بزرگنمايي:

آریا بانو - بانک ورزش / یحیی گل‌محمدی به دعوت از برانکو ایوانکوویچ و گابریل کالدرون برای حضور در جشن قهرمانی پرسپولیس اعتراض تندی کرد. ظاهرا یکی از دلایل این اعتراض هم آن است که یحیی تصور می‌کند با این دعوت، ارزش‌های کار او به عنوان سرمربی تیم قهرمان زیر سوال رفته است. حتی گفته می‌شود گل‌محمدی در گفتگو با مدیران باشگاه، یادآوری کرده که گابریل کالدرون در دور رفت به همه تیم‌های بالای جدول باخته است و حقش نیست در قهرمانی شریک شود. امیدواریم این خبر صحت نداشته باشد و امیدوارتریم که یحیی واقعا اینطوری فکر نکند؛ چون نگران او و آینده‌اش خواهیم شد. ذکر چند نکته اما غیرقابل اجتناب است.
یک- گابریل کالدرون از یک قاره دیگر با تفاوت‌های عمیق فنی و فرهنگی برای اولین بار به پرسپولیس آمد، چالش کار با تیمی را که هت‌تریک قهرمانی کرده بود پذیرفت و بعد از 16 هفته تیم را با 34 امتیاز در صدر جدول تحویل داد؛ آن هم در حالی که اکثر بازیکنان را خودش انتخاب نکرده بود، اردوی تابستانی برایش نگذاشتند، کمال کامیابی‌نیا را در یک دوره طولانی در اختیار نداشت و چنانکه گفتیم با صفر تا صد این تیم بیگانه بود. آیا واقعا می‌شود کار بزرگ او را نادیده گرفت؟ آیا می‌شود این 34 امتیاز را و همینطور تیمی را که با هفت برد پیاپی تحویل کادر فنی بعدی شد ندیده گرفت؟
دو- اینکه کالدرون به همه بالانشین‌ها باخت یک گزاره بحث‌برانگیز است که از فرط تکرار، به اصل منطقی و قطعی تبدیل شده است. بله؛ برانکو به تراکتور، سپاهان و شهرخودرو باخت، اما اولا در هر سه این مسابقات تیمش نمایشی قابل قبول داشت و ثانیا این انتظار که یک مربی در دومین هفته کارش در ایران تراکتور را در تبریز ببرد، بیش از حد گزاف است. در عوض پرسپولیس کالدرون، استقلال استراماچونی را برد، اما پرسپولیس یحیی به سختی از شکست برابر استقلال فرهاد مجیدی گریخت. گل‌محمدی البته تراکتور و شهرخودرو را برد، اما بازی با سپاهان اصلا برگزار نشد که حالا پیروزی انضباطی سرخ‌ها در آن با شکست دور رفت کالدرون مقایسه می‌شود.
سه- بخشی از میراث کالدرون اما غیرفنی بود. انصافا اگر این مربی قبح نیمکت‌نشینی امثال بیرانوند و جلال حسینی را نمی‌شکست، یحیی به همین راحتی قادر بود به نفراتی همچون رادوشوویچ و کنعانی‌زادگان بازی بدهد؟
چهار- فقط یک جمله؛ بی‌رحمانه قضاوت نکنید که روزی بی‌رحمانه قضاوت خواهید شد.
روزنامه گل