بزرگنمايي:
آریا بانو - فارس / راستش می‌خواستم از چشم یک بیمار همه مشاهداتم را بنویسم. هدفم این بود که بیمار باشم تا بتوانم در یک گزارش ملموس، به سؤالات افراد جامعه پاسخ دهم و پله‌پله بگویم که برای یک بیمار کرونایی در بیمارستان چه اتفاق‌های می‌افتد ؛اما تا پایم را داخل بیمارستان گذاشتم متوجه شدم این اقدام به‌ظاهر خلاقانه اینجل کاربردی ندارد! می‌پرسید چرا؟
برنامه این بود؛ به‌عنوان یک بیمار مشکوک به ویروس کرونا به اورژانس یکی از بیمارستان‌های تهران مراجعه کنم. راستش می‌خواستم از چشم یک بیمار همه مشاهداتم را بنویسم. هدفم این بود که در یک گزارش ملموس، به سؤالات افراد جامعه پاسخ دهم می‌خواستم خواننده این گزارش به‌صورت عملیاتی بداند یک بیمار مشکوک به کرونا چه مراحلی را باید طی کند؛ حتی اگر خدای‌ناکرده شخصی به این ویروس مبتلا شد، از قبل بداند که از بستری شدن در بیمارستان تا ترخیص چه مراحلی را باید پشت سر بگذراند. برنامه‌ریزی کرده بودم سری هم به قرنطینه بیمارستان بزنم؛ اما تا پایم را داخل بیمارستان گذاشتم متوجه شدم این اقدام به‌ظاهر خلاقانه، اینجا در این بیمارستان هیچ کاربردی ندارد! راستش را بخواهید این کار امکان‌پذیر نبود. می‌پرسید چرا؟
چون به‌محض اینکه وارد درمانگاه بیمارستان شدم قبل از اینکه خودم را به پذیرش اورژانس برسانم، خانمی از کادر بیمارستان «تب سنجی» را به فاصله 20 سانتی‌متر از پیشانیم نگه داشت و بعد از چند ثانیه گفت: «شما تب ندارید. علت مراجعه‌تان به این بیمارستان چیست؟»
من همان‌جا آچمز شدم و همه برنامه‌هایم نقش بر آب شد. باید خودم را به‌عنوان خبرنگار معرفی می‌کردم تا حداقل دست‌خالی برنمی‌گشتم. یک‌ساعتی منتظر ماندم تا حضور خبرنگار در بخش‌های مختلف بیمارستان هماهنگ شود. حالا نه به‌عنوان بیمار، بلکه به‌عنوان یک خبرنگار از سیر تا پیاز بستری تا ترخیص شدن یک بیمار کرونایی یا مشکوک به کرونا را در این بیمارستان برایتان شرح می‌دهم.
ایستگاه اول: پذیرش و معاینه
دکتر «گودرزی» متخصص طب اورژانس اولین پزشکی بود که بیماران را بعد از پذیرش در اتاق معاینه ویزیت می‌کرد. قبل از اینکه وارد اتاقش شوم دستکش‌ها و ماسکش را تعویض کرد. بیماری را که چند ثانیه پیش معاینه کرده بود مشکوک به کرونا تشخیص داده و او را به بخش «حاد اورژانس» انتقال داده بود. علائم بیمار منتقل‌شده را از او می‌پرسم، دکتر گودرزی علائم را می‌شمرد: «تب بالا، بدن‌درد، مقدار پایین اکسیژن. سرفه، تنگی نفس، درد در ناحیه تنفسی و...» در ادامه توضیح می‌دهد «البته بیمار با داشتن همه این علائم بازهم امکان دارد به ویروس مبتلا نباشد و آنفولانزا یا سرماخورده باشد.»
باز می‌پرسم شما کدام بیماران را به اورژانس حاد منتقل می‌کنید توضیح می‌دهد: «بیمارانی که مشکل شدید تنفسی داشته باشند اکسیژن ریه‌شان زیر 93 درصد باشد. دمای بدنشان بالای 38 درجه باشد و...» لحظه‌ای مکث می‌کند و ادامه می‌دهد:«البته خیلی از بیماران ممکن است این علائم حاد را هم نداشته باشند؛ اما ناقل ویروس کرونا باشند. برای همین به بیماران و کسانی که علائم سرماخوردگی دارند توصیه می‌کنیم تا جایی که امکان دارد در خانه‌هایشان بمانند و خوب استراحت کنند و البته شرایط قرنطینه را در خانه‌هایشان مهیا کنند. حضورشان در بیمارستان ممکن است باعث آلودگی به ویروس کرونا شود. در مواردی که شرایط برایشان بسیار سخت می‌شود مراجعه کنند.»
اینجا در اتاق معاینه تکلیف معلوم است حالا با هماهنگی وارد بخش «اورژانس حاد »می‌شوم.
ایستگاه دوم: اورژانس حاد
اورژانس حاد مکانی است که آزمایش‌های دقیق‌تری برای بیماران مشکوک به کرونا انجام می‌شود. در این بخش دکتر «مرتضی ایزدی» متخصص بیماری‌های عفونی و آلرژی با ما همراه می‌شود، دکتر ایزدی نگاه خیلی مثبتی برای کنترل این ویروس دارد در اولین کلام می‌گوید: «80 درصد ما به این ویروس مبتلا می‌شویم، بدون اینکه متوجه شویم و خودبه‌خود خوب می‌شویم.» با شنیدن این جمله انگار استرس و اضطراب در «اورژانس حاد» به‌یک‌باره کمتر می‌شود این را می‌توان از عکس‌العمل همراهان بیمارانی که گوش تیز کرده‌اند تا صدای دکتر ایزدی را بشنوند، فهمید. البته دکتر چند بار این جمله را تکرار می‌کند و می‌گوید: «بگذارید همین ابتدا خیالتان را راحت کنم.» صدایش را بالاتر می‌برد و همان‌طور که در اورژانس قدم می‌زند دوباره تکرارمی کند : «خیلی‌ها به این ویروس مبتلا و خوب می‌شوند بدون اینکه خودشان بفهمند.»
دکتر ایزدی همان‌طور که وضعیت و پروسه پذیرش بیماران را در این بخش توضیح می‌دهد. به سؤالات دیگر پزشکان نیز پاسخ می‌دهد. او لابه‌لای توضیحاتش پرونده‌ها را نیز بررسی می‌کند و بیشتر به عکس‌های سی‌تی‌اسکن بیماران توجه می‌کند. گاهی به لکه‌های سفیدی که روی عکس می‌بیند اشاره می کندو محل قرارگیری این لکه‌ها را برای پزشکان تحلیل می‌کند.
«عکس‌برداری از ریه‌ها و همچنین سی‌تی‌اسکن دومین اقدامی است که بعد از معاینات بالینی برای بیمارانی که مشکل تنفسی دارند انجام می‌دهیم. اگر در این مرحله ریه بیمار آلودگی داشت. به بخش مشکوکی‌های کرونا منتقل می‌شوند تا آزمایش کیت تشخیصی روی بیمار انجام شود.
دکتر ایزدی در پاسخ به این پرسش که چه زمانی طول می‌کشد تا نتیجه صد در صد ابتلا به ویروس از طریق کیت تشخیصی کرونا اعلام شود. فقط در یک‌کلام می‌گوید: «48 ساعت بعد از انجام آزمایش.»
ایستگاه سوم: بخش «بستری اورژانس حاد»
با دکتر در سالن‌های بیمارستان همراه می‌شوم. دو ورودی را پشت سر می‌گذاریم. 4 نگهبان همه رفت‌وآمدها را به بخش «بستری اورژانس حاد» تحت کنترل دارند. وارد بخش مشکوکی‌ها می‌شویم، بعضی از اتاق‌های این بخش ایزوله است بیمارانی که شرایط سخت‌تری دارند در این اتاق‌ها نگه‌داری می‌شوند تا جواب آزمایش قطعی برسد. بعضی از بیمارها همراه دارند. دکتر ایزدی تأکید می‌کند: «حتماً ماسک بزنید به ماسک‌هایتان دست نزنید. علاوه بر آن مادامی‌که در این بخش هستید مرتب دست‌هایتان به محلول ضدعفونی آغشته کنید.»
می‌پرسم :در مدت 48 ساعت که نتیجه آزمایش مشخص شود برای مراقبت از بیمار چه اقداماتی را انجام می‌دهید؟
ـ «ما چندین راه درمانی مثل تزریق سرم و در مواردی تزریق آنتی‌بیوتیک را برای بیمار شروع می‌کنیم. البته راه‌های درمانی دیگری را نیز پیش روداریم که تخصصی است.»
دکتر ایزدی از این فرصت استفاده می‌کند و برای جمع کسانی که به گوش ایستاده‌اند چندین راهکار تأثیرگذار برای جلوگیری از شیوع این ویروس را گوشزد می‌کند: «یکی اینکه فردی که علائم دارد حتماً باید ماسک بزند و در خانه بماند و استراحت کند و در صورت داشتن مشکلات تنفسی شدید به پزشک مراجعه کند. شخصی که علائم ندارد فقط دست‌هایش را مرتب بشوید و در شرایطی که در فضای عمومی قرار می‌گیرد ماسک بزند. و فاصله یک و نیم متری از افراد جامعه را رعایت کند.»
می‌پرسم: آقای دکتر بعدازاینکه نتیجه آزمایش از آزمایشگاه ویروس‌شناسی رسید برای بیمار چه اقداماتی انجام می‌دهید؟
ـ «48 ساعت بیمار در این بخش بستری می‌شود تا جواب آزمایش برسد اگر جواب مثبت بود یعنی بیمار مبتلابه کرونا است و او را به بخش قرنطینه بیمارستان انتقال می‌دهیم و اگر نتیجه آزمایش منفی بود یعنی شخص کرونا ندارد او را با تجویز دارو مرخص می‌کنیم تا در خانه استراحت کند و البته موارد بهداشتی را همچنان باید در منزل رعایت کند.»
از دکتر می‌پرسم: اگر شخصی کرونا داشت و می‌خواست که در منزل تحت مراقبت قرار بگیرد چطور؟ آیا اجازه می‌دهید کسی که ناقل ویروس کرونا است به خانه برود؟
دکتر توضیح می‌دهد: «اگر خانواده او بتوانند شرایط قرنطینه را در منزل مهیا کنند به‌شرط اینکه در منزل، بیمار زمینه‌ای مثل فردی که مبتلابه مشکل قلبی، کلیوی، دیابت و... نداشته باشند ،می‌تواند به خانه برود و استراحت کند. ما اینجا همکارانی داشتیم که خودشان به کرونا مبتلا شدند و منزلشان را برای بستری شدن مهیا کردند و در خانه قرنطینه هستند؛ اما بازهم اگر بیمار مشکلات تنفسی شدید داشته باشد ترجیح می‌دهیم در بخش قرنطینه بیمارستان بستری شود.»
دکتر ایزدی درحالی‌که عکس‌های جدید سی‌تی‌اسکن بیماران را یکی‌یکی چک می‌کند و روی آن‌ها دستور می‌دهد توضیح می‌دهد: «خدا را شکر در مراقبت‌های ویژه و تشخیصی، در مقایسه با چند هفته گذشته خودمان و حتی سه ماه گذشته کشور چین، بسیار جلوتر هستیم. حالا ما می‌توانیم بخشی از رفتار این ویروس را پیش‌بینی کنیم ابهام از این ویروس تا حدودی از بین رفته است و ما می‌دانیم چه مراقبت‌هایی را باید برای حمایت از بیماران انجام دهیم.»
ایستگاه چهارم: قرنطینه
راه‌پله‌های بیمارستان را پایین می‌رویم. طبقه منفی دو. ورودی قرنطینه بیشتر ازآنچه فکرش را می‌کردیم چفت‌وبست دارد. حتی برای ورود دکتر هم 10 دقیقه‌ای را پشت در منتظر می‌مانیم. می‌گویند: «در حال آماده کردن لباس‌های مخصوص قرنطینه برای ما هستند. »
در قرنطینه که روی پاشنه می‌چرخد تصور می‌کنم که باید در این فضا فقط درد باشد و سرفه‌های پی‌درپی و صدای نفس‌هایی که بالا نمی‌آیند؛ اما در همان چند دقیقه اول متوجه می‌شوم که این بخش هم فرق چندانی با بخش مشکوکی‌ها ندارد، الا لباس‌های پرستارها که صورت و بدنشان را پوشانده است، طوری که تشخیص نمی‌دهید پرستارها خانم هستند یا آقا!
بیماران در اتاق‌های مجزایی ایزوله شده‌اند البته خوب که دقت می‌کنم بعضی از آن‌ها خیلی راحت در فضای قرنطینه قدم می‌زنند. از لابه‌لای اتاق‌های کوچک می‌بینم که برخی مشغول بازی با گوش‌های موبایلشان هستند. البته چند فرد سالخورده نیز در بخش قرنطینه هستند که از همه آرام‌تر به نظر می‌رسند و صدای تک‌سرفه‌هایشان گاهی بلند می‌شود. بیماران ماسک دارند اما بالباس‌های راحت‌تری استراحت می‌کنند و این پرستارها هستند که حسابی خودشان را پوشانده‌اند و حتی یک‌لحظه هم نمی‌نشینند و مدام در حال خدمات دادن به بیماران هستند.
فضای قرنطینه شاید به دلیل سختی کاری که دارند به نسبت فضاهای دیگر دوستانه‌تر است. شاید این روش کمک می‌کند تا پرستارها و بیماران بتوانند این روزهای سخت را راحت‌تر پشت سر بگذرانند. انگار اینجا هم تکلیف روشن است همه برای جنگیدن با این ویروس خودشان را آماده کرده‌اند.
دکتر آرام‌آرام با بیمارها و پرستارها حرف می‌زند و شرح‌حالشان را می‌پرسد.
دکتر مرتضی ایزدی می‌گوید:« بعد از 14 روز که از قرنطینه گذشت آزمایش مجدد تکرار می‌شود و بهبودیافته‌ها به منزل فرستاده می‌شوند. البته در این شرایط آزمایش را دومرتبه تکرار می‌کنیم. تابه‌حال تعداد زیادی از بیماران بخش قرنطینه راهی خانه‌هایشان شده‌اند.»
می‌گویم آقای دکتر در این بخش و در بخش مشکوکی‌ها تا آنجا که من مشاهده کردم کودکی بستری نبوده . این درست است که کودکان مبتلا نمی‌شوند؟
ـ « کودکان هم مبتلا می‌شوند؛ اما این دوران را به‌سلامت مثل یک سرماخوردگی پشت سر می‌گذارند. این ویروس بیشتر برای افرادی که سن بالا دارند مشکل ایجاد می‌کند. به دلیل شرایط خاص ایمنی سنین بالا، سرعت التهاب ریه‌هایشان بالا می‌رود و باعث بروز خطر برای آن‌ها می‌شود. البته طبق تجربه‌ای که در این مدت کوتاه داشتیم افراد کهن‌سال و یا دارای بیماری‌های زمینه‌ای نیز بهبود پیداکرده‌اند.»
دکتر ایزدی با دیدن سومین جواب آزمایش برخی بیماران برگه ترخیص آن‌ها را امضاء می‌کند. در این ساعت گواهی پیروزی دو نفر از بیماران در جنگ با کرونا امضا می‌شود و پرستارها پنهانی از دیگر بیماران به آن‌ها تبریک می‌گویند و به آن‌ها که در جدال هستند امید می‌دهند که شما هم به خانه می‌روید.
ایستگاه آخر : انشا الله خانه
برگه ترخیص را محکم در دست گرفته‌اند و با رعایت نکات بهداشتی قرار است از قرنطینه خارج شوند .
از دکتر می‌پرسم: این عزیزان که امروز ترخیص شده‌اند امکان دارد مجدد به این ویروس مبتلا شوند؟
دکتر طوری که همه بیماران بشنوند می‌گوید: «امروز نمی‌توانیم جواب قطعی به این سؤال بدهیم. کسی که به ویروس کرونا مبتلا شده سیستم ایمنی بدن او فعال‌شده است؛ اما به این معنی نیست که دیگر به این ویروس مبتلا نمی‌شود. یعنی ابتلا به ویروس شبیه به واکسن عمل نمی‌کند و ممکن است ایمنی فرد پایدار نباشد البته با توجه به اینکه این ویروس جدید است ممکن است رفتار جدیدی نیز از خود بروز دهد.»
دکتر باز توضیح می‌دهد:«البته به افرادی که ترخیص شده‌اند و به خانه برمی‌گردند پیشنهاد می‌دهیم که مراقب تغذیه خود باشند. در خانه استراحت کامل داشته باشند و دقیق‌تر از قبل نکات بهداشتی را رعایت کنند.»
دکتر بازهم طوری که همه بشنوند می‌گوید:« اتفاقاً نکته‌ای که بسیار امروز اهمیت دارد. استفاده از درمان‌های خانگی در هنگام بروز علائم است، همان طب‌های سنتی که خانواده‌ها در بروز سرما خورگی استفاده می‌کنند. البته نظر دانشمندان این طب که در دانشگاه‌ها کرسی دارند را به کار ببندند. چینی‌ها نیز مدتی است که برای مهار این ویروس از طب سنتی و چینی خودشان همراه با طب نوین پزشکی استفاده می‌کنند و توانسته‌اند موفقیت‌های چشم‌گیری داشته باشند و هرروز تعداد بهبودیافتگانشان افزایش پیدا می‌کند.
دکتر ایزدی تأکید می‌کند:« قرار است تغییراتی در مواد غذایی آشپزخانه بیمارستان «مختص به بخش بستری کرونایی ها» انجام شود تا با همراهی دانشمندان طب سنتی بتوانیم بهبودی بیشتری را برای بیماران رقم بزنیم. امروز همه پزشکان علم نوین پزشکی و دانشمندان طب سنتی در یک جبهه برای مغلوب کردن این ویروس دوشادوش هم می‌جنگند.
وقتی از بیمارستان خارج می‌شوم راهی ایستگاه پنجم یعنی «خانه »هستم .به این فکر می‌کنم که امروز نشد که خودم را به‌عنوان بیمار کرونا جا بزنم ؛اما به لطف دکتران دلسوز به‌مثابه یک بیمار از چندوچون همه بخش‌ها مطلع شدم.
#باهم_شکستش_می‌دهیم