیم‌ ملی بود تا در آینده‌ای نه‌چندان دور، تیم ‌ملی از نبود پاسور ششدانگ در حد نام و اندازه معروف متضرر نباشد. در این میان جواد کریمی پاسور جوان و آینده‌داری است که عملکردش در رده نوجوانان و جوانان نشان داد برخلاف معروف از تنوع پاس بالایی برخوردار است و در دفاع هم عملکرد خوبی دارد که همین راهش را به تیم بزرگسال باز کرد ولی عدم اعتماد به نفس بالا باعث شد در فرصت‌های کوتاهی که در تیم ملی به دست آورد، نتواند پاس‌های مطمئن و دقیقی را به هم‌تیمی‌هایش ارسال کند.
کریمی که به عنوان نخستین بازیکن ایرانی حالا در لیگ بلژیک توپ می‌زند، در ترکیب تیم خود یعنی «گرین یارد مازیک» جا افتاده و امیدها به خود را افزایش داده است.