آریا بانو - در سایت موفق شو می‌توانید با رازهای پیشرفت و موفقیت بسیاری از مردان بزرگ دنیا آشنا شوید و از زیر و بم های زندگی سیاستمداران، ورزشکاران، نویسندگان و بسیاری از افراد مشهور آگاه شوید. در این قسمت از سایت موفق شو به بررسی زندگی اندرو کارنگی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
اندرو کارنگی (متولد 25 نوامبر 1835، دانفرملین، فیف، اسکاتلند- درگذشت 11 اوت 1919، لنوکس، ماساچوست، ایالات‌متحده)، یک صنعتگر آمریکایی اسکاتلندی است که در گسترش صنعت عظیم فولاد آمریکا در اواخر قرن 19 نقش مؤثری داشت. او همچنین یکی از مهم‌ترین خیرین دوران خود بود و بنیادهای خیریه زیادی از جمله شرکت کارنگی نیویورک، اوقاف کارنگی صلح بین‌المللی و مؤسسه کارنگی واشنگتن را تأسیس نمود.

دوران کودکی اندرو کارنگی چگونه گذشت؟
پدر اندرو کارنگی، ویلیام کارنگی، از بافندگان و قشر کارگر جامعه بود. پدربزرگ مادری وی، توماس موریسون، همچنین یک آشوبگر و دوست ویلیام کابت بود. اندرو کارنگی دوران کودکی خود را به دلیل آشوب‌هایی بر سر قدرت در دانفرملین و رکود عمومی در اقتصاد این شهر و کشور اسکاتلند، در فقر گذراند. این موضوع باعث شد او در سال 1848 مهاجرت به ایالات‌متحده را برگزیند. او به نزد تعدادی از اقوام و دوستان خود در آلژنی، پنسیلوانیا (که در حال حاضر بخشی از پیتسبورگ است) سفر کرد. اندرو کارنگی از 12 سالگی در یک کارخانه پنبه مشغول به کار شد. او اشتیاق فراوانی به آمریکایی شدن داشت و با خواندن و نوشتن و حضور در مدرسه شبانه، آموزش خود را شروع کرد.
اندرو کارنگی در سن 14 سالگی در یک دفتر تلگراف مشغول شد، جایی که منجر به آشنایی او با توماس اسکات، سرپرست شرکت راه‌آهن پنسیلوانیا گردید و باعث شد که اندرو کارنگی در سال 1853 به سِمت دبیر خصوصی و تلگراف شخصی این فرد برگزیده شود. مراحل رشد شغلی کارنگی بعدازاین سِمَت به‌سرعت اتفاق افتاد. او در سال 1859 جانشین اسکات و سرپرست بخش راه‌آهن پیتسبورگ شد. وی درحالی‌که در این پست مشغول به کار بود، در شرکت اتومبیل‌سازی وودروف(دارنده اصلی ثبت اختراعات پولمان) سرمایه‌گذاری کرد و اولین اتومبیل موفق را در راه‌آهن آمریکا معرفی کرد. در همین حال او سرمایه‌گذاری های هوشمندانه دیگری را در صنایع دیگری از قبیل شرکت Bridge Keystone، کوره‌های ریلی، اتحادیه کارخانه‌های آهنی و لوکوموتیو پیتسبورگ آغاز کرده بود. او همچنین در یک میدان نفتی پنسیلوانیا سرمایه‌گذاری سودآوری کرد و چندین سفر به اروپا داشت و موفق شد که در این سفرها اوراق بهادار ریلی را بفروشد. او در سن 30 سالگی، درآمد سالانه 50000 دلار داشت.
دوران ترقی و پیشرفت کاری اندرو کارنگی

اندرو کارنگی در سفر به انگلیس با فولادسازان ملاقاتی داشت. با پیش‌بینی تقاضای آینده برای آهن و فولاد، کارنگی در سال 1865 از سرپرستی راه‌آهن پنسیلوانیا استعفا داد و مدیریت شرکت Bridge Keystone را آغاز کرد. در سن 38 سالگی، او شروع به تمرکز بر روی فولاد کرده و در نزدیکی پیتسبورگ، کارخانه فولاد J. Edgar Thomson را تأسیس کرد که در نهایت به شرکت فولاد کارنگی تبدیل شد. شرکت جدید کارنگی در دهه 1870 به اولین کارخانه فولادی در ایالات‌متحده تبدیل شد که پروسه جدیدی در تولید فولاد Bessemer را دنبال می‌کرد. کارنگی این کارخانه را با استفاده از وام‌های گرفته‌شده از انگلیس تأسیس نمود. او نقش مهمی در اتخاذ نوآوری‌های دیگری از جمله روش‌های تفصیلی هزینه و تولید داشت که این نوآوری‌ها سبب گردید شرکت بتواند نسبت به سایر صنایع تولیدی آن زمان بهره‌وری بیشتری کسب کند.
هر نوآوری تکنولوژیکی که می‌توانست هزینه ساخت فولاد را کاهش دهد، به‌سرعت مورد استفاده قرار می‌گرفت و کارخانه‌های اندرو کارنگی در دهه 1890 کوره های اصلی آهنین باز را وارد فولادسازی آمریکا کردند. کارنگی همچنین با خرید مزارع و ذخایر معادن سنگ‌آهن مورد نیاز برای ساخت فولاد و تجهیزات کشتی‌ها و راه‌آهن، سود کلانی به دست آورد. ادغام صورت گرفته از این طریق(استفاده از فولاد تولیدی برای ساخت تجهیزات) نقطه عطف دیگری در صنایع تولیدی آمریکا بود. کارنگی همچنین زیردست‌های بسیار توانمندی برای خود استخدام نمود که از جمله آن‌ها می‌توان به مدیر اجرایی‌اش هنری کلی فریک (Clay Frick)، ​​استاد بیل جونز کاشف فولاد و برادر خود توماس م. کارنگی اشاره کرد.
شهرت فراوان اندرو کارنگی به خاطر چیست؟
منابع عظیم کارخانه‌های فولاد کارنگی در سال 1889 به‌عنوان تنها شریکان موجود در صنعت فولاد آمریکا، با یکدیگر ادغام شدند. در سال 1890، صنعت فولاد آمریکا برای اولین بار از صنعت فولاد بریتانیا پیشی گرفت و این امر تنها ناشی از موفقیت‌های اندرو کارنگی بود. شرکت فولاد کارنگی حتی در دوران رکود سال 1892 که با اعتصاب خونین Homestead همراه بود، به پیشرفت خود ادامه داد(اگرچه کارنگی حمایت از حقوق اتحادیه‌ها را قبول داشت، اما اهدافش درزمینهٔ اقتصاد پررونق و بهره‌وری بالا باعث شد وی از مدیریت محلی کارخانه Homestead طرفداری کند که طبقه کارگر علیه همین مدیریت اعتصاب و آشوب کرده بودند).سود کارنگی استیل(کمپانی فولاد کارنگی) در سال 1900 به 40 میلیون دلار رسید که سهم کارنگی از آن 25 میلیون دلار بود. کارنگی در سال 1901 شرکت خود را به شرکت تازه تأسیس فولاد ایالات‌متحده J.P. Morgan فروخت. با فروش این شرکت، سرمایه خالص اندرو کارنگی به 480 میلیون دلار در سال 1901رسید. وی بعدها بازنشسته شد و خود را وقف فعالیت‌های بشردوستانه کرد.
اندرو کارنگی مقاله‌هایی در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی می‌نوشت و معروف‌ترین مقاله‌اش “ثروت”، که در ژوئن سال 1889 در نشریه “بررسی آمریکای شمالی” منتشر شد، نگرش او به ثروت را نشان می‌دهد. او مدعی است که فردی که ثروت زیادی جمع می‌کند، وظیفه دارد از ثروت مازاد خود برای “بهبود بشر” و درراه‌های انسان دوستانه استفاده کند. از دید او “مردی که ثروتمند می‌میرد، بدنام است”.
فعالیت‌های بشردوستانه اندرو کارنگی

میزان توزیع ثروت کارنگی در حدود 350 میلیون دلار بود که از این میزان 62 میلیون دلار برای کمک به امپراتوری بریتانیا و 288 میلیون دلار برای منافع ایالات‌متحده اختصاص داده‌شده است. از جمله اقدامات خیرخواهانه وی، تأسیس دانشگاه‌های اسکاتلند(ادینبورگ) بود که در سال 1901 افتتاح شد و کارهایی جهت گسترش چهار دانشگاه اسکاتلند و کمک‌های مالی به دانشجویان اسکاتلندی در نظر گرفته شد. او همچنین بنیاد خیریه Carnegie Dunfermline Trust را در سال 1903 تأسیس کرد و قصد داشت به مؤسسات آموزشی دانفرملین کمک کند. بنیاد Trust (Dunfermline) در سال 1913 در انگلستان تأسیس شد و اهداف
خیرخواهانه مختلف از جمله ساخت کتابخانه‌ها، تئاترها، رفاه کودکان را دنبال می‌کرد.
انستیتوی کارنگی پیتسبورگ در سال 1896 تأسیس شد و قصد داشت مؤسسات فرهنگی و آموزشی پیتسبورگ را بهبود ببخشد. مؤسسه کارنگی واشنگتن در سال 1902 تأسیس شد و درزمینهٔ های مختلف تحقیق علمی شرکت داشت. بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی در سال 1910 تأسیس شد و هدفش تفسیر و نشر اطلاعات(معمولاً نشریات) برای ترویج صلح در دنیا بود. شرکت کارنگی نیویورک، بزرگ‌ترین بنیاد کارنگی نیز در سال 1911 تأسیس گردید و هدف کمک به پیشرفت و نشر دانش در بین مردم ایالات‌متحده را دنبال می‌کرد. همچنین مستعمرات انگلیسی شرکت کارنگی نیویورک به کالج‌ها و دانشگاه‌ها و کتابخانه‌ها و همچنین تحقیق و آموزش درزمینهٔ های حقوق، اقتصاد و پزشکی کمک‌های شایانی کرده است.
مهم‌ترین نوشته‌های اندرو کارنگی: دموکراسی پیروزی(1886؛ ویراستار 1893)، انجیل ثروت، مجموعه مقاله‌ها(1900)، امپراتوری تجارت (1902)، مشکلات امروز (1908) و زندگی‌نامه ( 1920) بود.
اندرو کارنگی در سال 1887 با لوئیز ویتفیلد ازدواج کرد. کارنگی تا جنگ جهانی اول در قلعه اسکیبو در شمال اسکاتلند زندگی می‌کرد اما بعدها وی به نیویورک سیتی و خانه تابستانی‌اش “Shadowbrook” در لنوکس، نقل‌مکان نمود.