بزرگنمايي:

آریا بانو - آخرین خبر / بوکایو ساکا اولین بازی حرفه‌ای‌ خود را اندکی بعد از تولد 17 سالگی‌اش، زیر‌نظر مربی قبلی آرسنال، اونای امری، در ابتدای فصل 19-2018 انجام داد اما او برای حضور ثابت در ترکیب توپچی‌ها باید یک فصل دیگر صبر می‌کرد. ساکا که یکی از محصولات آکادمی آرسنال است و به عنوان وینگر به تیم اول توپچی‌ها راه پیدا کرد، زیرنظر میکل آرتتا در دفاع‌چپ به بازی گرفته شد تا جای خالی سئاد کولاشیناچ و کیه‌ران تیرنی را پر کند و با پختگی زیاد‌، نمایش‌های درخشانی در این پست ارائه داد. آرتتا در مورد او گفت: «او دارد یاد می‌گیرد که چگونه با تیم تطبیق پیدا کند و برای تیم دست به فداکاری بزند. اگر پست بازی بازیکنی تغییر کند، ممکن است بگوید: «خب، من خوب بازی نمی‌‌کنم ولی عذر موجهی دارم چون در پست خودم نیستم‌، اما در‌مورد او کاملا متفاوت است. او تلاش می‌کند تا یاد بگیرد، تلاش می‌کند بلافاصله نکته‌ها را بفهمد و تلاش می‌کند تا برای تیم مفید باشد‌.»
آنالیز تاکتیکی
در آخرین دیداری که فردی لیونگبرگ به عنوان مربی موقت هدایت آرسنال را برعهده داشت و میکل آرتتا به‌عنوان کمک‌مربی منچسترسیتی به امیریتس رفته بود، ساکا با مصدومیت کولاشیناچ به بازی رفت. آرتتا باید نمایشی که از او دید، پسندیده باشد زیرا پس از آن، او به مدافع چپ ثابت تیم تبدیل شد. ساکا به یکی از عناصر کلیدی دفاع 4 نفره‌ای تبدیل شد که در 16‌ بازی زیر‌نظر آرتتا، 8 کلین‌شیت داشت و تنها 2 بار شکست خورد. او خیلی سریع به یک مدافع چپ باکیفیت تبدیل شد اما روی حرکات هجومی است که او بهترین عملکردش را به نمایش می‌گذارد. باوجود این‌که او تنها در 21 بازی از 41 بازی این فصل آرسنال در همه رقابت‌ها به میدان رفت و در دفاع چپ تیمی بازی می‌کند که تعدادی از بهترین گل‌سازهای تاریخ لیگ برتر مانند مسوت اوزیل و نیکلاس په‌په 72 میلیون پوندی را در اختیار دارد، این ساکاست که بیش‌تر از همه هم‌تیمی‌هایش پاس گل داده است. 10 پاس گل او تنها 2 پاس گل کمتر از آمار اوزیل و په‌په در‌مجموع 55 بازی‌شان است؛ درحالی‌که او در 29 بازی این آمار را به جا گذاشت. بازی طبیعی ساکا، یک بازی رو به جلو‌‌ست و از او خواسته شده که این کار را در چهارچوب سیستم جدید آرسنال انجام بدهد. گرانیت ژاکا که در آرایش 1-3-2-4 آرتتا، به هافبک میانی برگشت، وقتی که یکی از مدافعان میانی یا هافبک میانی کناری‌اش صاحب توپ است، به دفاع چپ مایل می‌شود. پیر امریک اوبامیانگ که ذاتا یک مهاجم نوک است اما معمولا در سمت چپ خط حمله قرار می‌گیرد، به وسط مایل می‌شود تا در‌کنار تک مهاجم تیم قرار بگیرد و تهدید هجومی بیشتری از وسط ایجاد کند. این یک مشکل برای مدافع راست تیم دفاع‌کننده ایجاد می‌کند- این‌که اوبامیانگ را دنبال کند و فضا را برای ساکا که پیشروی کرده، خالی کند یا در مقابل ساکا بماند و در مقابل 2 مدافع میانی تیمش را مقابل 2 مهاجم آرسنال تنها بگذارد. با‌توجه به این‌که ژاکا چپ پاست، می‌تواند پاس‌های هوشمندانه‌ای به اوبامیانگ بدهد و مدافعان حریف توقف او را در اولویت قرار بدهند و این فضای حرکتی بیشتری به ساکا می‌دهد. او عادت دارد که در هنگام حرکت، پاس هم بازی‌هایش را دریافت کند و توپ را به محوطه جریمه بفرستد؛ همان‌طور که تاثیر ویرانگرش را با پاس گل‌هایش در این فصل نشان داده‌- از جمله گل مساوی ادی انکتیا در دیدار مقابل اورتون و همین‌طور برای الکساندر لاکازت که گل اول آرسنال را در تساوی 2-2 مقابل استاندارد لیژ در لیگ اروپا به ثمر رساند. هرچند، اگر مدافع راست حریف به سمت داخل حرکت نکند، ساکا بدون مشکل توپ را دریافت می‌کند، او را همراه خود می‌کشد میانگین دریبل‌های موفق او در رقابت‌های این فصل لیگ برتر و لیگ اروپا، 64.4 درصد بود- و تنها به یک متر فضا نیاز دارد تا سانترش را انجام بدهد. از زمان حضور آرتتا روی نیمکت آرسنال، این تیم سانترهای کمتری انجام می‌دهد- 13.9 ارسال در مقایسه با 15.2 سانتر در زمان حضور لیونگبرگ و امری در فصل‌ 20-2019 زیرا مربی اسپانیایی از شاگردانش می‌خواهد که ارسال‌های هدفمندتری داشته باشند، تا این‌که فقط با خوش‌بینی توپ را روی دروازه حریف بفرستند. ساکا دقیقا این کار را انجام می‌دهد- 7 تا از‌10 پاس گل او از ارسال‌ها بوده که تعدادی از آن‌ها را می‌توان به عنوان پاس‌های در عمقی که برای گل شدن تنها به یک ضربه ساده نیاز دارد، دسته‌بندی کرد؛ مانند پاس گلش برای لاکازت در پیروزی مقابل المپیاکوس. او همچنین برای این‌که از مدافع حریف فاصله بگیرد، سرعتش را کم می‌کند اما با فرستاده شدن پاس، بلافاصله شتاب می‌گیرد تا مدافع پیش‌رو را جا بگذارد و سپس نزدیک به خط عرضی، ارسالش را انجام می‌دهد. پیدا کردن بازیکنان در چنین موقعیت‌هایی که بتوانند پاس را مقابل دروازه بفرستند تا با یک ضربه کار تمام شود، از ویژگی‌های منچسترسیتی گواردیولاست و آرتتا تلاش می‌کند تا از ساکا به شیوه مشابهی استفاده کند.
پیشرفت
ساکا در کارهای دفاعی هنوز باید کارهای زیادی انجام بدهد. او در واکنش به انتقال‌های دفاعی، کند است و با توجه به تعداد دفاعی که جلو می‌رود، معمولا در هنگام از دست رفتن توپ، نسبت به موقعیت دفاعی‌اش فاصله زیادی دارد. آرتتا تیمش را طوری سازماندهی کرده که یکی از هافبک‌های میانی، فضای خالی پشت مدافعان کناری را پوشش بدهد اما می‌توان در این مورد بحث کرد- بویژه در غیاب لوکاس توریرا- که آیا آرتتا هافبک‌هایی در اختیار دارد که بتوانند در فضاهای بزرگ، در موقعیت‌های یک در برابر یک، دفاع کنند یا نه. اگر ساکا در پوشش دفاعی ضعیف باشد، سمت چپ آرسنال می‌تواند به یک هدف برای حریفان تبدیل شود. به جای دویدن به سمت بازیکن صاحب توپ، او می‌تواند نزدیک به مدافعان کناری قرار بگیرد تا دفاع آرسنال منسجم‌تر شود و زودتر سازماندهی‌اش را به دست بیاورد. به جای نگرانی برای بازیکن حمل‌کننده توپ از کناره‌ها، قرار گرفتن ساکا به سمت داخل باعث می‌شود تا تهدیدها از وسط زمین که خطر بیشتری دارند، راحت‌تر دفع کنند. وقتی آرسنال مالکیت توپ را در اختیار ندارد و هنوز به‌طور کامل شکل دفاعی را پیدا نکرده، ساکا در مواقعی خیلی زودتر از موعد به سمت بازیکن صاحب توپ می‌رود و فضایی را پشت سرش ایجاد می‌کند که تیم حریف اگر بتواند پاسی را به آن کانال بفرستد، می‌تواند یک خطر جدی به‌وجود بیاورد. آرتتا علاقه‌ای ندارد که داوید لوئیز، مدافع میانی سمت چپش که پراشتباه هم هست، تنها بماند؛ بنابراین ساکا باید در جای‌گیری بهتر عمل کند. هرچند، او اصول خطاهای تاکتیکی را یاد گرفته و می‌تواند وقتی توپ در اختیار حریف قرار دارد، ضدحمله آن‌ها را از کار بیندازد. این هم از آن ویژگی‌های انتقال‌های دفاعی سیتی زیر‌نظر گواردیولاست که آرتتا با خود به آرسنال آورده است.