بزرگنمايي:

آریا بانو - آخرین خبر / در شبی که منچستریونایتد در لیگ برتر تاریخ درست کرد، نمایش جادویی دیگری از میسون گرینوود 18 ساله، شیاطین سرخ را به پیروزی رساند. اوله گونار سولسشر با آرامش نسبی روی نیمکت تیمش در ویلاپارک تماشا کرد که تیمش روند شکست‌ناپذیری در مسابقات مختلف را به 17 بازی رساند و نخستین تیم در تاریخ لیگ برتر شد که 4 بازی پیاپی را با اختلاف 3 گل یا بیشتر می‌برد. یونایتد با 3 گل به پیروزی رسید و یک بار دیگر گرینوود چهره شاخص مسابقه بود. مربی 47 ساله نروژی تلاش کرده هر‌گونه رابطه و مقایسه میان گرینوود و بزرگان تاریخ باشگاه پرافتخارش را انکار کند اما حالا دیگر واقعا سخت می‌شود شباهت‌های این جوان مستعد و بهترین گلزن تمام ادوار منچستریونایتد، وین رونی را نادیده گرفت. کلایو تایلدسلی، گزارشگر ورزشی در اکتبر 2002 وقتی رونی 17 ساله و مهاجم اورتون در یک مسابقه به میدان رفت و داشت خودش را به عنوان ستاره جدید فوتبال انگلیس مطرح می‌کرد، گفت: «این نام را به خاطر بسپارید». گرینوود آن موقع تنها یک سال داشت و هیچ چیز درباره درخشش رونی مقابل آرسنال نمی‌‌دانست اما حالا بعد از نزدیک به 18 سال از روی دست او نگاه کرده و دارد به عنوان بااستعدادترین بازیکن این نسل، خودش را جا می‌اندازد. کار بدون توپ او به‌اندازه توانایی‌هایش در گلزنی ستودنی است و در این بازی یک بازی عالی دیگر از کسی دیدیم که جای خود را در ترکیب اصلی منچستریونایتد به شدت محکم کرده است. البته با وجود تحسین تاثیرگذاری‌اش در تیم و سرعت خوبی که دارد، این گل‌ها هستند که از بقیه متمایزش می‌کنند. خودتان را جای مدافعی بگذارید که تلاش می‌کند مقابل او بایستد و نگذارد به هدفش برسد. شاید یک مربی از مدافع وسط تیمش خواسته باشد روی پای ضعیف‌تر گرینوود تمرکز کند اما او ضعیف‌تر ندارد. کار فوق‌العاده آنتونیو مارسیال در ساختن گل دوم یونایتد بعد از گرفتن توپ از تایرون مینگز پیش‌زمینه ضربه آخر عالی گرینوود بود. از بیرون محوطه جریمه با پای راستش که مثلا‌ قدرت چپ را ندارد، با یک موشک مهارناپذیر پپه رینا را از پا درآورد. او حالا در رقابت‌های مختلف 16 گل و در لیگ 9 گل زده است. آخرین بازیکنی که توانسته در این سن و سال به چنین آماری برسد، یک شماره 10 خاص یونایتد یعنی رونی بوده. سولسشر شاید خیلی میلی به این مقایسه‌ها نداشته باشد اما دیگر چیزی برای پنهان کردن باقی نمانده. این استعداد پرورش یافته آکادمی باشگاه آنقدر پتانسیل دارد که می‌تواند سال‌ها در خط حمله یونایتد بدرخشد. گل او که در وقت‌های تلف‌شده نیمه اول به ثمر رسید، کار مسابقه‌ای را تمام کرد که شیاطین سرخ ابتدا در غلبه بر آن با مشکل مواجه شده بودند. سولسشر برای چهارمین بازی پیاپی ترکیب تیمش را بدون تغییر چید، نخستین بار از نوامبر 2006 این اتفاق می‌افتد اما مالکیت توپ‌شان بی‌حاصل بود؛ یونایتد شباهتی به تیم هجومی بعد از شروع دوباره لیگ نداشت. انور القاضی و داگلاس لوئیز ضرباتی به سمت دروازه یونایتد زدند اما داوید دخیا به سختی نیفتاد، ضربه جک گریلیش هم به بیرون رفت. بعد هم با غافلگیرشدن پل پوگبا، ترزگه دروازه یونایتد را تهدید کرد. پنالتی بحث‌برانگیز باعث پیش افتادن یونایتد شد و برونو فرناندز هفتمین گل این فصل خود را زد. یونایتد جان گرفت و قدرتی که در نیم ساعت اول بازی خط حمله‌اش نداشت، پیدا کرد. گرینوود، مارسیال و مارکوس راشفورد با سرعت خود دروازه میزبان را هدف گرفتند تا این‌که گل دوم زده شد. سولسشر خواهد گفت به رکوردها علاقه‌ای ندارد اما پیروزی در 4 بازی پیاپی با 3 گل یا بیشتر اختلاف آن هم برای تیمی که مدت‌ها به دنبال ثبات و خلاقیت بوده، دستاورد بزرگی است. پوگبا که یک بازی خوب دیگر انجام داد، گل سوم را زد، او هم از بیرون محوطه جریمه. یونایتد بازی را تحت کنترل داشت و سولسشر فرصت پیدا کرد به بازیکنان کلیدی‌اش استراحت بدهد. آرون وان بیساکا، گرینوود، مارسیال، ماتیچ و فرناندز همه در آستانه یک هفته شلوغ دیگر تعویض شدند. مربی یونایتد شاید تصمیم بگیرد در 3 بازی بزرگ پیش‌رو تیمش را متفاوت ارنج کند اما از یک چیز مطمئن باشید، گرینوود قرار است یک بازیکن کلیدی باشد.