بزرگنمايي:

آریا بانو - جام جم / امروز تقویم ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) و روز مادر ‌را یادآوری می‌کند. فرشتگانی که در هر سن و سالی باشند، نیازها و مشکلات فرزندشان را بر نیازها و مشکلات خود مقدم می‌دانند. فداکاری تمام و کمال مادران سبب شده آنها برای رفع نیازهای خود آن طور که باید وقت نگذارند و دیگران نیز از این مهم غافل شوند. امروز اما وقت آن است که کمی هم از زاویه‌ای متفاوت به نحوه رفتار با مادران خود بنگریم و سعی کنیم متوجه مشکلات، نیازها و خواسته‌های آنان باشیم. شاید در روز مادر تلاش برای درک مسائل مادران و فهمیدن راهکارهای لازم برای برطرف کردن این مسائل، از خرید هر هدیه‌ای ارشمندتر باشد. مسائلی که در این گزارش تنها گوشه‌ای از آنها به همراه راه‌حل‌هایشان از زبان علی‌اصغر کیهان‌نیا، مشاور خانواده و لیلا کریمی‌فرشی، کارشناس صدای مشاور سازمان بهزیستی آمده است. آنها در این گزارش به دغدغه‌های مادران در دوران جوانی، میانسالی و سالمندی اشاره و راهکارهایی نیز برای رفع آنها مطرح کرده‌اند.
مادر جوان
این گروه از مادران، آنهایی هستند که فرزندشان هنوز به دنیا نیامده است یا این که فرزند خردسال و مدرسه‌ای دارند. مشکلاتشان هم محدود به همین دوران می‌شود، نگرانی‌ها و مشکلاتی که از زمان بارداری، از 9 ماهی که کودک را در بطن خود دارند، از زمانی که به مقام مادر می‌رسند تا زمانی که فرزند را به مدرسه می‌فرستند، شروع و ادامه پیدا می‌کند. در این سن، بیشترین کار را پدران می‌توانند برای تازه مادران انجام دهند.
افسردگی پس از زایمان: اولین مشکلی است که برای مادران جوان و نه البته همه‌شان به وجود می‌آید. پریشانی و تغییر در خلق‌وخو برای برخی از تازه مادران ممکن است به وجود آید. فکر این که یک موجود کوچک در وجودشان بوده است و حالا همین موجود، به صورتشان زل می‌زند و ترس این که با او باید چه کار کنند، شاید روز و شب را از مادر جوان ما بگیرد.
راهنما: افسردگی زایمان، اصلا عجیب و غریب نیست و ممکن است برای بسیاری از تازه مادران اتفاق بیفتد. حضور خانواده و همسر برای التیام این درد، بهترین گزینه است. حمایت عاطفی می‌تواند هم قلب‌هایتان را به هم نزدیک کند و هم این که به کاهش و از بین رفتن افسردگی کمک کند. مراجعه به پزشک متخصص و مشاوره هم کارساز است.
نگرانی‌های مادرانه: این نگرانی از تولد نوزاد شروع می‌شود، از زمانی که مادر به خاطر بیماری، به خاطر غذا نخوردن و حتی وزن نگرفتن نوزاد و کودک خردسالش به پزشک متخصص و مشاوران مراجعه می‌کند. نگرانی از این که نوزادش، در نمودار نرمال وزن و قد قرار نگرفته، حتی می‌تواند او را از خواب و خوراک بیندازد و روحش را آزار دهد.
راهنما: به عنوان پدر و همسر، بهتر است نقش پدرانه و همسرانه‌تان را انجام دهید. درست است که برای مراقبت از نوزاد این مادر است که بیشترین نقش را دارد، اما شما هم از همسرتان حمایت عاطفی کنید. گاهی که او خسته است، به نوزاد و فرزند خردسال‌تان غذا دهید و با او بازی کنید. درست است که شما از صبح تا شب کار کرده‌اید، اما می‌توانید یک ساعت از وقت‌تان را صرف فرزندتان کنید تا مادر کمی استراحت کند یا این که به کارهای خودش برسد. با این کار او را کمی از مشکلات دور کرده‌اید و به او اطمینان قلبی داده‌اید که همراهش هستید. مادر فرزندتان، با همراهی شما، راحت‌تر می‌تواند وظایفش را انجام دهد.
درس و مشق: مشکلات تحصیلی فرزندان از زمانی شروع می‌شود که فرزند پایش را در مدرسه می‌گذارد. فقط کافی است که معلم یا مدیری، مادری را به مدرسه بخواند و از ضعف فرزند در برقرار کردن ارتباط با دوستانش، خشم، درسی که بد است و حتی گوشه‌گیری فرزندش بگوید، همین باعث می‌شود زیر چشمش گود برود، دلهره بیفتد توی دلش و روزش تاریک و سیاه شود.
راهنما: اگر فرزندی مهارتی را نمی‌داند، مثلا نمی‌داند چطور باید با دوستانش ارتباط برقرار کند یا این که کنترل خشم نمی‌داند و حتی گوشه‌گیر است، نتیجه بی‌توجهی پدر و مادر هر دو با هم است اما هیچ وقت دیر نیست. به عنوان پدر خانواده بهتر است که به مشاور مراجعه کنید و با او مشورت کنید و همین امروز، آموزش فردی را به او یاد دهید تا دل‌نگرانی‌های همسرتان، برطرف شود. بهتر است شما هم نقش پدرانه را انجام دهید و از درس و مشق فرزندتان مطلع شوید، از او درس بپرسید و تکالیفش را کنترل کنید. با این کار هم ارتباط با فرزندتان بهتر می‌شود و همین این که به مادر خانواده کمک کرده‌اید.
مادر میانسال
حالا فرزندان بزرگ شده‌اند یا در سن نوجوانی یا در سن دانشگاه یا ازدواج هستند. نگرانی‌ها و مشکلات نیز همپای رشد فرزندان بزرگ شده است. حالا فرزندان در کنار پدر خانواده می‌توانند، کاری کنند تا مشکلات و دغدغه مادران کم شود.
دوران نوجوانی: نگرانی‌ها از سن نوجوانی، شاید مهم‌ترین دغدغه برای مادرانی است که دختر یا پسرشان در این سن قرار دارند. از این که فرزندشان تنهایی را به بودن با خانواده ترجیح می‌دهد. از این که در گوشی‌اش، عکس‌هایی که نباید دارد و حتی از این که با کسانی که نباید دوست است. نگرانی‌هایی که رنگ‌وبویی مادرانه دارد.
راهنما: برای این که فرزندتان به کانون خانواده برگردد، تنهایی را ببوسد و کنار بگذارد و دل به خوشی‌های گوشی همراه نبندد، فقط مادرها مسؤولیت ندارند. بهترین کار این است که به عنوان پدر خانواده برنامه‌ریزی کنید. برنامه با هم بودن خانواده، آنقدرها هم سخت نیست، شما می‌توانید از یک بازی ساده خانوادگی مانند اسم و فامیل شروع کنید یا تمام خانواده را به یک پیک‌نیک خانوادگی ببرید. شما
به عنوان پدر خانواده با این کارها می‌توانید، هم روابط بین اعضای خانواده را عمیق‌تر کنید و هم نوجوان خانواده را به کانون گرم برگردانید. شما نوجوانان هم بهتر است به مادرتان احترام بگذارید و احترامی را که فقط محدود به روز مادر کرده اید در تمام روزهای دیگر نثارش کنید. درک کنید مادر نگران شماست و اگر نکته‌ای را به شما گوشزد می‌کند، به خاطر شماست بنابراین همراهش باشید و اگر با نظراتش مخالفید با او به آرامی صحبت کنید. مادری که شما را تر و خشک کرده و خیلی نگرانتان است، از دانستن نگرانی‌ها، لذت‌ها و خوشی‌های شما، استقبال خواهد کرد و بدانید که هیچ کسی، مانند پدر و مادر نمی‌تواند دوستتان باشد و دوستتان بدارد، حتی اگر دوست 15 ساله‌تان باشد.
ریخت‌و پاش‌گران: وظایفی که انجام نمی‌شود، در این سنین بیشترین فشار را به مادران می‌آورد. این که مادری با اتاق خواب به هم ریخته دختر یا پسرش مواجهه می‌شود و بعد مجبور است در کنار تمام وظایف، شغلی که دارد چه خانه‌داری باشد و چه بیرون کار کردن، وظایف فرزندش را هم انجام دهد.
راهنما: اگر اتاق خواب شما، محدوده شخصی شماست، پس شما هم باید آن را مرتب و تمیز کنید. مادر شما خدمتکارتان نیست. اگر اتاق‌تان را تمیز می‌کند یا اگر در کنار شغلش، خسته به کارهای خانه هم می‌رسد و برایتان غذای گرم درست می‌کند، این لطف اوست، پس با کلمات محبت‌آمیز با او برخورد کنید و این کلمات را به عمل هم برسانید. کمی مسؤولیت پذیر باشید و خودتان کارهای اتاقتان را انجام دهید. شما هم گاهی دست به کار شوید. با غذا درست کردن، خرید کردن مایحتاج خانه و حتی کمک در خانه‌تکانی، به او عملی نشان دهید که دوستش دارید و از او تشکر کنید.
شغل و ازدواج: رفتن به دانشگاه، شغل پیدا کردن و بعد یک ازدواج موفق دغدغه همه مادران در زمانی است که فرزندانشان 18 سالگی را پشت سر می‌گذارند. دغدغه‌هایی که طبیعی‌اند اما مادر است دیگر، نگرانی با نطفه شما درونش بسته شده است.
راهنما: اگر شما نگران قبول شدن در دانشگاه یا یافتن شغل هستید اگر دغدغه رفتار دختر یا پسری را دارید که قرار است با او ازدواج کنید، باید بدانید مادرتان بیشتر از شما و نگران‌تر از شماست. پس با او همدلی کنید، اگر لازم است که به مشاوره تحصیلی، ازدواج یا کاری بروید، با هم به مشاوره مراجعه کنید تا او هم دلش آرام گیرد. این نگرانی را با کمک یکدیگر می‌توانید رفع کنید و این اتفاق، فشاری را که روی یک نفر است کمتر می‌کنید.