بزرگنمايي:

آریا بانو - فرادید / کودکان از سن یک‌سالگی عدالت را احساس می‌کنند و انتظار دارند افراد مسئول، خاطیان را تنبیه کنند. مطالعه 120 کودک نشان می‌دهد کودکان نوپا در سنین بین 16 تا 18 ماهگی انتظار دارند وقتی شخصی قوانین را می‌شکند، رئیس‌ها، مانند والدین و معلم‌ها، وارد عمل شوند. این مطالعه نشان می‌دهد، کودکان پیش از آنکه قادر باشند جمله‌سازی کنند، نه‌تنها خوب و بد را تشخیص می‌دهند بلکه به نقش اجرا کنندگان عدالت و قانون نیز واقف‌اند.
کودکان از یک‌سالگی بی‌عدالتی را درک می‌کنند
محققان کودکان نوپا را طی یک نمایش عروسکی سنجیدند؛ که در آن یک خرسِ خطاکار همۀ اسباب‌بازی‌ها را برای خودش برمی‌داشت و با کسی سهیم نمی‌شد.
هنگامی که خرسِ «رئیس» در تنبیه این بزهکار کوچک ناموفق عمل می‌کرد، کودکان بیشتر از حد معمول به صحنه خیره می‌ماندند – واکنش معمولی که کودکان در مواقعی که انتظار چیزی را ندارند، نشان می‌دهند.
اما وقتی رئیس مداخله می‌کرد تا یکی از اسباب‌بازی‌ها را به خرسی که اسباب‌بازی نداشت بدهد، کودکان نگاهشان را 9 ثانیه زودتر از صحنه می‌دزدیدند که نشان می‌دهد آنچه که انتظارش را داشتند، رخ داده است.
رنه بِلارجیون، استاد روانشناسی از دانشگاه الینوی که هدایت این پژوهش را برعهده داشت درباره این پژوهش گفت: «کودکان وقتی می‌دیدند رئیس توجهی به خطاکار ندارد - در مقایسه با وقتیکه رئیس وارد عمل می‌شد و سعی می‌کرد خطاکار را اصلاح کند - طولانی‌تر به صحنه خیره می‌ماندند.»
«این نشان می‌دهد کودکان انتظار دارند رئیس مداخله کند و خوب و بد را در گروهش مشخص کند؛ برای همین وقتی می‌دیدند رئیس چنین کاری نمی‌کند، شگفت‌زده می‌شدند.»
کودکان رئیس را در نمایش خرس‌های عروسکی از آنجا تشخیص می‌دادند که وی از دو خرس دیگر می‌خواست حرکاتی مثل عقب یا جلو رفتن را انجام دهند و آن‌ها اطاعت می‌کردند.
سپس، خرسِ رئیس دو اسباب بازی می‌آورد که دو خرس دیگر با آن بازی کنند. در این هنگام خرسِ خاطی هر دو اسباب‌بازی را برای خودش بر می‌داشت و خرس قربانی بدون اسباب‌بازی می‌ماند.
وقتیکه خرسِ رئیس اسباب‌بازی را از خاطی می‌گرفت و آن را به قربانی می‌داد، کودکانی که در این مطالعه شرکت داشتند، برای 10 ثانیه به صحنه خیره می‌ماندند. اما وقتیکه رئیس هیچ عملی انجام نمی‌داد – به خرس خاطی نزدیک می‌شد، اما اسباب‌بازی را از او نمی‌گرفت – آن‌ها با نگاهی خیره و 20 ثانیه‌ای شگفتی خود را نسبت به این اهمال‌کاری نشان می‌دادند.
کارشناسان اکنون باور دارند کودکان در مورد اجرای عدالت توسطِ رئیسان بسیار سخت‌گیر هستند و شاید این انتظار به دوران غارنشینی ما بازمی‌گردد که مجبور بودیم برای به‌دست آوردن غذا و پناهگاه به سختی در کنار هم کار کنیم و ضرورت داشت رئیس در مقابل هر فردی که رفتاری خودخواهانه داشت برخورد جدی نشان دهد.
الگوی مشابه در این نمایش عروسکی، که درآن خرسِ رئیس یک‌ونیم برابر از دو خرسِ دیگر بلندتر بود و کلاهی بر سر داشت که نشان دهد او مسئولیت دارد، تکرار شد.
وقتی که خرس‌ها برابر بودند، رئیس وجود نداشت و هیچ عملی در مقابل خطاکاری انجام نمی‌شد، کودکان زمان کوتاهتری به صحنه خیره می‌ماندند.
در یک آزمایش سوم، وقتیکه خرس قربانی از گرفتن اسباب‌بازی‌ها با گفتن «نه، متشکرم»، خودداری می‌کرد، و نشان می‌داد که مشکلی نیست اگر خرس دوم هر دو اسباب‌بازی را برای خودش نگه دارد، اغلب افراد انتظار نداشتند که خرسِ رئیس مداخله کند. در حقیقت، کودکان نوپا اگر می‌دیدند در این هنگام رئیس وارد عمل می‌شود و مداخله می‌کند، شگفت‌زده می‌شدند.
این آزمون نشان می‌دهد کودکان فقط وقتی انتظار دارند شخصی مداخله کند که عملی غیراخلاقی رخ داده باشد.
این پژوهش که در مجلۀ Proceedings of the National Academy of Sciences به چاپ رسیده است؛ نتیجه‌گیری می‌کند: «کودکان قبل از رسیدن به دومین سال زندگی خود برای افراد مسئولیت‌هایی را تعیین می‌کنند، که این شامل در‌نظر گرفتن مسئولیت قضاوت در مورد اعمال خطا نیز می‌شود.»
منبع: دیلی‌میل
مترجم: عاطفه رضوان‌نیا