بزرگنمايي:

آریا بانو - اسپوتنیک / گاهی تصاویری هستند که به طور منطقی نباید در کنار قرار گیرند از این میان تصاویری هستند که در الگو‌های تصادفی دیده می‌شود و به پاریدولیا معروف هستند.
یک پدیده روانشناختی که در کودکی ما مبنای بازی پیدا کردن چهره‌ها در ابر‌ها بود. هرچند این یک بازی جهانی بود و فرهنگ‌ها و مرز‌ها مانع از انجام آن نمی‌شدند؛ ولی هیچ فدراسیون جهانی برای آن تاسیس نشد و هیچ باشگاهی هم عضو‌گیری برای آن انجام نداد.
با این وجود هر از گاهی یافتن یکی از این تصاویر موجی جذاب و پرهیاهو از پرسش‌ها را در دنیا به راه می‌اندازد که کم سروصداتر از نتایج مسابقات ورزشی نیست و حتی گاهی سازمان‌های علمی را هم ناچار به واکنش می‌کند. از معروف‌ترین این تصاویر می‌توان به چهره‌هایی اشاره کرد که گویی خود کلید کشف اسرار شگفت‌آوری هستند و باور‌های بشر را به چالش می‌کشند و آشناترین آنها، چهره انسانی بود که در منطقه سیدونیا سیاره مریخ توسط فضاپیمای وایکینگ 1 کشف شد.
این صورت جنجالی که بخشی از عوارض سطح مریخ را پوشانده بود، نور امید را در دل یوفولوژیست‌ها روشن کرد و فرضیه‌های همچون فرضیه فضانوردان باستانی با جدیت بیشتری پیش کشیده شدند. سازمان‌های علمی و پژوهشگران تلاش زیادی کردند تا دلایل این فرورفتگی و برجستگی‌ها را به اقلیم سیاره مریخ ربط دهند. حتی پژوهشگرانی در سال 1982 تصمیم گرفتند این پدیده را به‌طور ویژه بررسی کنند تا هر نوع ابهامی برطرف شود.
جالب این است که آن‌ها یک گزارش 77 صفحه تهیه کرده بودند لیکن درنهایت اعتراف کردند این تصویر ممکن است در نتیجه تحولات فرسایش شکل گرفته باشد، ولی موارد مشکوک نیز وجود دارد. اگر آنچه که این تصاویر با این جزییات نشان می‌دهد واقعی باشد باید گفت که طبیعت به یک موجود بسیار باهوش تبدیل شده است. با گذشت سال‌ها تصاویر فضاپیما‌ها منطقه سیدونیا بار‌ها توسط یوفولوژیست‌ها و طرفدارن تئوری‌های توطئه مورد بررسی قرار گرفت و حتی ادعا‌هایی مبنی بر کشف اهرام و یک شهر مریخی نیز مطرح شد.
درحالی‌که این چند سال اخیر مکتشفان عصر جدید از طریق تصاویر رایانه‌ای در حال کشف سیارات بودند و حتی از ناسا می‌خواستند که یک مأموریت تحقیقاتی مشخص و ویژه در منطقه سیدونیا انجام دهد، یک مکتشف دیگر در حال وارسی عوارض زمین در قطب جنوب بود که به کشف جالب دیگری رسید. او با ثبت مختصات 72°00′ 36.00” S , 168° 34′ 40.00” E در سیستم گوگل‌مپ تصویری غول‌آسا از یک چهره ثبت کرده که شباهت خاصی به چهره موجودات فضایی معروف به خاکستر‌ها دارد.
​آیا این تصویری موجود فضایی غول پیکری از دوران باستانی است یا یک مجسمه غول پیکر مربوط به یک تمدن باستانی در قطب جنوب. در حقیقت با وجود چنین تندیسی کوه راشمور باید پرچم رکود خود را در جیب پنهان کند.
البته دنیای تخیل بسیار وسیع است و این چهره می‌تواند همانند پیامی برای موجودات فرا‌زمینی باشد که دهان آن راهی است به یک پایگاه زیرزمین سری از بیگانگان؛ ولی شاید از همه بهتر این باشد که این مکتشف ناشناخته را به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان لیگ غیر رسمی پاریدولیا ثبت کنیم. چرا که باعث شد به یاد بیاوریم هنوز ناشناخته‌های زیادی در روی زمین برای جست‌وجو است. کافی است نگاهی دوباره به زمین بیندازیم.