بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / عفونت ویروسی شامل ترکیب دی.ان.ای ویروسی در سلول میزبان، تکثیر آن ماده و انتشار ویروس‌های جدید است. طی اتصال و نفوذ، ویروس خود را به سلول میزبان متصل و مواد ژنتیکی خود را به داخل آن تزریق می‌کند.
 این ماده خارجی با وارد شدن به مایع درون سلولی، مکانیسم دفاعی معروف به مسیر "cGAS-STING" را ایجاد می‌کند. پروتئین چرخه‌ای سنتاز موسوم به "GMP-AMP" که در داخل مایعات نیز یافت می‌شود، به دی.ان.ای مهاجم متصل می‌شود تا یک مولکول دیگر بسازد. بنابراین این پروتئین به پروتئین دیگری بنام "STING"متصل می‌شود و پاسخ ایمنی التهابی ایجاد می‌کند.
بعضی اوقات مواد موجود در درون مایع و در تماس با پروتئین cGAS از ویروس ایجاد نمی‌شود بلکه از خود سلول ایجاد می‌شود به عنوان مثال پارگی هسته به طور تصادفی رخ می‌دهد و وقتی این اتفاق بیفتد، مسیر cGAS-STING فعال نمی‌شود.
چگونگی تنظیم فعالیت CGAS در برابر خود دی.ان.ای و محافظت در برابر پاسخ‌های احتمالی خود-التهابی، یک سؤال اساسی بیولوژیکی است و همانند یک رمز و راز باقی مانده است. دانشمندان مؤسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان در یک مطالعه جدید، مکانیسم اساسی پشت این موضوع را کشف کردند. آنها دریافتند که پروتئین کوچکی به عنوان "باف"(BAF) با اتصال به دی.ان.ای غیرفعال نقش مهمی ایفا می‌کند، باف مانع انجام عملیات پروتئین cGAS می‌شود در نتیجه مسیر cGAS-STING را در مسیرهای خود متوقف می‌کند.
باف هسته سلول را تقویت می‌کند و پوشش هسته‌ای را به دی.ان.ای موجود در خودش متصل می‌کند. آزمایشات نشان داده‌اند هنگامی که این پروتئین از سلول‌های آزمایشگاهی خارج می‌شود، هسته متلاشی می‌شود. این پارگی ماده ژنی را درون مایعات داخل سلولی آزاد می‌کند و مسیر cGAS-STING را مورد هدف قرار می‌دهد.
با وجود اینکه دلایل مختلفی مانند اعمال فشار مکانیکی در شکستگی هسته نقش دارند اما محققان این مطالعه اظهار کردند که تنها یکی از این روش‌ها با از بین بردن پروتئین باف پاسخ ایمنی ایجاد می‌کند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که باف نقش مهمی در جلوگیری از حمله سلول به دی.ان.ای خودش دارد.
"ماریلنا ویچنوسکی"(Marilena Wischnewski ) یکی از نویسندگان اصلی مقاله گفت: نقش مهار کننده پروتئین از اهمیت حیاتی برخوردار است.اگرچه مسیر cGAS-STING به بدن کمک می‌کند تا در برابر عفونت‌ها مقابله کند، اما باید آن را نیز بررسی کرد. هسته‌ها گاه به گاه پاره می‌شوند، اما سلول‌ها می‌توانند آسیب را ترمیم کنند.