آریا بانو - زمانی که شما به سمت مدیریت ارتقاء پیدا کرده و در نقش یک مدیر، افراد را اداره می‌کنید، به این معنی نیست که لزوما آنها را رهبری نیز می‌کنید، یعنی شما به طور خودکار به یک رهبر تبدیل نخواهید شد.
تفاوت های مدیر و رهبر
رهبر بودن با مدیر بودن فرق دارد، اگر شما در نقش مدیر یک مجموعه وارد شوید، لزوما رهبر نخواهید بود؛ چراکه تفاوت‌های مهمی بین رهبر بودن و مدیر بودن وجود دارد. در این مطلب از سایت موفق شو به 9 تفاوت اساسی بین مدیر و رهبر، از دیدگاه مجله معتبر فوربس، اشاره می‌کنیم:
رهبر چشم‌انداز می‌دهد، مدیر اهداف ایجاد می‌کند
یکی از تفاوت‌های اساسی مدیر و رهبر در این است که رهبران چشم‌اندازی از آن چه باید به آن برسند، ایجاد می‌کنند و با الهام‌ بخشیدن و درگیر کردن افراد، سعی می‌کنند که بینش مورد نظر را تحقق بخشند.
یک رهبر فراتر از افراد فکر می‌کند، چراکه معتقد است یک تیم با عملکرد بالا، نسبت به افرادی که به صورت فردی و خودمختار کار می‌‌کنند، توانایی انجام کارهای بیشتری را دارد.
این در حالی است که یک مدیر به اهداف خود چشم دوخته و برای رسیدن به آن اهداف، روند کار را اندازه‌گیری‌ کرده و موقعیت‌ها را کنترل می‌کند؛ طبق گفته مجله فوربس، ایجاد چشم‌انداز و بینش در میان افراد تیم بسیار کارآمدتر خواهد بود، نسبت به اینکه تنها به یک سری اهداف از پیش‌ تعیین‌شده تمرکز شود.
رهبر عامل تغییر است، مدیر وضعیت موجود را حفظ می‌کند

مجله فوربس یکی از تفاوت‌های اساسی بین مدیر و رهبر را در میزان تمایل آنها به تغییر می‌داند. یک رهبر پذیرای تغییر است و حتی در هنگام پیش رفتن امور نیز این نکته را در ذهن خود دارد که شاید راه بهتری وجود داشته باشد.
از دیدگاه یک رهبر، تغییرات برای بدنه سازمان ضروری بوده و موج‌های جدیدی را ایجاد می‌کنند که به بهبود شرایط کمک خواهند کرد.
در مقابل، یک مدیر بهتر شدن را در مرکز توجه خود قرار داده و تمام کارها، سیستم‌ها، ساختارها و پروسه‌های شرکت را بر اساس تأثیر مثبت آنها در بهتر شدن روند کار می‌سنجد و طبق یک روال ثابت حرکت می‌کند.
رهبر منحصر به فرد است، مدیر کپی
یکی از تفاوت‌های اساسی مدیر و رهبر در این نکته است که رهبران در هر شرایط خودشان هستند و به صورت خودآگاه عمل می‌کنند. یک رهبر به فکر ساختن برند شخصی و واقعی خود است و به قولی، با کفش‌های خودش راه می‌رود؛ به همین دلیل نیز رهبران شفاف و معتبر هستند.
این در حالی است که یک مدیر از رفتار و گفتار دیگران تقلید می‌کند و خودش نیست. مدیران به رهبران دیگر نگاه می‌کنند و سعی می‌کنند رفتار آنها را تقلید کنند و سبک رهبری خود را از دیگران کپی‌برداری می‌کنند.
رهبر ریسک‌‌ را می‌پذیرد، مدیر ریسک را کنترل می‌کند
مجله فوربس ریسک‌پذیری را شاخصه مهمی در رهبر بودن قلمداد می‌کند و یکی از تفاوت‌های اساسی مدیر و رهبر را در همین نکته می‌داند. یک رهبر حتی به قیمت شکست خوردن هم حاضر به امتحان کردن چیزهای جدید است، چراکه در بسیاری از موارد، شکست، گامی در مسیر موفقیت خواهد بود.
یک مدیر بر خلاف رهبر، نه تنها ریسک‌پذیر نیست، بلکه از موقعیت‌های خطرزا نیز اجتناب می‌کند و به دنبال به حداقل رساندن ریسک است. تفاوت مدیر و رهبر در این است که یک مدیر به جای درگیر شدن با موقعیت‌های خطرناک، سعی می‌کند موقعیت‌های سخت را کنترل کرده و یا از آنها اجتناب کند.
مسیر رهبر طولانی است، مسیر مدیر کوتاه
رهبران اهداف و نیت‌های بلند‌مدتی را برای مجموعه خود ترسیم می‌کنند، ضمن اینکه آنچه را می‌گویند انجام خواهند داد و نسبت به اهداف خود تعهد دارند. یک رهبر به دنبال اهداف بزرگ و دور است و در راه رسیدن به آنها انگیزه خود را از دست نمی‌دهد.
به نقل از مجله فوربس، مدیران اهداف کوتاه‌مدتی را در نظر دارند و بیشتر از آنکه بر رسیدن به اهداف خود متمرکز باشند، به دنبال دریافت تقدیرنامه‌ها و تأیید شدن هستند؛ در حالی که یک رهبر بدون تقدیر و تأیید نیز در جاده طولانی خود گام برمی‌دارد.
رهبر به دنبال رشد است، مدیر به مهارت‌های خود اتکا می‌کند
یکی از تفاوت‌های اساسی بین مدیر و رهبر در روحیه یادگیری و جستجوی‌گری آنها نمود پیدا می‌کند. یک رهبر همیشه در حال یادگیری است، به فکر گسترش ارتباطات خود بوده و روحیه کنجکاو دارد تا بتواند سطح تفکر خود را رشد دهد.
در مقابل، مدیران به جای رشد و یادگیری، سعی در حفظ مهارت‌های خود دارند و خصوصا مهارت‌هایی را که باعث پیشرفت آنها و گروه‌شان می‌شود، تقویت می‌کنند. آنچه در مجله فوربس در زمینه خصوصیات مدیران گفته شده، این است که یک مدیر رفتارهای اثبات‌شده را تکرار می‌کند و از آموختن رفتارها و تجربیات جدید روی‌گردان است.
رهبر روابط را می‌سازد، مدیر سیستم‌ها و فرایند‌ها را شکل می‌دهد

اینکه روی مردم و ساختن روابط جدید متمرکز باشیم یا فقط در حد ساختارها و فرایندهای مجموعه خودمان حرکت کنیم، یک تفاوت اصلی مدیر و رهبر است. یک رهبر به دنبال برقراری ارتباط با گروه زیادی از مردم است، خصوصا مردمی که به نوعی ذی‌نفع شرکت آنها خواهند بود.
در نهایت نیز یک رهبر با تحقق وعده‌های خود، اعتماد و وفاداری مردمی را که با آنها ارتباط برقرار کرده است، جلب خواهد کرد.
مدیران تمام تمرکز خود را روی ساختارها قرار می‌دهند تا نتایج مورد نظر و مطلوب خود را به دست آورند. عمده تمرکز یک مدیر، روی مجموعه خود، افراد شرکت و اهداف از پیش‌ تعیین‌شده‌ است و به فکر گسترش روابط خود نیست.
رهبر مربی است، مدیر ناظر
مجله فوربس مربیگری را خصوصیت مهم یک رهبر معرفی می‌کند و در مقابل، نظارت داشتن را شیوه مدیران می‌داند. یک رهبر در مقام یک مربی عمل می‌کند و سعی در شکوفایی استعداد افراد خود دارد.
رهبران نسبت به پتانسیل افراد خوش‌بین هستند و در برابر این وسوسه که به آنها دستور بدهند که چه کاری را انجام دهند و چه کاری را انجام ندهند، مقاومت می‌کنند.
تفاوت مدیر و رهبر در این است که یک مدیر تنها وظایف کارمندان خود را تعیین می‌کند و راهنمایی‌هایی را در خصوص انجام آن وظایف به افراد آموزش می‌دهد؛ اما روحیه مربیگیری نداشته و بیشتر ناظر فعالیت کارمندان خود است.
رهبر طرفدار دارد، مدیر کارمند
اعضای مجموعه‌ای که یک رهبر دارد، طرفدار او بوده و از او پیروی می‌کنند. در نهایت نیز همین طرفداری سرسخت افراد از یک رهبر، موجب ارتقاء برند شخصی او می‌شود و دسترسی به اهداف آسان‌تر خواهد شد.
یکی دیگر از تفاوت‌های بین مدیر و رهبر در همین نکته است، مدیران برخلاف رهبران، کارمند تربیت می‌کنند نه طرفدار. کارمندان نیز فقط به دنبال انجام دستور‌العمل‌های مدیر خود و جلب رضایت او هستند و بنابراین، برند شخصی چنین مدیری برجسته نخواهد شد.
حالا شما یک مدیر هستید یا یک رهبر؟