بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / بیژن بیژنی هنرمند عرصه موسیقی و خوشنویسی در روایت دوستی خود با زنده ‌یاد خسرو سینایی گفته است: «آشنایی با استاد سینایی برایم بسیار دلپذیر بود. هر کجا که می­‌دیدمش حرفی برای گفتن داشت. او هنرمند اندیشمند و صاحب­‌تفکر بود و ضمنا بیان بسیار شیوایی داشت. وقتی سخن می­ گفت هر شنونده­‌ای را مجذوب می­ کرد.»
به گزارش ایسنا، بیژن بیژنی، هنرمند عرصه موسیقی و از دوستان و آشنایان زنده‌یاد خسرو سینایی با انتشار یاددداشتی درگذشت این هنرمند فقید را تسلیت گفت.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
«استاد خسرو سینایی کارگردان، مستندساز و موسیقدان پرآوازه ایران از این جهان رخت بربست. جهانی که سرزمین و مردمانش را دوست می­‌داشت. این کارگردان باسابقه به علت عفونت ریه و ابتلا به کرونا شنبه یازدهم مرداد در بیمارستان امیرعلم چشم از این جهان فروبست.
خسرو سینمایی، هنرمند اندیشمند و صاحب­‌تفکر بود و ضمنا بیان بسیار شیوایی داشت. وقتی سخن می­گفت هر شنونده­‌ای را مجذوب می­‌کرد. ساز تخصیصی­‌اش آکاردئون بود و بسیار زیبا می­‌نواخت.
آشنایی با استاد سینایی برایم بسیار دلپذیر بود. هر کجا که می­دیدمش حرفی برای گفتن داشت. دو سه سال اخیر روزگار کمر او را خم کرده بود و با عصا راه می­رفت. دریغ و درد که شیر آهنکوه مردی را در سینمای مستند را از دست دادیم.
من به خانواده هنرمندش و همین طور به سینمای ایران تسلیت عرض می­‌کنم. خسرو سینایی کارنامه بسیار درخشانی داشت از جمله می‌توان عروس آتش، هیولای درون، فرش، اسب، ترکمن، جزیره رنگین، مرثیه گمشده از جمله آثار سینمایی این هنرمند بود. مشهورترین فیلم سینمایی او عروس آتش بود که جایزه بهترین فیلمنامه در هجدهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. سینایی متولد 29 دی ماه 1319 در ساری بود. روحش شاد و یادش گرامی.»
خسرو سینایی که 11 مرداد ماه بر اثر عفونت ریه و ابتلاء به کرونا در بیمارستان درگذشت، یکشنبه (12 مردادماه) در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) در کنار مزار زنده یاد محمد علی کشاورز و با حضور محدود اعضای خانواده و دوست به خاک سپرده شد.
سینایی حدود یک ماه قبل برای یک عمل جراحی در بیمارستان بستری بود و بعد از مدتی مرخص شد، اما از هفته قبل به دلیل مبتلا شدن به کرونا با حال وخیم در بیمارستان بستری بود و سرانجام از دنیا رفت.
این مستندساز و کارگردان سینما متولد سال 1319 است که فیلسازی خود را از سال 1346 آغاز کرد. او سال 62 مستند «مرثیه گمشده» با روایت مهاجرت هزاران لهستانی به ایران را ساخت که جایزه‌ای از رییس جمهور کشور لهستان هم گرفت. یکی از مطرح ترین فیلم‌های سینمایی این کارگردان «عروس آتش» بود که ساال 78 ساخته شد و سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را در جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.
یکی از آخرین مستندهای خسرو سینایی «جزیره رنگین» بود که سال 93 با محوریت جزیره هرمز و خاک‌های رنگی این منطقه ساخته شد. او این فیلم را یک اثر توریستی نمی‌دانست بلکه معتقد بود این فیلم یک پیشنهاد است که می‌تواند تلنگرهای ظریفی به اذهان بزند تا بدانیم مملکت زیبایی داریم و خوب است آن را بشناسیم تا همه چیز فقط در تهران متمرکز نباشد.
«کویر خون»، «مثل یک قصه»، «گفت‌وگو با سایه» و «هیولای درون» از دیگر آثار این فیلمساز هستند.