بزرگنمايي:

آریا بانو - فرادید / به نظر می‌رسد کیفیتِ روابطی که شما با خانواده گسترده – شامل مادر، پدر، خواهران و برادران، عمو‌ها و خاله‌ها، مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها – دارید می‌تواند بر سلامتی شما در درازمدت تأثیر بگذارد؛ تأثیری به مراتب بزرگتر از تأثیری که همسر شما می‌تواند داشته باشد.
نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد افرادی که احساس می‌کنند از سوی خانواده گسترده خود حمایت نمی‌شوند، در مقایسه با افرادی که از زندگی زناشویی و عشقی خود رضایت ندارند، بیشتر احتمال دارد دچار بیماری‌های مزمن شوند.
در این پژوهش داده‌های نزدیک به 3000 نفر در مابین سال‌های 1995 و 2014 گردآوری شد. میانگین سنی افراد در شروع این پژوهش 45 سال بود. افراد در طی این 19 سال در سه مقطع درباره کیفیت زندگی‌شان با اعضای خانواده گسترده و همسران و شرکای زندگی‌شان گزارش دادند. سپس پاسخ افراد با وضعیت سلامتی آن‌ها و دفعاتی که طی این مدت به بیماری‌های مزمن – از سکته تا درد‌های قلبی – دچار شدند، مقایسه شد.
برای آزمون رابطۀ شریکِ زندگی سؤال‌هایی از قبیل: اینکه: «بطور معمول با شریک زندگی خود چند بار جر‌وبحث می‌کنید؟ شریکِ زندگی شما چقدر شما را تحسین می‌کند؟» پرسیده شد. برای سنجش کیفیت روابط خانوادگی، این افراد به سؤالاتی از قبیل: اینکه: «اعضای خانواده‌تان – به غیر از همسر یا شریک زندگی – معمولاً چه تعداد بار از شما انتقاد می‌کنند؟ اگر مشکلی داشته باشید چقدر می‌توانید روی کمک این افراد حساب کنید؟» پاسخ دادند.
نتایج پژوهش نشان داد افرادی که با اعضای خانواده‌شان مشکل داشتند بیشتر به بیماری‌های قلبی و مزمن دچار شده بودند. عجیب‌تر اینکه بین مشکلات با همسر و شریک زندگی و بیماری‌های مزمن هیچ ارتباطی گزارش نشد.
پاتریشیا توماس، جامعه‌شناس از دانشگاه پوردو، که در این پژوهش مشارکت نداشته است، گفت: «بسیاری از پژوهش‌ها بر اهمیت روابط با همسر تأکید می‌کنند، اما این پژوهش از این حیث که به تأثیر روابط همسر و سایر اعضای خانواده بر سلامت افراد پرداخته، بسیار منحصر‌به‌فرد است؛ و در اینجا به نظر می‌رسد که روابط خانوادگی تأثیرات مستقیم و مهمتری بر بیماری‌های مزمن و اینکه افراد سلامت عمومی خود را چطور ارزیابی می‌کنند، دارند.»
خانواده همیشگی است
برای سارا وودز، استادیار دانشگاه یو‌تی در رشته پزشکی خانواده و جوامع، این نتایج بسیار شگفت‌آور بود. سارا و همکارانش انتظار داشتند هر دو، هم مشکلات با اعضای خانواده گسترده و هم مشکلات با همسر، بر سلامتی افراد اثر داشته باشد. یکی از دلایلی که آن‌ها گمان می‌کنند این نتایج به دست نیامده، تغییر ماهیت ازدواج و نقش طلاق است.
وودز می‌گوید: «افراد حتی اگر ازدواج کنند، در سنین بالا ازدواج می‌کنند و کمتر احتمال دارد که برای تمام زندگی خود با فردی که با او مشکل دارند، بمانند. اما خانواده همیشگی است.»
در حقیقت، وودز می‌گوید، اکثریت افرادی که در این مطالعه شرکت داشتند، هنوز والدین و خواهر و برادرهایشان در قیدِ حیات بودند. اگر پویایی تعاملات منفی باشد، استرس‌های ناشی از خانواده می‌تواند با گذشت زمان و همینطور که افراد مسن‌تر می‌شوند، بر سلامتی آن‌ها اثر منفی بگذارد.
وودز می‌گوید: «روابط خانوادگی، بلندمدت و به لحاظ عاطفی قوی هستند. اعضای خانواده گسترده کسانی هستند که شما برای همیشه با آن‌ها مرتبط هستید. اگر شما نسبت به استرس‌های عاطفی حساس باشید، این استرس‌ها در طولانی‌مدت بدن شما را فرسوده و از هم گسسته می‌کند.»
توماس می‌گوید: «درحالیکه روابط با همسر به اندازه روابط با اعضای خانواده گسترده بر سلامتی فرد تأثیر نمی‌گذارد، درد و رنج‌هایی که فرد در زندگی زناشویی تجربه می‌کند بازتابِ درد‌هایی است که در جا‌های دیگری رخ می‌دهد.
روابطِ صمیمانه افراد در بستر روابط اجتماعی و تحتِ تأثیر این روابط شکل می‌گیرد؛ بنابراین افرادی که با شرکای زندگی خود مشکل دارند، به مراتب مشکلاتِ بیشتری با اعضای خانواده خود دارند.»
وودز می‌گوید: «تحقیقات بیشتری برای مطالعه پویایی تعاملات باید انجام شود؛ اما این تحقیق یک زنگ هشدار برای افرادی است که در زمینه سلامت خانواده فعالیت می‌کنند.
چیزی که از این پژوهش می‌توان دریافت کرد این است که اگر روابط شما با خانواده‌تان در سن بزرگسالی پر از التهاب و کشمکش است، باید تلاش کنید این روابط را با کمک گرفتن از افراد حرفه‌ای بهبود ببخشید. این توصیه، چیزی نبود که ما تا کنون به افرادی که در میانسالی هستند، پیشنهاد کنیم.»
منبع: CNN
مترجم فرادید: عاطفه رضوان‌نیا