بزرگنمايي:

آریا بانو - درحالی که چندی پیش نیروهای پلیس، طرح پاکسازی معتادان متجاهر را در شمال غرب تهران به منظور جمع‌آوری معتادان متجاهر آغاز کرده‌اند، رئیس انجمن درمانگران اعتیاد کشور می‌گوید: در صورتی می‌توان جمع‌آوری پاتوق‌های معتادان را امر موثری دانست که پاتوق‌ها توسط گروه‌های همیار پاک‌سازی شود و معتادان پاتوق نیز پس از جمع‌آوری، تحت درمان و حمایت‌های طولانی مدت قرار گیرند.

مجتبی غالبی در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: عموما پاتوق‌ معتادان توسط نیروهای پلیس شناسایی و پاک‌سازی می‌شود، این درحالیست که حضور پلیس موجب فضای رعب و وحشت میان معتادان می‌شود و در این حالت وضعیت بدتر و پیچیده‌تر خواهد شد، چراکه خبر حضور پلیس در پاتوق، بین معتادان دست به دست می‌شود و معتادانی که هنوز به دست پلیس نیفتاده‌اند محل پاتوق خود را تغییر می‌دهند و از آنجایی که برخی معتادان تزریقی هستند، توسط سرکرده‌های گروه معتادان در نقطه جدیدی از شهر جمع می‌شوند که در این حالت امکان پایش و حمایت و توزیع بسته‌های بهداشتی توسط گروه‌های همیار کاهش یافته و بیماری‌های عفونی مانند ایدز و هپاتیت گسترش یابد.
بنابر اظهارات این درمانگر اعتیاد، شناسایی پاتوق‌های معتادان امر مهمی است که باید در دستور کار مسئولان قرار گیرد، اما این شناسایی زمانی اثربخش است که بتوان در مرکز پاتوق‌ها خدماتی به معتادان ارائه داد؛ توصیه می‌شود این خدمات ترجیحا توسط گروه‌های خودیاری به معتادان ارائه شود و شامل انواع حمایت‌های آموزشی، بهداشتی و حتی درمانی باشد.
رئیس انجمن درمانگران اعتیاد کشور تاکید کرد: اگر قصد پاک‌سازی پاتوق‌ معتادان وجود دارد باید به آنها خدمات درمانی طولانی مدت ارائه شود، زیرا درمان اعتیاد در مدت زمان کوتاه امکان‌پذیر نیست. درمان اعتیاد تغییر رفتاری است که با تلاش و استمرار محقق می‌شود. معتادانی که خدمات درمانی و دارویی کوتاه مدت دریافت کرده و سپس به حال خود رها می‌شوند، امکان بازگشت آنها به چرخه اعتیاد بالاست.

غالبی افزود: اکثر معتادانی که در پاتوق‌ها اقامت یا رفت و آمد دارند دارای رفتارهای پرخطر بوده و معمولا نیازمند حمایت‌های مالی و بازتوانی شغلی و اجتماعی هستند.
این درمانگر اعتیاد در ادامه ضمن انتقاد نسبت به برخورد نامناسب برخی مراکز بازپروری و اقامتی با معتادان، گفت: گاها در حین فرآیند درمان با معتادان رفتارهای نامناسبی می‌شود؛ اغلب اوقات شاهد این موضوع هستیم که مراکز اقامتی توسط معتادان بهبودیافته اداره می‌شود، اما می‌دانیم که بهبودی از اعتیاد به صورت نسبی محقق می‌شود و اکثر معتادان به بهبودی 100 درصد دست پیدا نمی‌کنند و احتمال بهبودی کامل و تمام عیار در همه محورهای روانی رفتاری و اجتماعی زیاد نیست، حال آنکه سپردن جان و سلامتی تعداد زیادی انسان بیمار و نیازمند درمان، به فردی که ممکن است هنوز خودش با رفتار و نگرش اعتیادی دست و پنجه نرم کند،‌ می‌تواند آسیب را دوچندان کند.
وی معتقد است که در مراکز اقامتی، حضور روانشناس و مددکار تحصیل کرده و پزشک دوره دیده در کنار بهبود یافتگان، می‌تواند اینگونه اتفاقات را کاهش و احتمال بهبودی را افزایش دهد. برخی از مددجویان هنگام مراجعه به مراکز درمانی اظهار می‌کنند که در کمپی غیرقانونی و گاها قانونی، با تهدید و تحقیر و ضرب و شتم و سوء رفتار، مواجه شده‌اند. مسلما رفتار نامناسب با معتادان و ایجاد استرس در آنها موجب بازگشت به چرخه اعتیاد می‌شود.
رئیس انجمن درمانگران اعتیاد کشور مهمترین عاملی که موجب عود اعتیاد می‌شود، قرار گرفتن در وضعیت استرس‌زا دانست و تصریح کرد: شکست‌های مکرر در ترک اعتیاد باعث کاهش اعتماد به نفس در مددجو می‌شود و این احتمال که از چرخه درمان خارج شود و یا نسبت به بهبودی خود امیدی نداشته باشد، بسیار افزایش می‌یابد.
انتهای پیام