بزرگنمايي:

آریا بانو - خبر ورزشی / هیچ لذتی بالاتر از نشان دادن بهترین عملکرد در یک فینال نیست، درخششی که برای همیشه در تاریخ ماندگار می‌شود.
فینال لیگ قهرمانان اروپا بی‌شک یکی از بزرگ‌ترین بازی‌های کره زمین است و بازیکنان بزرگی هم می‌توانند در آن بازی کنند. هرکسی هم به نوبه خودش تلاش می‌کند بهترین بازیکن این میدان باشد اما بهترینِ بهترین‌ها کیست؟ از سال 1992 که دوران لیگ قهرمانان اروپا شروع شده فینال‌های جذابی دیده‌ایم و بازیکنان مختلفی بهترین بازیکن فینال شده‌اند اما 10 نفری که در این فینال از همه بهتر و تأثیرگذارتر بوده‌اند را معرفی خواهیم کرد.
10. دیگو میلیتو (فینال 2010: اینتر 2 – بایرن‌مونیخ صفر)
مردِ هدف ژوزه مورینیو در اینتر بود. دیگو میلیتو با گل‌هایش نراتزوری را به قهرمانی در سری A ایتالیا و کوپا ایتالیا رساند. در نهایت هم 2 گل مقابل بایرن‌مونیخ در فینال سانتیاگو برنابئو زد تا مرد اول این فینال هم باشد. این نخستین سه‌گانه تاریخ اینترمیلان به حساب می‌آمد. آن سال در میان ناباوری میلیتوی آرژانتینی بین نامزدهای کسب توپ‌طلا هیچ جایگاهی نداشت.
9. گرت بیل (فینال 2018: رئال‌مادرید 3 – لیورپول یک)
گرت بیل دوران گیج‌کننده‌ای در رئال‌مادرید داشته است. با وجود لحظات بزرگ و گل‌های مهم هرگز مورد استقبال قرار نگرفت. بزرگترین بازی بیل را می‌توان نبرد فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2018 دانست. وقتی بازی با تساوی یک-یک در جریان بود او روی نیمکت حضور داشت. در ادامه 2 گل باکیفیت زد. گلی که با ضربه قیچی برگردان زد را از کمتر بازیکنی می‌توان دید. گل دومش و تیرخلاص هم با کمک لوریس کاریوس بود. بیل بود که سومین قهرمانی متوالی رئال را به ارمغان آورد.
8. آنخل دی‌ماریا (فینال 2014: رئال‌مادرید 4 – اتلتیکومادرید یک)
رئال‌مادرید در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2014 دیداری عجیب و غریب را برد. قهرمان تیم به وضوح سرخیو راموس بود که با گل ثانیه‌های پایانی‌اش رئال را به بازی برگرداند. گرت بیل با گل پیروزی‌بخش تأثیرگذار بود و کریستیانو رونالدو تیرخلاص را زد اما فرشته رئالی‌ها بی‌شک آنخل دی‌ماریا بود. بازیکنی که دفاع فوق‌‌‌العاده اتلتیکو را شکست و بارها تیمش را در فرصت گلزنی قرار داد. پاداش این درخشش چه بود؟ فروختن دی‌ماریا و خرید خامس رودریگس!
7. آرین روبن (فینال 2013: بایرن‌مونیخ 2 – دورتموند یک)
پیش از این فینال حسابی روی آرین روبن باز نمی‌شد، چراکه سابقه خوبی در فینال‌ها نداشت. از دست دادن موقعیت تک‌به‌تک در فینال جام جهانی‌ 2010 و از دست دادن پنالتی در فینال لیگ قهرمانان اروپای 2012 این فرضیه را ثابت می‌کرد. با این حال این مرتبه وقتی با رومن وایدنفلر در دقیقه 89 تک‌به‌تک شد مثل اینکه قبل از آن صحنه را ترسیم کرده بود. نرم و آرام توپ را گوشه دروازه فرستاد و به دست‌های سنگربان دورتموند نکوبید. روبن فصل درخشان و بازی فوق‌‌‌العاده‌ای را سپری کرد.
6. دیدیه دروگبا (فینال 2012: چلسی یک (4) – بایرن‌مونیخ یک (3))
تصورش دشوار است، ولی برخی اوقات می‌توانید با 2 لمس توپ بهترین بازیکن میدان شوید. دیدیه دروگبا در مجموع فینال خوبی را سپری نکرده بود اما وقتی زمانی رسید که می‌توانست زهرش را بریزد، بهترین عملکردش را نشان داد و تبدیل به قهرمان چلسی شد. در واپسین دقایق با گلش چلسی را به بازی برگرداند، در حالی که آبی‌ها مستحق باخت بودند. وقتی نوبت به پنالتی‌اش رسید هم اخراجش در فینال سال 2008 را کاملاً جبران کرد و ضربه نهایی را زد تا بهترین شب زندگی خودش و آبی‌ها شود.
5. اولیور کان (فینال 2001: بایرن‌مونیخ یک (5) – والنسیا یک (4))
اولیور کان مرد عصبی و دیوانه‌ای بود. رفتارهای عجیب و برخوردهای شدیدش برای ترساندن رقبا در یادها مانده است. بی‌شک نگرش او عاملی برای درخشش مقابل والنسیا بود. دروازه‌بان بایرن‌مونیخ در طول بازی کاملاً بی‌عیب بود و فقط یک مرتبه از روی نقطه پنالتی تسلیم شد. بعد از مهارهای توپ فوق‌‌‌العاده‌اش به ضربات پنالتی رسید. او 3 ضربه پنالتی را از زاهوویچ، کاربونی و پیگرینو گرفت. ضربه کاربونی را به شکلی خارق‌‌‌العاده با یک دست مهار کرد، در حالی که بازیکن والنسیا تصور می‌کرد توپش گل می‌شود.
4. استیون جرارد (فینال 2005: لیورپول 3 (3) – میلان 3 (2))
نیمه اول فینال معروف استانبول بازی استیون جرارد چنگی به دل نزد، مثل دیگر بازیکنان لیورپول. 3 گل خوردند و همه مثل بازنده‌ها بودند. با وجود درخشش یرزی دودک، نقش جرارد در آن فینال انکارناپذیر بود. گل اول را با ضربه سر زد و نقش پررنگی روی 2 گل بعدی داشت. با آسیب‌دیدگی هری کیول و استیو فینان برنامه‌های رافا بنیتس به هم خورد و جرارد در نقش مدافع هم ظاهر شد. او در نهایت مزد درخشش خودش را با بالا بردن جام قهرمانی در پایان به‌یاد‌ماندنی‌ترین فینال لیگ قهرمانان اروپا گرفت.
3. ژاوی (فینال 2009: بارسلونا 2 – منچستریونایتد صفر)
در فینالِ رم کار منچستری‌ها این شده بود که تلاش کنند توپ را از ژاوی دور نگه دارند. اولین لمس توپی که ژاوی داشت مساوی شد با پایه‌ریزی یک موقعیت خوب و اولین گل بارسلونا مقابل منچستریونایتد توسط ساموئل اتوئو. او معمار اصلی قهرمانی بارسلونا بود و ارسالش آن‌قدر دقیق به محوطه جریمه رسید که لیونل مسی با قد کوتاهش بتواند با ضربه سر دروازه را باز کند. این قدرت خریدنی نیست. ذاتِ ژاوی و ذهنیت او بود که باعث شد بارسا به جام برسد.
2. زین‌الدین زیدان (فینال 2002: رئال‌مادرید 2 – بایرلورکوزن یک)
آیا می‌دانید حتی با یک ضربه کاری هم می‌شود بهترین بازیکن فینال لیگ قهرمانان اروپا شد؟ ایکر کاسیاس بهترین بازیکن رئال‌مادرید در نبرد با بایرلورکوزن بود، چراکه بارها جلوی ضربات بازیکنان تیم آلمانی ایستاد اما هدیه‌ای از جانب خدا رسید. توپی که از آسمان می‌آمد را زین‌الدین زیدان با پای چپ خودش به زیبایی و مثل یک موشک به قعر دروازه هانس یورگن بوت فرستاد. وجود زیزو برای رئال‌مادرید در آن فینال یک موهبت بود. این گل به‌عنوان دیدنی‌ترین گل فینال‌های لیگ قهرمانان هم انتخاب شده است.
1. لیونل مسی (فینال 2011: بارسلونا 3 – منچستریونایتد یک)
می‌دانید چه چیزی از ثبت یک لحظه خوب، بهتر است؟ اینکه در تمامی لحظات یک بازی از ابتدا تا انتها یک بازیکن بدرخشد و تأثیر بگذارد. لیونل مسی در فینال ومبلی مقابل منچستریونایتد 10 دریبل موفق داشت و گل سرنوشت‌ساز بازی را هم زد. مسی در آن بازی در تیم پپ گواردیولا به‌عنوان یک مهاجم کاذب بازی می‌کرد. او آرام و بی‌سروصدا اما کاملاً پرخاشگرانه شیاطین‌سرخ را زمین‌گیر کرد. کاخ آرزوهای فرگی و شاگردانش در آن بازی توسط لئو فرو ریخت.