بزرگنمايي:

آریا بانو - یک پزشک / تحقیقات جدید دانشگاه پرینستون که در نشریه Nature Human Behaviour منتشر شده است؛ حقیقت‌های غم‌انگیزی درباره پیام‌های لباس‌ها فاش کرده است. این مطالعه نشان می‌دهد قضاوت و بررسی صلاحیت افراد تا حدودی به نشانه‌های ظریف اقتصادی مرتبط است که در طرز لباس پوشیدن آن‌ها مربوط می‌شود.
مثلا، لباس‌های من به شما می‌گویند فردی فقیر و بی‌پول هستم یا می‌خواهم مردم این‌طور فکر کنند که پول زیادی ندارم.
محققان دانشگاه پرینستون نه مطالعه در این زمینه انجام داده و افرادی با مشاغل و شایستگی‌های مختلف را دعوت به همکاری کردند. این افراد لباس‌های مختلفی پوشیده و در معرض قضاوت و ارزش‌گذاری قرار گرفتند.
نتایج مطالعه نشان می‌دهد افرادی که لباس‌های ثروتمندان را می‌پوشند؛ از افرادی که لباس‌های مشابهی، ولی مخصوص افراد ضعیف‌تر و پایین دست جامعه را به تن می‌کنند؛ شایسته‌تر هستند.
اگرچه ممکن است این نتیجه‌گیری تعجب‌آور نباشد و در کلیشه‌های مردمی هم همیشه لباس‌های گران‌قیمت باعث افزایش شایستگی و شخصیت افراد شوند.
نکته ماجرا اینجا است که برخی افراد با وضعیت مالی مناسب که می‌توانند لباس‌های بهتر و گران‌قیمت خریداری کنند؛ به دلایل و بهانه‌هایی روانی مانند راحتی در پوشیدن لباس، زیاد خرج نکردن، جلوگیری از پول دادن برای خرید لباس گران‌قیمت و حتی خود را شبیه به یک قشر جامعه نشان دادند؛ به آینده و فرصت‌های کاری بزرگ خود پشت‌پا زدند.
تصور کنید دوست داشته باشید در جلسات رسمی کاری به جای پوشیدن کت و شلوار، با یک شلوار جین و سوشرت راحتی بروید و به خود هم ببالید که هنوز جوان نشان داده می‌شوید. مطالعه دانشگاه پرینستون می‌گوید لباس‌های شما می‌گوید نمی‌خواهید پیشرفت کنید.
بسیاری از جوان‌ها در همان سال‌های ابتدایی استخدام خود در شرکت‌ها، شروع به مخالفت با پوشش مورد انتظار مدیران می‌کنند و حاضر نیستند مانند دیگر کارمندان لباس بپوشند یا سراغ لباس‌های رسمی بروند. آن‌ها از سبک لباس پوشیدن و استایل خود پیروی می‌کنند و چه بسا حتی هزینه‌های زیادی برای لباس‌های خود بپردازند، ولی پیام‌های غلطی به مدیران و احیانا افرادی که زیرنظرشان گرفتند؛ خواهند فرستاد.
در این مطالعه تاکید شده است که از «تعصب» دوری کرده و باید با معیار‌های مختلفی مانند زمان، نشانه‌های توجه‌های دیگران و انگیزه‌ها برای آگاهی بیشتر و مقابله با این «تعصب» برخاست.
محققان پرینستون سعی کردند لباس‌های افراد را در وضعیت‌های مختلف تغییر دهند، ولی باز هم داوطلبین دنبال نشانه‌هایی برای تشخیص شایستگی و ارزش‌گذاری آن‌ها بودند. حتی به این داوطلبین توضیحات و اطلاعاتی درباره افراد داده شده است، ولی آن‌ها باز روی تشخیص خود تاکید داشتند و به نخ‌های بیرون زده از لباس یا پشت گردن لباس دیگری اشاره کردند.
لباس‌های معلمان، اساتید دانشگاه، پزشکان و مشاغلی مشابه این‌ها روی اطرافیان تاثیر بسیار زیادی خواهد گذاشت. گاهی اوقات شایستگی یک معلم و استاد را نه دانش و مهارت‌های او؛ بلکه طرز لباس پوشیدن‌اش مشخص می‌کند.
تحقیقات دانشگاه پرینستون دقیقا برخلاف برخی باور‌ها و فرهنگ غلط رایج در میان مردم و بعضا کارمندان دولتی است. این‌ها تصور می‌کنند اگر لباس‌های شیک و گران‌قیمت مناسب بپوشند؛ پولدار تلقی شده و ممکن است اضافه‌کاری، برخی امتیاز‌ها و مزایای کاری را از دست بدهند.
این افراد سعی می‌کنند همیشه لباس‌های قدیمی، از مد و رنگ افتاده بپوشند تا نیازمند و مستحق کمک و ترحم نشان داده شوند و در چشم مدیران فرودست باشند؛ غافل از اینکه دارند به شخصیت و آینده خود ضربه می‌زنند و به نوعی شایستگی خود را زیر سوال ببرند.
افراد دارای ذهن قوی می‌دانند کجا چه لباسی بپوشند و هر لباس نشانه چه شخصیتی است و کدام پیام‌ها را برای دیگران مخابره می‌کند.