بزرگنمايي:

آریا بانو - روزنامه شهروند / اگر سعی کنیم برخی موضوعات را به شکلی کارشناسانه نگاه کنیم، حساسیت‌ها نیز کمتر خواهد شد.
قدرنشناسی نکته‌ای است که در بدو امر ساده به نظر می‌رسد اما شکاف‌هایی ایجاد می‌کند که کم کم به حفره‌ای عمیق همچون طلاق عاطفی منتهی می‌شود. این جدایی ذهنی به‌تدریج رنگ واقعیت می‌گیرد و بالاخره یکی از زوجین موضوع طلاق را پیش می‌کشد. ضمن اینکه عده‌ای نیز گمان می‌کنند که مصداق خیانت تنها به خیانت‌های جنسی محدود می‌شود درحالی‌که مشاوران خانواده آن را به ٣ دسته طبقه‌بندی می‌کنند:
١- خیانت کلامی:
زن یا مرد به ‌صورت تلفنی یا اینترنتی با فردی غیرهمجنس گرم می‌گیرد و پایه‌های انحراف به این ترتیب چیده می‌شود.
٢- خیانت ذهنی:
عده‌ای در فکر و تخیلات‌شان مدام به شخصی دیگر می‌اندیشند و از آنجا که زاده ذهن‌شان است، آن فرد را شخصی ایده‌آل می‌پندارند. این زنگ خطری برای یک زندگی مشترک است چرا که شخص دایماً شریک زندگی‌اش را با فرد ذهنی مقایسه می‌کند و در ارتباط با همسرش به مشکل برمی‌خورد و رابطه سرد می‌شود.
٣- خیانت رفتاری:
منظور از خیانت رفتاری، ارتباط برقرار کردن با شخصی غیرهمجنس خارج از سیستم خانواده است.
قطعا در این نوشته کوتاه نمی‌توان تمام عوامل خیانت را بررسی کرد اما تمام مشاوران خانواده به یک نکته تأکید دارند. این سوال را از خود بپرسید که چقدر به حرف طرف مقابل گوش می‌دهید؟ هر چقدر ارتباط کلامی طرفین کمتر شود، احتمال طلاق عاطفی بیشتر خواهد بود. زنان باید توجه داشته باشند، فیزیولوژی مرد به او اجازه نمی‌دهد در آن واحد چند کار را انجام بدهد. به‌ویژه وقتی همسرتان به خانه می‌آید، در حال حمل افکار بیرون خانه است. این زمان، زمان مناسبی برای صحبت کردن با او نیست.
بسیاری از زنان از این موضوع گلایه می‌کنند که همسر ما به حرف ما گوش نمی‌دهد و برای ما اهمیت قائل نیست. در حالی که اگر مرد در حال انجام کاری دیگر باشد، به لحاظ ساختار ذهنی خود نمی‌تواند حرف شما را گوش کند. بنابراین زمان صحبت کردن با مرد باید زمان فراغت او باشد.
نکته‌ای هم که مردان به آن توجه نمی‌کنند دوباره موضوعی است مرتبط با فیزیولوژی زنان. بخش عمده‌ای از ابراز احساسات همسرتان از طریق هم‌کلامی مرتفع می‌شود. متأسفانه مرد خانه تنها بدون اینکه به همسرش نگاه کند، سر تکان می‌دهد و منتظر است تا حرفش تمام شود و پی کارش برود، در حالی که هم‌کلامی، شنیدن مکانیکی کلام از سوی مرد نیست بلکه گوش سپردن به زن است. زنان در بسیاری موارد حتی راه حل نمی‌خواهند. فقط از همسر خود تقاضا دارند تا به آن‌ها توجه کند و درست و مؤثر به حرف‌شان گوش بسپارد.
مهارت «گوش دادن» و «گوش سپردن» متأسفانه بین ما ایرانی‌ها جایی ندارد. ما استاد حرف زدن‌ایم؛ آدم‌هایی شده‌ایم که خودخواهانه فقط حرف می‌زنیم و حاضر نیستیم دقایقی را برای گوش دادن صرف کنیم. همین امروز به رفتار خود دقت کنید! اگر توانستید بین صحبت‌های کسی دیگر اظهار نظر نکنید، راه حل ندهید، بین کلامش ندوید یا او را بی‌وقفه قضاوت نکنید! اگر توانستیم...