بزرگنمايي:

آریا بانو - بیتوته / تربیت اجتماعی کودکان در 7 سال ابتدایی زندگی شکل می گیرد و نیمی از آن چه می آموزد، در این 7 سال روی می دهد.
زندگی همگی ما در ارتباط با انسان های دیگر معنا می شود؛ در واقع ما در مسیر زندگی نیازمند برقراری رابطه و ارتباط با اطرافیانمان هستیم. بچه ها همانند آب نهرهای باریک، همیشه نمی توانند مستقل و جدا باقی بمانند، ناچار روزی باید به دریای جامعه وارد شوند، بدیهی است حفظ موجودیت در مقابل امواج پرخروش اجتماع، نیاز به مهارت های اجتماعی قوی دارد و این در حالیست که بسیاری از والدین حتی کم ترین فرصت را به کودکان خود نمی دهند تا آنان مجال این را داشته باشند که افکار و احساسات خود را نشان دهند.
اغلب والدین از کودکانشان انتظار دارند که آن هاساکت و آرام باشند و تسلیم خواسته های آنان شوند؛ به ویژه زمانیکه خارج از منزل همراه آن ها هستند و این انتظار، دست کم تا بیست سالگی فرزند ادامه دارد و پس از این سن منتظرند که حصارها شکسته شود و فرزندشان ارتباط اجتماعی سالمی با سایرین برقرار کند!
فرزند پروری یکی از دغدغه ها و تکالیفی است که بر عهده والدین گذاشته شده است از این جهت داشتن فرزند اجتماعیبرای والدین یک نقطه قوت، مزیت و حتی نوع ارزیابی فرزندان محسوب می شود.
خوشبختانه طی چند سال گذشته این موضوع برای پدر و مادرهای جوان بیش از پیش اهمیت یافته است و بسیاری از آن ها درصدد یافتن راه هایی برای تقویت مهارت های اجتماعی فرزندانشان هستند.
روشهایی برای تربیت اجتماعی کودکان
برای کودکتان داستان بخوانید
داستان هایی که درهنگام خواب برای فرزندتان تعریف می کنید، کاملاً در حافظه آن ها حک می شود؛ بدین ترتیب میتوانید بسیاری از درس های اخلاقی و اجتماعی را در قالب قصه و داستان به وی آموزش دهید. گاهی از او بخواهید برای شما داستان بگوید؛ چون این کار، موجب بالا رفتن اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعی او می شود.
درسهای اخلاقی و اجتماعی را می توان در قالب داستان به کودک آموزش داد
برای فرزندانتان وقت بگذارید
کودکان بسیاری از رفتارها را از نخستین معلم هایشان که همان پدر و مادرشان هستند، تقلید می کنند؛ در نتیجه وجود یک رابطه صمیمی میان آن ها بهترین نوع آموزش مهارت های اجتماعی به این شکوفه های زندگی است؛ به عنوان مثال هنگامی که مادری در حال پوشاندن لباس‌های بچه خردسال خود است، باید به وی توضیح دهد که چه کاری انجام می دهد؛ در واقع والدین باید تا جایی که برایشان میسر است، با کودکان خود صحبت کنند.
تربیت اجتماعی کودک با بازی کردن:
کودکان روش های بازی کردن با بچه های دیگر را تنها از طریق بازی بدست می آورند. کودک با قرار گرفتن در فضایی که کودک دیگری وجود دارد فرآیند یادگیری را شروع می کند. کودکان یکدیگر را موقع بازی زیر نظر می گیرند و در نتیجه به هم‌دیگر می آموزند چطور میتوانند از بازی کردن لذت بیشتری ببرند. زمانی که کودک شخصیتی خجالتی دارد بهتر است تنها با یک کودک و در فضایی آرام بازی کند و در نتیجه دچار ترس نمی شود. ولی در صورتی که از شخصیتی اجتماعی برخوردار باشد حضور در میان تعداد بیشتری از کودکان تأثیر آموزشی بهتری دارد.
نشان دادن رفتار صحیح: در نظر داشته باشید بچه ها از طریق مشاهده آنچه که والدینشان انجام میدهند، آموزش می بینند. به عنوان مثال داشتن رفتارهای مودبانه و کمک به همسایه ها به کودک نشان می دهد چطور این رفتارها به تداوم رابطه اجتماعی کمک می کند. اگر دوست دارید کودکتان در برخورد با دیگران اعتماد به نفس داشته باشد، این کار را به او نشان دهید.
ارتباط داشتن با دوستان خانوادگی
درصورتی که دوستان زیادی دارید و با آن ها رفت و آمد می کنید، فرزندتان هم شانس بیشتری برای برقراری ارتباط با بچه ها یا بزرگسالان دیگر خواهد داشت و همچنین روش شروع کردن ارتباط را از شما تقلید خواهد کرد؛ پس بخاطر فرزندتان هم که شده است، همین حالا تلفن را بردارید و از احوال یکی از دوستان قدیمی تان که مدت ها است با او رابطه ندارید، باخبر شوید.
به کودکان قدرت بدهید
کودک ها برای رشد و رسیدن به بلوغ به ارتباطی مؤثر با والدین خویش احتیاج دارند که لازمه آن شنیده شدن آنها است. متأسفانه اغلب ارتباطات بین والدین و فرزندان حول انتقاد کردن و وضع باید و نبایدها به آنها است. البته این مهم است که در مورد موضوع های مختلف و بحث برانگیز با فرزندتان به گفت و گو بپردازید ولی برای به دست آوردن بهترین نتیجه در یک محیط امن محبت آمیز و بدون تنش به گفت و گو بپردازید.
فرزندتان دوست دارد کنار تابع بودن به قانونی که برایش وضع نموده اید ، به او در زمینه هایی خاص قدرت و اختیار انجام برخی از کارهای مورد علاقه اش را هم بدهید. کودکان دوست دارند احساسات و خواسته هایشان از نظر شما مهم تلقی شود.