بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / امان از وقتی که این مناسبت‌های سنتی که لازمه‌شان دورهمی بودن است، مایه دردسر شود. مجردها که تکلیف‌شان روشن است که این روزها را کجا و با چه کسانی بگذرانند اما پای زوج‌ها که به میان بیاید یک جای کار می‌لنگد و آن این‌که این شب و روزها را با کدام یک از خانواده‌ها سپری کنند. نگران نباشید، این فقط دغدغه فکری شما نیست و تقریبا در خیلی از خانواده‌های ایرانی این بساط به‌راه است. اما هرکاری راهی دارد و این موضوع هم مستثنا نیست.
کافی‌است با سیاست، این دورهمی‌ها را مدیریت کنید. در غیر این‌صورت دودش به چشم روابط شما و همسرتان می‌رود و فرصت این با هم بودن‌ها به بهانه‌های پوچ از دست می‌رود. در فرهنگ ما، بزرگ‌ترها حتی بعد از ازدواج فرزندان، حمایت‌های‌شان را دریغ نمی‌کنند. پس در برابر انتظارات‌شان گارد نگیرید و در برنامه‌ریزی‌ها انعطاف‌پذیر باشید. نوبت گذاشتن، یکی از راه‌های بی‌درد‌سر برای مدیریت این مسئله است. مثلا یلدای امسال را درکنار خانواده خودتان و چهارشنبه‌سوری را با خانواده همسرتان باشید، تحویل سال نو را با یک خانواده و سیزده به‌در را کنار دیگری باشید، آسیاب به نوبت. البته که بهتر است این قرار بین دو نفرتان، از پیش با خانواده‌ها در میان گذاشته شود
. با این شفافیت جایی برای دلخوری و دلشوره که «حالا چی میشه؟!» باقی نمی‌ماند. با توجه به نوع روابط خانواده‌ها، راه دیگری که پیشنهاد می‌شود این است که سنت‌شکنی کنید. برای میزبانی پیشقدم شوید و با تنظیم برنامه‌ای اشتراکی دل هر دو خانواده را به دست آورید. البته که بار این برنامه روی دوش خودتان است اما به زحمت اش می‌ارزد و بانی خیر می‌شوید تا خانواده‌ها هم دیداری تازه کنند.
از آن‌جا که این راه احتمالا با تعارف و مخالفت بزرگ ترها عملی نمی‌شود، راه ساده‌تر این است که بخشی از هر دورهمی را با یک خانواده و ساعاتی را با خانواده دیگر بگذرانید. در نهایت اگر به هر دلیلی امکان بودن در کنار بزرگ‌ترها را ندارید، فراموش‌شان نکنید، به هر دو خانواده زنگ بزنید و احوال‌شان را بپرسید و بگویید دوست داشتید پیش آن‌ها باشید اما در خانه بمانید و شب یلدای خودتان را داشته باشید.
نویسنده : فاطمه قاسمی| روزنامه‌نگار