بزرگنمايي:

آریا بانو - سلامانه: امروزه افراد بیشتری در مورد بچه‌دار شدن شک دارند که این تردید در بین زنان در حال افزایش است. اگر شما هم جزء این دسته از زنان هستید و در به این مساله فکر می‌کنید بهتر است دلایل واقعی بچه‌دار شدن خود را پیدا کنید.
1- ترس از پشیمانی
خیلی‌ها بچه دار می‌شوند چون نمی‌خواستند پشیمان شوند یا اینکه به گفته اطرافیان که بعدها پشیمان می‌شوی، تصمیم به بچه‌ دار شدن گرفته‌اند.
ترس از پشیمانی باعث اضطراب و بی‌قراری می‌شود و به دلیل تفکر رقابتی شکل می‌گیرد. اینکه دیگران خوشحالی و موفقیت و رضایت را تجربه می‌کنند و من نمی‌کنم. 
با این حال، ترس از پشیمانی انگیزه سالمی برای بچه‌دار شدن نیست . تصمیمات خوب از دوست داشتن منشأ می‌گیرد نه از ترس. به سمت چیزهایی که دوست دارید حرکت کنید نه اینکه از چیزهایی که می‌ترسید فرار کنید.
عده زیادی از بچه‌دارشدنشان پشیمان هستند ولی در مورد آن حرف نمی‌زنند.
2- ترس از تنهایی
بچه‌دار شدن مانع تنهایی شما در زمان پیری نمی‌شود. 
3- کنجکاوی (می‌خواهم ببینم که ....)
می‌خواهم ببینم بچه من شبیه چه کسی می‌شود. می‌خواهم همسرم را به عنوان والد ببینم . از همسرم فرزند داشته باشم و.....»
فرزندان ما تجربه‌های شخصی ما نیستند. آنها آیینه‌هایی که ما بتوانیم خودمان را در آنها تحسین کنیم نیستند. فرزندان ما زندگی خودشان را دارند. شبیه کسی که خودشان بخواهند می‌شوند. چیزی که خودشان بخواهند یاد می‌گیرند.
4- خوشحالی
فرزندان ما باعث خوشحالتر شدن ما نمی‌شوند. 
مطالعات زیادی نشان داده‌اند که به محض بچه‌دار شدن کیفیت ازدواج کاهش پیدا می‌کند.
5- معنای زندگی
افراد زیادی تنها معنای زندگیشان فرزندانشان هست. اما این به این معنا نیست که باید اینطور باشد.
بچه‌ها به وجود نمی آیند که زندگی ما را پر کنند. بچه‌دار نمی‌شویم که اضطراب وجودی ما برطرف شود.
6- پدر و مادر خوبی می‌شوم
پدر و مادر خوب هویتش به پدری و مادری نیست. اضطرابش را با بچه‌هایش کنترل نمی‌کند.اجازه می‌دهد فرزندش خودش باشد.
در هر صورت ممکن است پشیمان شوید. اما زمانی از داشتن فرزند راضی خواهید بود که:
* فکر کنید ارزشش را دارد.
* تمایل به بچه دارشدنتان از دوست داشتن باشد نه ترس.
وقتی بچه‌دارشدن از بچه‌دار نشدن بهتر است که : 
1- آماده یک کار و تلاش حسابی باشید.
2- تصمیمی که گرفتید از دوست داشتن است نه ترس 
3- آماده‌اید پیوسته عشق تان را ابراز کنید.
** دکتر فرزانه ردایی،‌ روانپزشک و رواندرمانگر تحلیلی