بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / در روز ملی حمایت از خانواده زندانیان از 3 مشکل رایج این خانواده‌ها گفته‌ایم و چند توصیه به اطرافیان‌شان خواهیم داشت
خانواده زندانیان بعد از زندانی شدن یکی از اعضای خانواده شرایط سختی را متحمل می‌شوند. مشکلات مالی ایجاد شده بعد از این اتفاق تنها یکی از مشکلاتی ا‌ست که به وجود می‌آید و همه ما درباره اش شنیده‌ایم. در این بین، معمولا مشکلات روانی پیش‌آمده برای خانواده‌های این افراد که تا مدت‌ها بر زندگی‌شان سایه می‌افکند، حل نشده و پنهان باقی می‌ماند. در این مطلب به بهانه روز 5 خرداد که به نام روز ملی «نسیم مهر»، روز حمایت از خانواده‌های زندانیان نام گذاری شده است، می‌خواهیم گوشه‌ای از آسیب‌های روانی به وجود آمده برای خانواده زندانیان را مطرح کنیم و چند توصیه به اطرافیان چنین خانواده‌هایی داریم تا شرایط را سخت‌تر نکنند.
انگ اجتماعی(استیگما)
واژه استیگما یا انگ‌اجتماعی یعنی داشتن عقاید یا باورهای منفی درباره افرادی که به دلایل مختلف در مرحله ای از زندگی‌شان، مرتکب اشتباه شده‌اند. متاسفانه کلمه زندان و زندانی نیز بار منفی به همراه دارد که مجوز انگ اجتماعی را صادر می‌کند. تفاوتی ندارد فرد به چه دلیلی زندانی شده است. فرزند زندانی بودن، همسر زندانی بودن، والد زندانی بودن و ... همه‌ این عناوین بعد از زندانی شدن یک عضو خانواده تا مدت‌ها روی فعالیت های اعضای خانواده تاثیر می‌گذارد. خانواده یک زندانی بعد از گرفتار شدن او شرایط روحی سختی را متحمل می‌شوند و این اوضاع هر بار با ملاقات زندانی تشدید و احساس حقارت زنده می‌شود. دیدن یکی از عزیزان پشت میله‌های زندان به اندازه کافی هیجانات ناخوشایند به همراه دارد، حال آن‌که انگ اجتماعی هم به این افراد وارد شود. خانواده این افراد معمولا از جانب دیگران به سختی مورد پذیرش قرار می‌گیرند. ازدواج، اشتغال، دید و بازدید با خانواده زندانیان و ... همه تحت‌الشعاع این مسئله قرار می‌گیرد.
مشکلات تحصیلی
تحقیقات نشان می‌دهد که وضعیت تحصیلی فرزندان تحت تاثیر زندانی شدن والدین قرار می‌گیرد چرا که تحصیلات نیازمند آرامش روانی و محیط امن است که در خانواده‌هایی با والدین زندانی و مجرم چنین موقعیتی به سختی پیدا می‌شود. احساس خجالت، انزوای خانوادگی و زیر سوال رفتن اقتدار خانواده همه در عملکرد تحصیلی افراد خانواده تاثیر می‌گذارد.
مشکلات زناشویی
به تجربه برای تمام مددکارانی که در زندان مشغول به کار هستند، ثابت شده است که همسران زندانیان از مشکلات متعدد زناشویی رنج می‌برند. کاهش پیوندهای عاطفی بین همسر و زندانی، افکار سوء‌ظن نسبت به همسر(حتی بعد از رهایی) و ... باعث می‌شود افراد امیدشان را برای داشتن زندگی مشترک خوب مثل قبل از دست بدهند.
3 توصیه به اطرافیان خانواده‌های زندانیان
به عنوان یک همنوع از برچسب زدن به یکدیگر اجتناب کنیم. نباید جرایم عمدی با غیرعمدی را یکی بدانیم. در برخی موارد فرد به طور غیرعمد مرتکب اشتباهی می‌شود و به زندان می‌افتد ولی این مسئله نباید موجب طرد اجتماعی او و خانواده‌اش شود.
به عنوان یک خویشاوند نه تنها در این بحران رابطه‌مان را با خانواده زندانی کم نکنیم بلکه در صورت رضایت‌شان، بیشتر با آن‌ها در ارتباط باشیم تا مورد همدردی قرار گیرند و خاطر نشان کنیم انزوای اجتماعی راه‌حل ناکارآمدی‌ است.
به عنوان یک کارفرما در پیشینه و سوابق کاری یک متقاضی کار در درجه‌ اول به مهارت‌ها و صلاحیت کاری فرد توجه کنیم. علت زندانی ‌شدن فرد را بررسی کنیم و از اعتماد کردن و دادن فرصت مجدد به افراد ناامید نشویم.
نویسنده : عطیه تقوی بجنوردی |روان‌شناس