بزرگنمايي:

آریا بانو - سلامانه: واداشتن فرزندتان به تنها خوابیدن، درست است یا غلط؟ و مادران باید چگونه این کار را انجام دهند؟ کودک را به اتاق‌ خوابش می‌برید، چراغ خواب را روشن می‌کنید، قصه می‌گویید، حرف می‌زنید، یکی‌یکی بهانه‌هایش را از سر باز می‌کنید اما چند دقیقه‌ای نگذشته که کنارتان سبز می‌شود! این وسط پدر و مادر می‌مانند که با چه ترفندی دوباره او را راضی به خوابیدن در اتاقش کنند؟ نگران نباشید شما تنها پدر و مادری نیستید که با چالش نخوابیدن کودک در اتاقش دست و پنجه نرم می‌کنید ما با چند راهکار ساده به شما کمک می‌کنیم تا بتوانید کودک را در اتاقش بخوابانید.
با کودک‌تان رو راست باشید:
پیش از اجرایی کردن این پروژه، بهتر است او را هم در جریان این تغییر جدید و علتش قرار بدهید. برای بچه‌های کوچک‌تر، با قصه‌گویی توضیح دهید که خوابیدن در کنار پدر یا مادر باعث می‌شود اضطرابش بیشتر شود. برای نوجوانان هم توضیح دهید که اگرچه عادت به تنها خوابیدن کمی وهم‌آور است اما این کار نشانه بزرگ شدن اوست. به جای این که بگویید: «نترس»، بگویید: «من می‌دانم که می‌ترسی اما مطمئنم آن قدر قوی هستی که در تختخواب خود بمانی.»
اتاقش را جذاب کنید:
با آزمون و خطا ببینید چه چیزی در اتاق، آرامش کودک را تامین می‌کند. خلاقیت کودک را به‌کار بگیرید و با کمک و سلیقه خودش، اتاق را با چیزهای دوست داشتنی‌اش مثل پوسترها، برچسب‌های شب‌نما یا یک روتختی تزیین کنید. این کار باعث کاهش اضطراب و تقویت حس مالکیت اش به اتاقش می‌شود. همچنین برای پیش از خواب کودک یک عادت هر روزه در نظر بگیرید مثل خواندن داستان، تعریف خاطرات کودکی، ماساژ، بوسیدن و شب به خیر. 
به او زمان بدهید:
طبیعی است که کودک به یک باره قادر به تنها خوابیدن نیست. برای شروع کودک را در اتاق خودش بخوابانید و تا هنگامی که به خواب می‌رود، در کنارش بنشینید(دقت کنید که نخوابید). در شب بعد کمی دورتر از تخت بنشینید و هر شب به تدریج این فاصله را بیشتر کنید تا جایی که از اتاق خارج شوید و جلوی در اتاق و در برابر چشمانش بنشینید. در زمان اجرای این شیوه بهتر است با کودک ارتباط چشمی و فیزیکی برقرار نکنید. اگر از تاریکی می‌ترسد برایش چراغ‌خواب روشن کنید.
ظرفیت تحمل‌تان را بالا ببرید:
ممکن است کودک بدخلقی کند، شب‌ها خواب را از چشمان شما بگیرد. هرگز کوتاه نیایید و با دیدن گریه‌هایش تسلیم نشوید، او را برای هر چند‌بار که شده به تختش برگردانید. باید متوجه شود که از این به بعد جای خواب او تغییر کرده‌است. صبوری و مدیریت درست و به دور از دلسوزی شرط اصلی تحقق این عادت است. حتی در این فرایند، ممکن است دچارشب ادراری بشود. هرگز با عصبانیت و تحقیر واکنش نشان ندهید و این شرایط را تحمل کنید.
تشویق را دست‌کم نگیرید:
هر بار که کودک توانست تا حدی بر ترس خود غالب شود، موفقیت اش را جشن بگیرید! پیشنهاد می‌شود، پوستری با روزهای هفته درست کنید. تعدادی ستاره طلایی برای هر شب که کودک موفق شد در اتاقش بخوابد در نظر بگیرید. پوستر را درجایی نصب کنید تا در معرض دید همه خانواده باشد تا به این ترتیب او انگیزه بیشتری پیدا کند. هرگز یک ستاره را برای رفتار بدش از پوستر جدا نکنید. برای کودک، جدا کردن جای خواب اتفاق بزرگی است. جایزه‌هایی مثل اسباب‌بازی‌های کوچک، خوراکی‌های مورد علاقه، قول گردش و هر چیزی که بتواند کودک را برای این تغییر تحریک کند تاثیرگذار است.
یک نکته: اگر درخواست‌های کودک برای خوابیدن در کنار والدین پشت سر هم تکرار شود بدون شک عاملی مانند ترس، کابوس شبانه، بیماری و ... موجب ناآرامی او شده است که تمایل او را به برگشتن به اتاق والدین بیشتر می‌کند. یا شاید تماشای بعضی کارتون‌ها و فیلم‌های نامناسب با سنش، باعث پریشانی خواب او شده است. با دیدن این نشانه‌ها هوشیار باشید و آن‌ها را رفع کنید.
روزنامه خراسان
nxietycanada، parents