بزرگنمايي:

آریا بانو - اضطراب امتحان اغلب دانش آموزان در ایام امتحانات چنان دچار اضطراب، تشویش، نگرانی و هیجانات ناخوشایند می شوند که برخی از آنان مبتلا به آشفتگی معده، سرگیجه، بی اشتهائی، بی خوابی، حالت تهوع، تپش قلب، ضعف و تنگی نفس می گردند.همچنین، در مواردی که امتحان به صورت شفاهی از دانش آموز گرفته می شود، ممکن […]

اضطراب امتحان
اغلب دانش آموزان در ایام امتحانات چنان دچار اضطراب، تشویش، نگرانی و هیجانات ناخوشایند می شوند که برخی از آنان
مبتلا به آشفتگی معده، سرگیجه، بی اشتهائی، بی خوابی، حالت تهوع، تپش قلب، ضعف و تنگی نفس می گردند.
همچنین، در مواردی که امتحان به صورت شفاهی از دانش آموز گرفته می شود، ممکن است علائمی از لکنت زبان
های عصبی، خشکی دهان و عرق کردن بیش از اندازه را نیز به همراه داشته باشد.به طور کلی، اضطراب امتحان
حاصل استرس های محیطی، فشارهای روانی منفی و ضعف خودپنداری دانش آموز درباره استعداد و توانائی یادگیری او است که
موجب عدم تمرکز، آشفتگی ذهنی، ارزیابی غلط، واکنش های ناخوشایند جسمانی و افت تحصیلی او می شود.شیوع اضطراب امتحانکودکان از
ابتدای ورود به مدرسه و زمانی که کلاس اول را شروع می کنند، هیچ ترس و دلهره ای از امتحان
و آزمون های کلاس ندارند و روز امتحان برای آنها هیچ تفاوتی با دیگر روزهای مدرسه ندارد، اما متأسفانه برای
آنها هیچ تفاوتی با دیگر روزهای مدرسه ندارد.اما متأسفانه والدین، مربیان، آموزگاران، هم کلاسی ها و دیگر اطرافیان هسند که
کودکان را نسبت به امتحان آشفته و پریشان می کنند، تا حدی که در سال های بعدی تحصیلی دچار چنان
اضطرابی می شوند که گاهی از درس و کلاس و مدرسه هم بیزار می گردند.
داشتن کمی اضطراب در روزهای امتحان لازم و طبیعی است، زیرا موجب حرکت، نشاط، پویائی و انگیزه دانش آموز برای
یادگیری و درس خواندن می شود.اما اگر این اضطراب و نگرانی از حد عادی خود تجاوز کند، باعث نا توانی
و ضعف دانش آ موز، فراموش کاری های زودگذر، خطاهای ادراکی، حواس پرتی، درگیری های ذهنی، عدم تمرکز، هیجان بیش
از اندازه و به دنبال آن کاهش عملکرد تحصیلی او می شود.
اضطراب امتحان معمولاً بین سنین 11 10 سالگی، یعنی زمانی که دانش آموزان در مقطع ابتدائی درس می خوانند، آغاز
می شود و چنانچه درصدد مقابله و رویاروئی با آن برنیایند، با بالا رفتن مقطع تحصیلی آنان، افزایش می یابد.
عوامل به وجود آورنده اضطراب امتحان
به طور کلی، سه عامل اصلی در بروز اضطراب امتحان در دانش آموزان مؤثر هستند:
1) عوامل فردی:
انتظار بیش از توان خود،
ضعف اعتمادبه نفس، کم بودن انگیزه موفقیت، تفکر منفی درباره توانائی ها و استعدادهای خود، احساس رقابت بیش از اندازه،
عدم آمادگی و برنامه ریزی لازم برای امتحان و عدم تمرکز و درس خواندن.
2) عوامل خانوادگی:
مثل سختگیری های بیش از اندازه، عدم حمایت و تشویق کودکان، داشتن الگوها و والدینی مضطرب و پرشی، تأثیر اختلافات
و نابسامانی های خانوادگی در روزهای امتحان، ایجاد رقابت های غیرمنطقی بین فرزندان خانواده و تهدیدهای بی مورد والدین.
3) عوامل مدرسه ای:
مثل انتظارات بالای آموزگاران، محیط مناسب امتحان، مقررات خشک و رسمی جلسات امتحان، نوع سؤالات و پرسش های امتحانی، ایجاد
رقابت های ناسالم بین دانش آموزان و توجیه نکردن دانش آموزان درباره نحوه امتحان گرفتن.روش های کاهش اضطراب امتحانوالدین و
مربیان می توانند به منظور کاستن از شدت نگرانی و اضطراب امتحان در دانش آموزان، نکات و موارد زیر را
به آنها گوشزد نمایند:وقت خود را تنظیم کنند، خوب یاد بگیرند، خوب تمرین کنند و از تنبلی، دفع وقت و
خیال پردازی بپرهیزند.مطالعه زیاد و جنبی درباره موضوعات درسی، موجب اعتمادبه نفس آنان می شود.
همچنین اگر مطالب بیشتری درباره مفاهیم و محورهای اصلی درسشان یاد بگیرند، به سؤالات امتحان با اطمینان بیشتری پاسخ خواهند
داد.
اعتمادبه نفس خودشان را از طریق مطالعه مستمر در طول سال تحصیلی و نه پرخوانی های شب امتحان تقویت کنند.از
روش های آرام سازی و کاهش اضطراب، مثل آرام سازی عضلانی، حساسیت زدائی منظم و مثبت اندیشی برای حفظ آسودگی
خود استفاده کنند .
عوامل مؤثر در کاهش اضطراب امتحان
1) مطالعه مؤثر:
دانش آموزان باید به گونه ای مطالعه کنند و درس بخوانند
تا هر زمان که به آن مطلب احتیاج داشتند بتوانند به را حتی آن را به خاطر بیاورند.
2) عوامل محیطی:
محیطی که دانش آموز در آنجا قصد مطالعه و آموختن درس های را دارد، تأثیر زیادی بر
روند و چگونگی یادگیری از می گذارد.
محرک های اطراف فرزندانتان را با توجه به موقعیت، باید کنترل کرد که شامل صدا، محرک های گرمای اتاق، فضای
اتاق، راحتی اتاق و وسایل موردنیاز است.
3) اقدامات پیشگیرانه قبل از امتحان:
فقط یک قدم تا روز امتحان فاصله است.
از مضطرب شدن او جلوگیری کنید اجازه ندهید نگرانی، او را به ترس و وحشت بیندازد و تأثیری منفی بر
روند کار و فعالیت وی بگذارد.
نگران بودن، هیچ کمکی به فرزندتان نمی کند.
4) روز امتحان:
صبحانه مقوی و سبک برای فرزندتان فراهم کنید.
روز امتحان آرامش فکری او را فراهم کنیم.
او باید کمی زودتر از خانه خارج شود تا به مدرسه برسد و نگران دیر رسیدن به جلسه امتحان نشود.
به او توصیه شود با همکلاسی که موجب تشویش و نگرانی او می شود روبه رو نگردد.
اگر احساس می کند تا شروع امتحان دچار اضطراب خواهد شد، مجله یا روزنامه بخواند.
جائی را برای نشستن انتخاب کند که محرکات کمتری داشته باشد.
برای مثال صندلی های ردیف جلوئی با کناری (مرکز مشاوره ای دانشگاه ایلی نویز، 2003).
5) هنگام امتحان دادن:
به فرزندتان توصیه کنید قبل از آنکه پاسخ دادن را آغاز کند، چند لحظه صبر کند
و سپس شروع نماید.
کلیه سؤال ها را مرور کند.
ابتدا برای نوشتن پاسخ ها نکات مهم را یادداشت کند.
برای پرسش های چندگزینه ای تمام موارد را با دقت بخواند و مناسب ترین را علامت بزند.
مدام از یک سؤال به سؤال دیگر نبرد.
ساعتی همراه داشته باشد تا متوجه گذر وقت باشد.
اگر هنگام امتحان دادن دچار اضطراب شد، از روش های کاهش اضطراب استفاده کند.مثال، ورقه امتحان را برگرداند و چشم
هایش را ببندد یا آهسته نفس بکشد و تا ده بشمارد.
نقش را آهسته رها کند یا مدام جملات دلگرم کننده به خودش بگوید (داونز 2002).
6) مقابله با هیجانات درونی و دست پاچه شدن:
به فرزندتان بگوئید که اجازه ندهد ترس او را فرا گیرد.
مصمم و جدی باشد.
تفکرات مثبت را جایگزین تفکرات منفی کند.
قدری آب بنوشد سؤال بپرسد.
7) دستیابی به هدف:
به فرزندتان اجازه دهید که هدف هایش را، خود انتخاب کند.
بهتر است هدف هائی برای خودش در نظر بگیرد که خواست خود او باشد، زیرا موجب انگیزه، حرکت و پویائی
او برای دستیابی به آنها می شود، این کار بخشی از زندگی او است.هدف هایش را بر روی یک تکه
کاغذ بنویسد و آنها را در کشوی میزش قرار دهد.
با خواندن هر روزه آنها، انگیزه او برای فعالیت و فراگیری، بیشتر می شود.هدف های قابل دسترس، ولی نه خیلی
راحت، انتخاب کند.
هدف های خوب هدف هائی هستند که موجب تحول و تلاش او می شوند.
سلامت