بزرگنمايي:

آریا بانو - روزنامه شهروند / «چراغ سبز دولت و مجلس برای ساخت آپارتمان‌های بیست‌وپنج متری.» خبری که نخستین‌بار در سایت همشهری خواندم و این روزها خیلی مورد بحث قرار گرفته. خب اولین موضوع این است که در خبر نگفته خانه بیست‌وپنج متر مربعی و تنها ذکرشده خانه ٢٥ متری. فکر نکنید این موضوع به عدم حضور ویراستار و عدم دقت مسئولان صفحه برمی‌گردد. واقعیت این است که وسعت واژه مربع از خود ٢٥ متر مربع بیشتر است و چون طبق قوانین شهرداری چیزی نباید از خانه بیرون بزند، کلمه مربع حذف به قرینه بی‌جایی شده.
این قرینه این روزها خیلی هم کاربرد دارد و خیلی از شهروندان به علت همین بی‌جایی، حذف شده‌اند!
نکته جالب این است که یک نماینده مجلس تأکید کرده این خانه‌ها به افراد مجرد عرضه نخواهد شد؛ یعنی اگر یک جوان مجرد پولش نرسد که خانه بالای ٣٠ متر مربع بخرد باید اول برود زن بگیرد تا مشمول این طرح شود. خوب است شرط نگذاشته‌اند خریدار باید حداقل دو فرزند داشته و از پدر یا مادر خود نیز در این خانه ٢٥ متر مربعی نگهداری کند.
البته وقتی ما در حال جوک‌ساختن برای این خانه‌ها بودیم دوستی به طعنه گفت چطور ما توانستیم در زندان در یک سلول زندگی کنیم؟ پس شما هم می‌توانید.
راستش از آنجا که رشته من هم راه و ساختمان است اگر از من در مورد احداث این خانه‌ها مشورتی بخواهند به آنها خواهم گفت من اگر باشم حدود نیمی از مساحت خانه را به جکوزی اختصاص خواهم داد. فکر نکنید این یک طرح مسخره و خام و از سر شکم‌سیری است. خودم می‌دانم در شرایط عادی احداث یک جکوزی در چنین خانه‌ای ابلهانه است اما مگر امروز شرایط ملک در کشور عادی است که ما هم تصمیمات عادی بگیریم؟
من اگر می‌گویم نصف فضای خانه را به جکوزی اختصاص دهند برای این است که در چنین خانه‌ای جکوزی چند کاربری است؛ هم می‌شود جای اتاق خواب باشد و در آن خوابید. هم حمام است. هم سینک ظرفشویی است. هم می‌توان به‌ عنوان دستشویی از آن استفاده کرد هم با حفظ فاصله اجتماعی و دیگر فواصل عرفی می‌توان خیلی لاکچری از میهمان خود در آن پذیرایی کرد و هم.... هنوز راضی نشده‌اید؟ برای توجیه ٢٥ مترمربع خانه ٤٥ متر مربع مطلب نوشتم هنوز کافی نیست؟
خب بگذارید از دریچه دیگری به موضوع نگاه کنیم. با این سیری که در امر مسکن پیش گرفته‌ایم کم‌کم به جایی خواهیم رسید که متراژ قبرهایمان از متراژ خانه‌هایمان بزرگ‌تر خواهد شد و گورخوابی برای اکثریت ما منطقی جلوه خواهد کرد.
البته غیر از گورخوابی که اسم برازنده‌ای برای چنین خانه‌هایی است می‌توان به آن لوسترخوابی هم گفت؛ چون احتمالا اگر یک خانواده چهارنفره در این خانه زندگی کنند یکی‌شان باید بالای لوستر بخوابد.
اسم دیگری هم که می‌شود برایش گذاشت گلدان‌خوابی است؛ مثلا اگر کسی به این خانه اسباب‌کشی کند دخترش خواهد پرسید مامان اون گلدون بزرگ خرزهره کجاست؟ و مادرش هم فورا جواب خواهد داد عزیزم بابات گل را درآورد انداخت دور چون قرار شده باباتون شب‌ها تو گلدون کاشته، ببخشید، بخوابه.
شهرام شهیدی