بزرگنمايي:

آریا بانو - صبح نو / در عصر حاضر سرعت رشد رسانه‌ها بسیار زیاد شده است. در شرایط حال حاضر سرعت پیشرفت این رسانه‌ها نسبت به هم کم شده، به‌طوری‌که در هر لحظه رسانه‌ای جدید با قابلیت‌های بیشتر و پیشرفته‌تر توسط بشر اختراع می‌شود؛ به همین خاطر باید برای هماهنگی با این پیشرفت و به دست آوردن دانش استفاده از آن‌ها در این زمینه تأملی بیشتر کنیم و رفتار مناسب برخورد با آن را بیاموزیم. برنامه «رسانش» که از شبکه امید سیما پخش می‌شود، بازگشتی به چگونگی ساختار پدید آمدن رسانه‌ها دارد و تاریخچه آن‌ها را بررسی کرده و در کنار کارشناسان برنامه مسائل روز از قبیل بازی‌های رایانه‌ای، تلویزیون، شبکه‌های اجتماعی، موسیقی، بازنمایی خبر، سرگرمی، تبلیغات تلویزیونی، مخاطب‌شناسی، ستاره‌ها و... را در هر قسمت به بحث با کارشناسان و نوجوانان می‌گذارد. به همین منظور گفت‌وگویی با وحید گلستان، کارگردان و مجری این برنامه داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
مقداری از طرح کلی برنامه بفرمایید. «رسانش» با چه طرح و ایده اولیه‌ای شکل گرفت؟
هدف برنامه «رسانش» از ابتدا حمایت از سینمای نوجوان بود و هست. بخشی از برنامه ما مرتبط به فیلم‌هایی است که وارد چرخه اکران می‌شوند و بخش دیگر برای بالا بردن سواد رسانه‌ای نوجوانان است؛ برای اینکه بتوانند فیلم‌های بهتر و مناسب‌تری را برای دیدن انتخاب کنند. در این برنامه ما به نوجوانان یا جوانانی که علاقه‌ای به ساخت فیلم دارند، کمک می‌کنیم تا بیشتر با این فضا آشنا شوند. در فصل اول ما دو مورد اول را بیشتر و بهتر در دستور کارمان قرار دادیم و در فصل دوم تلاش بیشتری برای دیده‌شدن و آموزش گسترده‌تر افرادی که علاقه به فیلمسازی دارند خواهیم داشت.
محتوای هر قسمت از برنامه«رسانش» به این شکل است که به بررسی یک فیلم سینمایی با حضور کارشناسان و منتقدان پرداخته می‌شود. این فیلم‌ها بر اساس چه اصولی انتخاب می‌شوند؟
ما در طول این برنامه تلاش کردیم که به همه فیلم‌های اکران سینما ایران نپردازیم و بیشتر تمرکزمان پرداخت به فیلم‌هایی بوده که مناسب نوجوانان باشد. در طول یک برنامه تیزر فیلم‌ها به نمایش درمی‌آمد و ما با منتقدان مختلف و عوامل آثار درباره فیلم‌ها گپ و گفت‌هایی داشتیم. ما در جشنواره فیلم فجر هم به صورت مبسوط به برخی آثار که برای نوجوانان مناسب بود، مانند فیلم «خورشید»، «پوست»، «درخت گردو»، «لباس شخصی» و «بی‌صدا حلزون» پرداختیم و از دوستان نوجوان‌مان خواستیم در اکران عمومی حتماً این فیلم‌ها را در سینما ببینند. طبیعتاً همه این آثار در وهله اول باید برای این طیف مخاطب مناسب باشد و این گروه سنی بتواند با این آثار ارتباط
برقرار کند و مساله دیگر ارزش هنری و سینمایی آثار است که برای ما از اهمیت بالایی برخوردار است.
آقای گلستان، آیا شما به عنوان فردی که در این حوزه فعالیت دارد قائل به این موضوع هستید که ما در سینمای ایران به شدت با کمبود آثار کودک و نوجوان مواجه هستیم؟
بله، حتماً همین‌طور است. شاید اولین گام شکل‌گیری برنامه «رسانش» کمک‌کردن به همین جریانی که تقریباً از بین رفته است، باشد. تولید، اکران و ارتباط میان نوجوانان و آثار از بین‌ رفته است. نوجوانان ما غالباً فیلم می‌بینند ولی فیلم‌هایی که مناسب سن‌شان نیست. نکته اصلی در این ماجراست که این گروه سنی آثاری که مناسب سن‌شان باشند را نمی‌بینند که این ناشی از دو مساله است؛ اول اینکه از لحاظ کمی به نسبت نیاز واقعی جامعه، آثار کمتری تولید می‌شود و نکته دوم کیفیت آثار است که به‌هیچ‌عنوان پاسخگوی این گروه سنی نیست؛ خصوصاً در حال حاضر که نوجوانان به بهترین شیوه برای دریافت بهترین فیلم‌های روز دسترسی دارند و با استانداردهای روز دنیا جلو می‌روند. باید بگویم که این حق نوجوانان ماست که آثاری مناسب و درخور سلیقه‌شان تولید شود. جریان سینما در این موارد بسیار تأثیرگذار است، برخی از آثار ژانرهای گوناگون از جمله ژانر کودک ونوجوان از پیش بازنده هستند و فیلمساز باید به این مساله تن بدهد که جریان سینمای ما به سمت برخی از فیلم‌های کمدی یا طیف خاصی از فیلم‌های اجتماعی در حرکت است و گویا آثار دیگر عملاً فرصتی برای
دیده شدن نخواهند داشت. نکته جالب دراین‌باره این است که منتقدان هم کمتر به فیلم‌هایی با موضوعات کودکان و نوجوانان می‌پردازند و هیچ‌ بحث یا چالش جدی دراین‌باره وجود ندارد. در «رسانش» ما تلاش می‌کنیم با توجه به ظرفیت‌های یک برنامه تلویزیونی این شریط را بهبود دهیم.
واکنش مخاطب نوجوان تا به امروز به برنامه شما چطور بوده است؟
پژوهش‌هایی که سازمان صداو‌سیما انجام می‌دهد برای برنامه‌های تلویزیونی فصل به فصل است و نظر کلی مخاطبان توسط سازمان تا چند روز آینده به دست من می‌رسد؛ اما برحسب پژوهش میدانی و برخورد با بخشی از مخاطبان که حتی شامل فیلمسازان و عوامل فیلم‌ها نیز می‌شود، نظرها برای من بسیار خشنودکننده و امیدوارکننده بوده است. با توجه به ظرفیت‌هایی که یک برنامه تلویزیونی می‌تواند داشته باشد، فکر می‌کنم «رسانش» پیشرفت خوبی داشته و حداقل این ماجرا آن بوده که تمرکزمان را روی هدف مشخص برنامه تاکنون حفظ کرده‌ایم. در فصل دوم تغییراتی خواهیم داشت که برنامه اثربخشی بیشتری از خود بر جای بگذارد. در فصل پیش رو یک‌سری چالش‌های جدیدی را برای مخاطب نوجوان به وجود می‌آوریم که امیدوار هستم در نهایت هم به رشد فردی نوجوانان و هم رشد جریان سینما کمک کند.
کارشناسان و منتقدانی که برای بررسی آثار سینمایی به برنامه دعوت می‌شوند باید از چه مولفه‌هایی برخوردار باشند؟
تقریباً می‌توانم بگویم اکثر افرادی که به برنامه دعوت شده‌اند، غالباً افرادی هستند که دغدغه مرتبط با محتوای کلی برنامه را داشته باشند. در میان صاحبان قلم که در نقد آثار سینمایی فعالیت دارند، طیفی هستند که نسبت به سینمای کودک و نوجوان علاقه یا تجربه بیشتری دارند. ما با این رویکرد از این گروه از افراد که سال‌ها قلم می‌زنند برای حضور در برنامه دعوت به عمل می‌آوریم.
آیا شما در ایام نوروز ویژه برنامه‌ای برای نوجوانان تدارک دیده‌اید؟
ما در ایام نوروز 20 فیلم سینمایی پخش می‌کنیم که ابتدا و انتهای آنها درباره اثر، نحوه لذت بردن از فیلم، یادگیری شیوه تحلیل و رشد نگاه انتقادی با نوجوانان صحبت‌های کوتاهی خواهیم داشت ولی بلافاصله بعد از ایام نوروز ما برنامه هفتگی خود را داشته و همان مسیری که پیش‌تر گفتیم را ادامه خواهیم داد.