بزرگنمايي:

آریا بانو - تابناک با تو / در جنوب لهستان و در نزدیکی شهر کراکوف یک معدن نمک وجود دارد که در گذشته نقش زیادی در اقتصاد مردم این کشور داشته است. امروز این معدن پر از مجسمه و بناهای نمکی است که اینجا را تبدیل به یکی از پربازدیدترین جاذبه های لهستان کرده اند.
معدن نمک ویلیچکا قرن‌ها فعالیت داشت و از قدیمی‌ترین معادن نمک دنیا محسوب می‌شود. از قرن نوزده تا به حال در داخل این معدن یک مسیر گردشگری زیر زمینی به وجود آمده که امکان بازدید از آن را برای گردشگران به وجود آورده است.
معدن نمک ویلیچکا Wieliczka یکی از قدیمی ترین معادن نمک جهان است و از قرن سیزدهم تا سال 2007 مداوم نمک تولید می کرده است. معدن ویلیچکا در گذشته آنقدر فعال بود که نمک سایر نقاط دنیا را هم تامین می کرد و نمک ها را با نام تجاری مخصوص ویلیچکا به بازار عرضه می کرد.
با اینکه امروز نمک ارزش چندانی ندارد، در گذشته عنصر باارزشی بوده که تحول زیادی را در اقتصاد یک کشور به وجود می آورد. با گردش در میان دالان های ویلیچکا نه فقط یک معدن بلکه وضعیت اجتماعی و اقتصادی مردمان آن دوره را مرور می کنید.
اینجا یک معدن معمولی نیست و جاذبه های جذابی برای تماشا دارد به طوری که تبدیل به یکی از پربازدید ترین جاذبه های لهستان شده است. این معدن بزرگ که در نزدیکی کراکوف قرار گرفته بیش از 300 کیلومتر طول دارد و با اقدامات خلاقانه جذابیت هایی پیدا کرده که خیلی ها را برای تماشا به این محل می کشاند.
این معدن که در 9 طبقه بنا شده از سال 1978 در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. در طول قرن‌ها استخراج نمک، این معدن تبدیل به یک شهر زیرزمینی شده و در آن آب و هوای خاصی شکل گرفته است. در این معدن کیلومترها راهروی زیر زمینی به همراه دالان‌ها و کلیساها، تاریخ و رمز و راز معدن را در خود پنهان کرده است.
این معدن خلاصه ای از پیشرفت تکنولوژی است؛ در دوران باستان معدن کاران اولیه با کشف رسوبات یک سنگ نمک شروع به استخراج نمک کردند اما در قرون وسطی نمک تبدیل به یکی از مهمترین مواد اولیه در غذا و صنعت نگهداری از مواد غذایی شد برای همین معدن نمک ارزش زیادی پیدا کرد.
در طول قرن 18 اتریش کنترل این معدن را به دست گرفت و تکنولوژی‌های زیادی را به این معدن آورد که خیلی از آنها باعث شد که این معدن تا به امروز پابرجا باشد.
این معدن از جاذبه های گردشگری محبوب لهستان است و امروز دیگر نمکی تولید نمی‌کند و به جاذبه گردشگری و موزه تبدیل شده به طوری که هر سال تقریبا 1.2 میلیون نفر به بازدید از این معدن می‌روند. قسمت توریستی معدن در عمق 64 متری زیر زمین قرار دارد و برای رسیدن به آن باید از 378 پله ی چوبی پایین بروید. البته نگران برگشت و بالا رفتن از این همه پله نباشید چون برای برگشت تان یک آسانسور در نظر گرفته شده که شما را به آسانی به بالا می برد. 36 نفر در داخل این آسانسور سوار می شوند و در عرض 30 ثانیه به سطح زمین برمی گردند. خودتان را برای یک گردش حدودا 4 ساعته آماده کنید چون اگر می خواهید همه قسمت های جذاب معدن را ببینید باید ساعت‌ها وقت بگذارید.
در داخل این معدن جاذبه های زیادی در انتظارتان است؛ از اتاقی با دیوارهای نمکی و مجسمه های جالب توجه گرفته تا دریاچه ای با آب زلال و نمایشگاه هایی که همه ی آن ها درباره تاریخچه ی معدن نمک هستند. با رفتن به داخل این معدن یک مسیر گردشگری به طول 3.5 کیلومتر را می بینید که مجسمه ها، نقوش افسانه ای و نمایشگاه های زیادی برای تماشا دارند. همه ی مجسمه ها از نمک ساخته شده اند و معدن کاران هنرمند آن ها را در طول این سال ها به وجود آورده اند تا برکت این معدن را بیشتر کنند. در واقع حدود 10 نسل از معدن کاران لهستانی روی این معدن کار کرده اند و به غیر از استخراج نمک جاذبه های تماشایی آن را شکل داده اند. در این مسیر، کم کم به یک دریاچه زیرزمینی می رسید که خنکای آن تا کیلومترها احساس می شود و با رنگ زمردین جلوه ی جدیدی از تاریخ استخراج نمک را به شما نشان می دهد.
تالارها و دالان‌های زیرزمینی این معدن طوری کنده‌کاری و مزین شده‌اند که به خوبی منعکس کننده سنت‌های مذهبی و اجتماعی معدن کاران هستند. احتمالا انتظار دارید با ورود به این معدن همه چیز مثل نمک، سفید باشد اما بیشتر سنگء‌های نمکی که در داخل این معدن هست خاکستری رنگ است. در واقع سنگ نمک این معدن اصلا سفید رنگ و بلوری نیست و بیشتر از همه شما را یاد گرانیت ناخالص می‌اندازد.
این معدن گذشته‌ای پرفراز و نشیب داشته و از آسیب‌های جنگ جهانی دوم در امان نمانده است. در آن سال‌ها نیروهای آلمانی از تونل های زیرزمینی این معدن استفاده‌های نظامی می‌کردند برای همین قسمت‌هایی از آن آسیب‌هایی دیده است.
قدیمیترین کلیسای این معدن نمک، حدود به 400 سال قبل احداث شد. این کلیسا توسط کارگران معدن در سال 1896 آغاز شد که آن ها شروع به ساخت کلیسای حیرت‌انگیزی کردند که به نام سنت کینگا معروف شد. بعد از گذشت حدود 70 سال، کارگران مجددا ساخت کلیسایی را آغاز کردند که به بزرگترین کلیسای معدن تبدیل گشت.
دیوارهای این کلیسا با دعاهای مذهبی و یک نمونه نقاشی از شام آخر داوینچی که درون نمک کنده کاری شده، تزیین شده اند. مجسمه هایی به اندازه واقعی انسان، از مهم‌ترین شخصیت های لهستان نیز در این معدن به وجود آمده اند که از جمله آن ها می توان به مجسمه پاپ جان پاول دوم اشاره کرد. شاید باور نکنید، اما محراب کلیسا هم توسط ایجاد حفره ای درون صخره های نمکی معدن تراشیده شده است. البته همه مجسمه ها هم مذهبی نیستند: شما در این معدن می‌توانید در یک بخش عجیب و غریبی، هفت کوتوله‌ی سفید برفی را ببینید که تماما از نمک درست شده اند.