بزرگنمايي:

آریا بانو - باشگاه خبرنگاران / کاوه خداشناس بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون از زنده شدن خاطراتش همزمان با پخش «دولت مخفی» گفت.
کاوه خداشناس بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در رشته نمایش در دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تحصیل کرده است. از جمله اساتید وی می‌توان به مرحوم حمید سمندریان و فردوس حاجیان اشاره کرد. کاوه خداشناس از جمله بازیگرانی است که در سریال «دولت مخفی» به کارگردانی عبدالحسن برزیده و راما قویدل جلوی دوربین رفت و ایفاگر نقش اصغر بود. «دولت مخفی» روایتگر داستانی است که به دوران جنگ ایران و عراق می‌پردازد. قصه این سریال در سه لوکیشن مناطق جنگی، شهر‌های دور از جبهه‌ها که به مردم پناه داده اند و یکی از اردوگاه‌های اسرای جنگی ایران در عراق روایت می‌شود.
در«دولت مخفی» بازیگران توانمندی مانند پژمان بازغی، لاله اسکندری، سام درخشانی و کاوه خداشناس جلوی دوربین رفته اند. هم اکنون این سریال از شبکه آی فیلم در حال پخش است، به همین بهانه با کاوه خداشناس، ایفاگر نقش اصغر مصاحبه‌ای را ترتیب داده ایم که در ادامه می‌خوانید.
اهل دیدن آی فیلم هستید؟
بله، وقت داشته باشم حتماً می‌بینم.
این شب‌ها «دولت مخفی» از آی فیلم فارسی در حال پخش است، این سریال را دنبال می‌کنید؟
به دلیل شرایط کاری که معمولاً دیروقت به منزل می‌رسم نمی‌توانم آن را مرتب دنبال کنم، اما چند قسمتی را به صورت گذرا دیده ام. وقتی این سریال برای نوبت اول پخش شد آن را به صورت کامل دنبال کردم. با دیدن دوباره این سریال از آی فیلم، یاد روز‌هایی می‌افتم که در این پروژه کار می‌کردیم و خاطراتم زنده می‌شود. ما در این سریال گروه بسیار خوبی در پشت صحنه داشتیم. به همین دلیل خاطرات بی نظیری از آن در ذهن دارم. آقایان عبدالحسین برزیده و راما قویدل کارگردانی و علیرضا جلالی و حمید آخوندی تهیه کنندگی کار را برعهده داشتند که بسیار عالی بودند. پژمان بازغی، لاله اسکندری و همه بازیگران دیگر درجه یک بودند و خاطرات خوشی را برایم از آن کار رقم زدند.
چقدر با نقش «اصغر» در دولت مخفی ارتباط برقرار کردید و دوستش داشتید؟
نقشم را در سریال «دولت مخفی» خیلی دوست داشتم. به نظرم این نقش خیلی حال خوبی داشت. دوران دفاع مقدس یک بخش مهمی از تاریخ این مملکت است و افرادی مانند اصغر و دیگران را در آن دوران کم نداشتیم. اصغر ویژگی‌های بامزه‌ای داشت، به ویژه اقلیم شمال ایران که برای کار در این سریال انتخاب شد، خیلی متفاوت بود و به بازیگر و بیننده حال خوبی می‌داد.
نقاط قوت «دولت مخفی» از نظر شما چه مواردی هستند؟
قصه این سریال خیلی هوشمندانه نوشته شده است. اول از همه تماشاچی را در فضای یک باغ و شرایط شمال قرار می‌دهد و یک ملودرام خانوادگی را برایش ترسیم می‌کند. سپس آهسته آهسته بیننده با هوشمندی به سمت حال و هوای جبهه و جنگ ایران و عراق سوق داده می‌شود. این شرایط به صورت موازی برای بیننده پیش می‌رود و از خشونت جنگ کاسته می‌شود. به نظرم این نوع چینش مسائل کنار یکدیگر یک نوع هوشمندی است که شرایط متفاوتی را به لحاظ بصری برای مخاطب ایجاد می‌کند. فکر می‌کنم اگر ما قصه‌های خوبی با رنگ آمیزی‌های متفاوت در حوزه دفاع مقدس داشته باشیم، می‌توانیم کار‌های خوبی بسازیم.
به نظرتان به اندازه کافی درباره دفاع مقدس کار ساخته و حق مطلب ادا شده است؟
قطعاً جواب این سوال منفی است. می‌بینیم که هنوز هم در دنیا پیرامون جنگ جهانی اول و دوم فیلم‌های آنچنانی ساخته می‌شود و از جنبه‌های متفاوت به این وقایع می‌پردازند. ما هم می‌توانیم قصه پردازی‌های گوناگونی داشته باشیم و از ابعاد مختلف به موضوع دفاع مقدس بپردازیم. البته به نظر من لازم است که بیشتر اجازه دهند پرده‌ها کنار برود و با صراحت بیشتری در این زمینه فیلم و سریال ساخته شود. باید مردم بی پرده در جریان برخی از مسائل مربوط به جنگ ایران و عراق قرار بگیرند.
کدام نقشتان را بیشتر دوست دارید؟
من اگر نقشی را دوست نداشته باشم، اصلاً قبول نمی‌کنم که ایفاگرش باشم؛ بنابراین تمامی نقش‌هایی را که انتخاب و بازی کرده ام، دوست دارم. همین نقش اصغر که الان داریم راجع به آن صحبت می‌کنیم، خیلی برایم جذاب بود. روزی که این نقش در سریال «دولت مخفی» به شهادت رسید، احساس کردم با بخشی از وجود خودم وداع کردم. اصغر جزو شخصیت‌هایی است که از ایفای آن لذت بردم و دوستش داشتم.
به عنوان یک بازیگر دوست دارید بیشتر ایفاگر چه نوع نقش‌هایی باشید؟
بازی کردن در هر ژانری برایم جذابیت خاصی دارد. فرقی نمی‌کند تاریخی باشد یا معاصر، منفی باشد یا مثبت. اما نقش‌هایی که ویژگی‌های متفاوت تری دارند و چند وجهی و چند لایه هستند، قطعاً بیشتر مرا به خودشان جلب می‌کنند.
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
مشغول تمرین تئاتری هستیم که پیرامون یک موضوع تاریخی است وکار فاخری محسوب می شود. اجازه بدهید خیلی در موردش صحبت نکنم تا روی صحنه برود و به وقتش درباره آن صحبت کنیم.