بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / «زنی تنها و مادر دو فرزند هستم که مستاجرم، اجاره بدهکـارم، از پول رهن خانه چیزی نمانــده، صاحبخانه جوابم کرده، شوهرم زندانی است و نمی‌دانم درددلم را به چه کسی بگویم تا به دادم برسد. ‌ای مردم، ‌ای خیران که مدرسه می‌سازید و جهیزیه عروس جور می‌کنید! اگر پیام مرا می‌بینید، کمکم کنید.»
این، پیام زنی 38ساله به اسم نیره است که چندی قبل، برای صفحه حرف‌مردم روزنامه خراسان ارسال کرده و انگیزه‌ای شد برای سرزدن به او و خانواده‌اش که ساکن خانه‌ای اجاره‌ای واقع در کوچه پس کوچه‌های پر گل و لای محله کشمیریِ جاده سیمان بودند؛ خانه‌ای خالی از وسیله که حتی یخچالش، برای پرداخت اجاره 250هزارتومانی، فروخته شده بود. دختر خانواده، مریـــم 14ساله درددل می‌کرد: «هر وقت کسی به خانه‌مان می‌آید، خجالت می‌کشم. از این که هیچ وسیله‌ای نداریم و لباس‌های کهنه دیگران را به تن داریــم. هیچ کدام از فامیل‌مان با ما رفت و آمد نمی‌کنند و وقتی هم ما را جایی می‌بینند، با تحقیر نگاهمان می‌کنند. خیلی وقت‌ها چیزی برای خوردن نداریم. به خاطر شرایـط بد مالی، فقط تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواندم و دیگر نتوانستم به مدرسه بروم». محسن پنج ساله، جز نان خشک و کپک‌زده برای ناهار، چیزی نداشت. مادر بچه‌ها در آن دیدار، تعریف کرد: «از شوهر اولم که اعتیاد داشت و مدام کتکم می‌زد جدا شدم و شوهر دومم هم به‌خاطر اعتیاد و سرقت، زندانی است. قبلا در یک کارگاه بسته‌بندی زغال کار می‌کردم؛ اما کارگاه به جاده کلات منتقل شد و رفت و آمد به آن جا برایــم سخت بود. بعد از آن، با تمیز کردن و بسته بندی لیموعمانی و کشمش، پول ناچیزی می‌گیرم و زندگی را می‌گذرانم. خواهش می‌کنم حالا که چیزی تا عیدنوروز نمانده، شرایط ما را در روزنامه اطلاع‌رسانی کنید تا اگر خدا خواست، صدای ما به گوش همشهریانمان برسد و به کمک مردم، بخشی از مشکلات‌مان حل شود و بچه‌های من هم در آستانه سال نــو، دلشان شاد شود.»
اعلام آمادگی برای کمک؛ از کارگر و کارمند تا بازنشسته و خانه‌دار
درست بعد از چاپ این گزارش بود که سیــل مهربانی از سوی مخاطبان صفحه حرف‌مردم به سوی خانواده نیره، سرازیر شد. از صبح اول وقت 5اسفند (تاریخ چاپ گزارش) دو سه روزِ پیاپی، تلفن‌های گروه حرف‌مردم، مدام زنگ می‌خورَد و پشت خط، همشهریانِ مهربان، دلسوز و نوع‌دوستی هستند که برای کمک به نیره و بچه‌هایش اعلام آمادگی می‌کنند. اولین کسی که برای کمک پیش‌قدم می‌شود، بانوی نیکوکار 74 ساله ای است که بازنشسته کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است و می‌خواهد نامش محفوظ بمانــد. با او، با دستی پر از خوراکی و موادغذایی که تهیه کرده، راهی منزل نیره می‌شویم و تمام مدتی که نیره مشغول درددل است، به دلجــویی از بچه‌هایش مشغول است و در ادامه، مبلغ 3.5میلیون تومان، برای بدهی نیره به صاحبخانه بابت اجاره‌خانه‌اش به حساب خانواده واریــز می‌کند. در بین تماس های گرفته شده، تعداد زیــادی، خود را کارگر معرفی می کنند که اگرچه شرایط مالی خودشان هم تعریفی ندارد اما قصد دارند با مبالغی مختصر اما ارزشمنــد، به نیره، مریم و محسن کمک کنند. یکی از این افراد می گوید: «من خودم کارگر هستم و مشکلات مالی زیادی دارم؛ اما در حد یک کیسه برنج که می توانم به این خانواده کمک کنم و نسبت به شرایطشان، بی‌تفاوت نباشم.» یکی دیگر درددل می‌کند: «هرچند دستِ خودم تنگ است اما چون گرسنگی کشیده ام و معنی نداری و شرمندگی از روی بچه را خوب می فهمم، می خواهم کمک کنم.» خیری که به شکل حضوری به دفتر روزنامه مراجعه کرده، می گوید: «من دختری هم سن و سال مریم دارم؛ دختر من در یک مدرسه غیر انتفاعی درس می خواند. از وقتی روایت شرایط و زندگی این خانواده را خوانده ام، به شدت منقلب شده ام و می خواهم هر چه سریع تر به آن ها کمک کنم و حتی اگر بشود، مریم را در همان مدرسه ای که دختر خودم درس می خواند، ثبت نام کنم.» پیام تلگرامیِ دیگری هم از سوی خیری از شهر تهران به دستم می رسد که: «من در فضای مجازی و از طریق کانال تلگرامی روزنامه خراسان akhbaarekhorasan@ از این گزارش مطلع شدم. ما گروهی هستیم که در امور خیر فعالیم و می خواهیم نیازهای این خانواده را به ما اعلام کنید تا تامین کنیم». در کنار همه این تماس‌ ها و پیام‌های دلگرم کننده، تماس و پیگیری جدی مسئولان کمیته امداد امام‌خمینی(ره) برای تحت‌پوشش گرفتن این خانواده و ارائه خدمات حمایتی هم، دلخوشیِ بزرگی است.
کمک‌های نقدی و غیرنقدی مردم و حمایت مستمر کمیته‌امداد، شامل حال نیره و خانواده‌اش
حدود 10میلیون تومان (9میلیون و 900هزار تومان) کمک نقدی، هدیه اقلام غیرنقدی چون فرش، لباس شویی، اجاق‌گاز، پوشاک، خوراکی و البته قول کمک‌های ماهانه مثل قول خیر تهرانی مبنی بر پرداخت ماهیانه 250 هزار تومان کمک‌هزینه اجاره خانه و در صورت ادامه تحصیل مریم، ماهانه 500 هزار تومان کمک‌هزینه تحصیلی به این خانواده، کمک‌هایی بود که طی سه‌چهار روز شامل حال این خانواده شد. روابط عمومی کمیته امداد امام‌خمینی(ره) استان هم به خراسان رضوی می‌گوید: «پس از بررسی وضعیت خانواده مد نظر از سوی حوزه معاونت حمایت و سلامت خانواده کمیته امداد استان، با احراز نیازمندی خانواده، واجد شرایط بهره مندی از حمایت های امداد شناخته شدند و مقرر گردید در اسرع وقت، کمک معیشتی خانواده برقرار گردد. اما حسب شرایط موجود، حمایت موردی تا برقراری مستمری، یک سبد غذایی به ارزش سه میلیون ریال بود که اهدا شد. برای مرتفع کردن سایر نیازهای خانواده هم به زودی اقدام می‌شود.»