بزرگنمايي:

آریا بانو - مهر / جعفر گودرزی طی یادداشتی به تکثر شبکه‌های تلویزیونی اشاره کرد که در میان آنها معدود شبکه‌هایی به رویکردها توجه دارند.
جعفر گودرزی نائب رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در یادداشتی از بی‌توجهی شبکه‌های سیما به مناسبت‌های ملی و مذهبی و استراتژی‌های فرهنگی، نوشت و اینکه شماری معدود از تولیدات سیما در راستای این رویکردها حرکت می‌کنند.
متن یادداشت را در زیر می‌خوانید:
«اگر چه شمار شبکه‌های ملی و سراسری، امروزه بالغ بر 20 کانال را بر روی دستگاه‌های به اصطلاح سنجش امواج تلویزیونی نشان می‌دهد اما تنوع و رویکرد، به لحاظ فرهنگی و استراتژی مدیریت فرهنگی، براستی در چند شبکه ما طراحی شده و تا حدی قابل رصد است؟
اینکه در برخی از مناسبت‌ها بطور متوالی در چند شبکه شاهد تصاویر یکسان و گویش‌های مختلف گویندگان و مجریان هر شبکه هستیم قطعا هدف غایی از تاسیس اینهمه شبکه با اسامی مختلف نیست.
این وضع مع الاسف در مناسبت‌های ملی (چه عزا و چه شادی) نیز مشهود است، عدم تنوع در مهمان‌ها و بعضا تکراری بودن آنها که عموما نیز بازیگر و خواننده اند، از دیگر تصاویر آزاردهنده این تکثر بدون راهبرد منطبق بر آن است.
بر این اساس هنگامی که رشحاتی از یک تفکر و رویکرد هدفمند فارغ از شوها و جنجال‌های زرد و به اصطلاح اسپانسرخور را در طراحی و مدیریت هدفمند شبکه‌ای می‌بینیم، باید آن را شناسایی و تمجید کرد، چراکه رویکرد موثر از تاسیس شبکه‌ها، پیداکردن، رنگ، هویت و در نتیجه مخاطب شناسی ویژه و اختصاصی در میان سلایق متنوع و بعضا متضاد خیل کثیر مخاطبان بالقوه تلویزیون است.
مفاهیمی همچون حفظ خانواده، فرزندآوری، آموزش‌های زندگی مشترک و امثالهم از جمله سیاست‌های کلان اجتماعی ماست که بطور بخشنامه‌ای مدام تکرار می‌شود اما بدرستی بوسیله همین رسانه‌های رسمی درمورد این سیاست‌ها، برنامه‌سازی و ترویج فرهنگی و موثر، اتفاقی رخ نمی‌دهد.
در انبوه برنامه‌های سلبریتی محور مدت‌هاست که شبکه 2 با برنامه‌هایی کم سروصدا اما موثر همچون برنامه‌های مشاوره، «هزارراه نرفته» و حتی در قالب سریال‌های نمایشی از زاویه‌ای دیگر اهداف برشمرده شده فوق را دنبال می‌کند و درمورد برنامه‌هایی همچون «هزارراه نرفته» و حتی پافشاری در نوع سریال سازی از نوع «بچه مهندس»، «از سرنوشت»، «دلدار»، «سایه‌بان» و حتی «پدر»، سیاست‌های خانواده محوری خویش را با زبان نمایش پیش می‌برد که دست مریزاد دارد.
قطعا اهتمام هر شبکه به برنامه سازی براساس چشم اندازهای خویش، می‌تواند بر تکثر عددی کانال‌های تلویزیون مصداقی عینی و قابل استفاده بخشد.»