آریا بانو - فارس / نظر تحلیلی درباره هنرمندان برجسته هر دوره، مستلزم گذشت زمان دست کم به طول یک سده است با این وجود جهش استعددهای ایرانی پس از رفع دشواری های دولتی، در زمینه هنرهای نمایشی به حدی بارز و همه جانبه است که می بایست درباره خیلی از آنان کتاب هایی جداگانه به وسیله پژوهشگران متخصص تحریر شود.
عبودیت هنر و هنرمند در دوره 15 ساله هنر دولتی، تنها میتوانست برای رژیم، جنبه عینی داشته باشد و به محض واژگون شدن رژیم پهلوی و رسیدن هوای تازه، شاهد بودیم که چگونه شکوفا جلوه گر شد. ایجاد سد و مانع ممکن است به ظاهر، برقرار کننده نظمی زیبا و خودگول زن در زمینه هنر هم باشد اما واقعیت در هر حال رشد جبری خود را پی می گیرد و در زمان فرارس اثراتش را هویدا می سازد.
علم موجب تسریع شکوفایی استعددها در هر اقلیمی است. نمونه بارز چنین واقعیتی را عالم تئاتر ایران یکساله به چشم دید و با تمام وجود احساس کرد. سد کردن راه آناهیتا ـ به منزله اخذ وسیله سریع پیشرفت، از استعدادهای این ملک است. سیستم به مثابه با ارزش ترین تجربیات بشری، در زمینه هنر، وسیله ای سریع در کار پیشرفت و شکوفایی هنرمند است.
افراد با استعداد و کار درست، با زحمات مستمر و تباهی عمر، بالاخره کم و بیش، راه کار را پیدا خواهند کرد. همانطور که استعدادهای پرتلاش ایرانی پیدا کردند و شاهد مقصود را در آغوش کشیدند و ما در این جا با ارائه نمونه چند نسل از چند مبدأ ، مرکز، راه و یا مکتب متفاوت که به نقطه واحد خلاقیت رسیده اند در گزارش های متفاوتی بدان ها خواهیم پرداخت.
شماره اول این معرفی پیشکسوتان در عرصه تئاتر را با زنده یاد عزت الله انتظامی آغاز کردیم ، شماره دوم به جمشید مشایخی، شماره سوم به جمشید جهان زاده ، شماره چهارم مهدی فتحی، پنجم داریوش اسدزاده، ششم اسماعیل خلج ، شماره هفتم پرویز پورحسینی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، شماره هشتم علی نصیریان و در شماره نهم به مجید قناد پیشکسوت عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون رسیدیم:
مجید قناد متولد پنجم تیر ماه سال 1333 در شهر خرمشهر است. او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشدش در رشته بازیگری و کارگردانی را از دانشگاه تهران دانشکده هنرهای زیبا اخذ کرد پس از آن هم در عرصه تئاتر و هم تلویزیون به عنوان مجری، کارگردان و تهیه کننده عرصه کودک و هم در دانشگاه تدریس کرد.
قناد در مصاحبه ای درباره زندگی نامه اش می گوید که از کودکی به بازیگری علاقه داشته و همراه دوستانش در مدرسه گروه تئاتر راه انداخته بودند سپس در خانه جوانان رفته و در کنار مرحوم شکوهی فعالیت تئاتر می کردند، مدتی هم عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خرمشهر شدند.
او که از کودکی طعم پدر داشتن را نچشیده تلاش کرده، علاوه بر سه بچه خودش، برای بچه های ایران پدری کند بنابراین برنامه های کودک تلویزیونی او بسیار دوست داشتنی و جذاب بود حتی در عرصه سینما هم در فیلم هایی چون شهر در دست بچه ها و همه دختران من بازیگری کرده است.
قناد زیر نظر مرحوم حمید سمندریان دوران تحصیل خود را گذراند و با بازیگرانی چون ایرج طهماسب، حسن پورشیرازی، مهین ترابی و گوهر خیراندیش هم دوره بود. وی فعالیت حرفه ای وغیر حرفه ای اش را در تئاتر شروع کرد اما سپس در صدا و سیمای آبادان مشغول به کار شد و سپس نیز در اصفهان ادامه به کار داد و به کارگردانی و تهیه کنندگی پرداخت. در سال 61 در صدا و سیمای خرم آباد مشغول شد و سپس برای ادامه تحصیل به تهران امد.

قناد عموی تلویزیونی خیلی از بچه های دهه پنجاه و شصت بود و با خلاقیت هایی که در عرصه بازیگری داشت بچه ها را جذب خود می کرد، برنامه فیتیلیه جمعه تعطیله او به مدت هشت سال از شبکه دو سیما روی آنتن رفت و در اوج بود.
قناد در مصاحبه ای می گوید: «وقتی که بین بچه‌ ها هستم 8 سالم است، وقتی بین همکارانم هستم 25 سال دارم، و وقتی به خانه می‌ روم تازه یادم می‌ آید که چند سال دارم. هر روز صبح قبل از اینکه کارم را شروع کنم مقداری ورزش می‌ کنم تا از حالت خمودگی صبح و کلافکی بیرون بیایم بعد از شام هم اگر وقتی باشد حتماً پیاده‌ روی می‌کنم خب ما هر روز سرکار هستیم و این فرصت را نداریم که ورزشی را به‌ طور حرفه‌ای انجام بدهیم»
بازی کردن را خیلی دوست دارم و شاید تعجب کنید که من هنوز هم با بچه‌ ای بازی می‌ کنم. سعی می‌ کنم بازی جدید را یاد بگیرم و به آنها آموزش دهم مخالف صد در صد نشستن آنها پشت مانیتورها هستم بازی‌ های رایانه‌ ای بچه‌ها را چاق‌، کم‌ تحرک و تنبل می‌ کند.»
مجید قناد با ورود به صنعت بازی‌ های رایانه‌ ای و با تهیه کنندگی اثری موفق و متفاوت به نام بازی بال های تاریک توانست نظر مثبت بسیاری از مخاطبین و منتقدین را به خود جلب کند و در اولین اقدام در سایت بین‌المللی slidedb موفق به کسب نشان 2nd Best Upcoming App 2015 شد
قناد از سال 1363 تا 1393 برنامه‌های بسیاری را کارگردانی و تهیه کرد و در برخی کارها سمت مجری بازیگر نیز داشته است به شرح زیر: 
«از مدرسه تا مدرسهه»، 120 اجرا به عنوان مجری بازیگر، «بازی شادی تماشا»، 80 برنامه به عنوان مجری بازیگر
«نمایش هفته»، 26 برنامه به عنوان تهیه کننده، «چرخونک»، 52 برنامه به عنوان بازیگر و تهیه کننده و کارگردان
فیلم کوتاه «فاصله»، 45 دقیقه به عنوان تهیه کننده، «گل و گلدون»، 104 برنامه مسابقه‌ای به عنوان مجری کارگردان تهیه کننده، «مسابقه کوچک (ساعت شنی)»، 104 برنامه به عنوان مجری طراح سؤال کارگردان و تهیه کننده، «ویژه دهه فجر»، به عنوان مجری
7 قسمت «ویژه بازگشایی مدارس»، ترکیبی به عنوان تهیه کننده و اجرا، «نمایشی پسر عموها»، 26 قسمت برای شبکه جهانی جام جم به عنوان تهیه کننده و کارگردان، «بازی شادی»، 52 قسمت برای شبکه جهانی جام جم به عنوان کارگردان تهیه کننده و مجری، «آقا قور قور»، کار عروسکی 26 قسمت به عنوان تهیه کننده
«آقا تقی»، زنده-عروسکی مجری و تهیه کننده و کارگردان، «پالام پولوم پیلیم»، 26 قسمت نمایشی به عنوان تهیه کننده
«انیمیشن سنجاق قفلی»، به عنوان تهیه کننده، «ماهک و ماهور»، ویژه نوروز به عنوان مجری و تهیه کننده
«دوقلوها»، سریال 26 قسمتی به عنوان تهیه کننده و بازیگر، همکاری در تهیه «محله برو بیا»
همکاری در تهیه و اجرای برنامه «هاچین واچین»، همکاری با سریال «همسران» در دوقسمت به عنوان بازیگر
فیلم سینمایی «همه دختران من»، به عنوان بازیگر، فیلم سینمایی «شهر در دست بچه‌ها»، به عنوان بازیگر
تهیه کننده و مجری برنامه «فیتیله جمعه تعطیله»، به مدت 8 سال
برنامه «جمعه به جمعه خونه به خونه»، به عنوان تهیه کننده و مجری و کارگردان از سه سال پیش تا کنون
و...

مجید قناد کارگردان، بازیگر و مجری شناخته‌ شده کودک و نوجوان سال 98 نیز با حکم مدیر کل هنرهای نمایشی به عنوان دبیر بیست و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان فعالیت کرد و در همدان توانست جشنواره موفقی را اجرا کند.
قناد درباره دبیری تئاتر کودک می گوید: «وقتی پیشنهاد دبیری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان مطرح شد با مسئله‌ای روبرو بودم که با آن آشنایی داشتم؛ من هم تحصیلکرده در حوزه تئاتر هستم و هم کار اصلی‌ام بازیگری و کارگردانی تئاتر بوده و سال‌ها پیش اولین تئاترم را همراه با آقای مجید جعفری در تالار وحدت اجرا کردم، بنابراین با این مقوله آشنا بودم ضمن اینکه در چند سال اخیر در جشنواره‌های تئاتر کودک و نوجوان همدان و نیز جشنواره تئاتر شهر و چند جشنواره دیگر به عنوان داور حضور داشتم.
او افزود: حال که این مسئولین را پذیرفته‌ام قبل از هر چیز می‌دانم که در هر گوشه‌ای کم و کسری‌هایی هست ولی سعی کنیم برنامه را طوری تنظیم کنیم تا ان شاالله با کمک مسئولان تئاتر و دست‌اندرکاران استان همدان اتفاق خوبی رخ دهد، بویژه انکه به دوره بیست‌وششم رسیده‌ایم و این شوخی نیست که نشان از تلاش مسئولان همدان و نیز فعالیت وزارت ارشاد و اداره کل هنرهای نمایشی دارد.»
قناد که بارها داور جشنواره های مختلف تئاتر برای کودکان بوده است ، در مصاحبه ای درباره تئاتر و اهمیت آن بین بچه ها می گوید: «احساس می‌کنم هنرمندانی که برای تئاتر خردسالان کار می‌کنند به‌خوبی مخاطبان خود را شناخته‌اند چون اگر ذره‌ای در این مخاطب‌شناسی غفلت شود، نمایش به‌سمت کار کودک می‌رود. هنرمندان عرصه تئاتر خردسال در قالب اجراهای نمایش در استان خود به تجربه‌اندوزی روی آورده‌اند و کار خود را تقویت کرده‌اند.»
این هنرمند همچنین معتقد است: «کار کودک به رنگ احتیاج دارد و همچنین نیاز است که متون خردسال با زبانی ساده نوشته شده باشند تا در فهم خردسال باشد. همچنین بازی‌های نمایشی باید برای این سن مناسب باشند. حرکت؛ تصویر و کلام باید در کنار هم وجود داشته باشند. باید در شهرستان‌ها به هنرمندانی که تئاتر کودک و یا نوجوان اجرا می‌کنند، توجه ویژه‌ای صورت گیرد. چرا گروه‌های شهرستانی باید با دشواری تئاتر کار کنند و همواره به‌دنبال اجاره کردن پلاتو برای تمرین تئاتر خود باشند؟!
او درباره جشن صدسالگی تئاتر کودک عنوان کرد: «واقعا می‌توانستیم در جشن صد سالگی تئاتر کودک، بسیار از جایگاهی که امروز داریم، جلوتر باشیم اما چون مشکلاتی از قبیل کمبود بودجه و ... در این حوزه وجود دارد، نتوانسته‌ایم در حد و اندازه‌های استعدادهای بسیار خوبی که داریم پبش برویم. واقعا گروه‌های شهرستانی زیبا کار می‌کنند و باید به این نکته توجه کنیم که همه امکانات نباید به تهران اختصاص یابد.»

«زمانی‌که می‌بینیم صد سال از اجرای نخستین نمایش کودک گذشته است، به این فکر می‌کنیم که در این صد سال چه کرده‌ایم؟! به کجا رسیده‌ایم و کجا می‌خواهیم برویم. باید به یاد داشته باشیم که تئاتر به تنهایی نمی‌تواند پیش برود و رسانه‌هایی همچون صداوسیماَ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آموزش‌وپرورش و خانواده‌ها باید به کمک این هنر بیایند تا رسالت خوب تئاتر به سرمنزل مقصود برسد. طبق ضرب‌المثل قدیمی، «یک دست صدا ندارد»، جشنواره‌ها هم برای این به‌وجود آمده‌اند که هنرمندان از استان‌های مختلف دور هم جمع شوند، آثار خود را به نمایش بگذارند تا از میزان پیشرفت خود آگاه شوند و آثار سایر هنرمندان را ببینند تا با نظرات سایر هنرمندان و شیوه اجرایی آن‌ها آشنا شوند.»