بزرگنمايي:

آریا بانو - گجت نیوز / آیا تا به حال نام شهر آتلانتیس (Atlantis) را شنیده‌اید؟ ما در این مقاله می‌خواهیم داستان‌های جذابی را در مورد این شهر گم‌شده و افسانه‌ای بیان کنیم که خواندن آن‌ها خالی از لطف نیست.
جزیره آتلانتیس در وسط اقیانوس اطلس قرار داشت که ناگهان در این اقیانوس غرق شد
این تصور که آتلانتیس یک شهر تاریخی واقعی بوده و تنها یک افسانه ساختگی توسط افلاطون نیست، تا اواخر قرن نوزدهم وجود نداشت. نویسنده‌ای به نام دانلی در کتاب «The Antediluvian World» که مربوط به سال 1882 است، ادعا کرد که همه‌ی دستاورد‌های دنیای باستان (مانند فلز سازی، زبان و کشاورزی) باید توسط یک تمدن پیشرفته انتقال یابد.
به گفته دانلی اقیانوس اطلس تنها چند صد فوت عمق داشت و آتلانتیس فراتر از «ستون‌های هرکول»، در اقیانوس اطلس قرار دارد؛ عبارت ستون‌های هرکول به تنگه جبل‌الطارق، در دهانه مدیترانه گفته می‌شود. البته منطقه‌ای با مشخصات خیالی و غیرخیالی توصیف ‌شده برای آتلانتیس تاکنون در اقیانوس اطلس پیدا نشده است. مد‌ت‌ها پس از اقیانوس شناسی مدرن، درک و کسب دانش بیشتر در این زمینه، برخی‌ها همچنان پایبند تئوری دانلی بودند.
آتلانتیس توسط مثلث برمودا بلعیده شد
با الهام از دانلی، پس از‌ او بسیاری از نویسندگان نظریه‌هایش را گسترش و بسط دادند و دلایل خود را مبنی بر آنکه ممکن است آتلانتیس وجود داشته باشد، اضافه کردند. یکی از این نویسندگان به نام چارلز برلیتز که نوه بنیانگذار مدارس زبان شناخته شده و نویسنده‌ی بسیاری از آثار نادر بود. در دهه 1970، برلیتز ادعا کرد که آتلانتیس یک قاره واقعی بوده و در نزدیکی باهاما واقع شده بود که قربانی مثلث برمودا (منطقه‌ای از اقیانوس اطلس که در آن تعداد بسیاری از کشتی‌ها ناپدید شده‌اند) شده است. پیروان این نظریه به کشف چیزی شبیه به دیوار‌های ساخته شده توسط انسان و خیابان‌هایی که در ساحل Bimini پیدا شده‌اند، اشاره کردند. هرچند دانشمندان این سازه‌ها و ساختار‌ها را صخره‌های طبیعی ساحل دانسته‌اند.
داستان آتلانتیس یک بازنگری افسانه‌ای از سیلاب دریای سیاه بود
این نظریه، آتلانتیس را ساختگی در نظر می‌گیرد، اما داستان انتقال یافتن آن از یک رویداد تاریخی واقعی الهام گرفته شده است. سیل و طغیان آب تمدن‌های شناخته شده در امتداد ساحل را با صدها عمق آب دریا در مدت زمان کوتاهی (شاید کمتر از یک سال) غرق کرده است. هنگامی که ساکنان آن منطقه پراکنده شدند، داستان‌هایی درباره آن سیل منتشر کردند که ممکن است هزاران سال بعد به شرح افلاطون از آتلانتیس منتهی شود.
آتلانتیس داستان تمدن مینوسی است که 1600-2500 سال پیش از میلاد در جزایر یونان رونق گرفت
تمدن مینوسی نخستین تمدن بزرگ بود که حدود 4000 سال پیش در جزیره کِرِت یونان به شکوفایی رسید: این تمدن به خاطر مینوس، پادشاه افسانه‌ای کرت، تمدن مینوسی نام گرفته‌ است. به اعتقاد تمدن بزرگ اروپا، مینوسی‌ها کاخ‌های پر زرق و برق و جاده‌های آسفالت را ساختند وهمچنین جزو اولین اروپاییانی بودند که از زبان نوشتار (A linear) استفاده می‌کردند. با این حال، آن‌ها در اوج قدرت خود، به طور ناگهانی از تاریخ ناپدید شدند. صدها سال بعد افلاطون در نوشته‌های خود از وجود پادشاهی قدرتمند به نام آتلانتیس نام برده‌ است. بر اساس نوشته‌های افلاطون، آتلانتیس جزیره‌ای بوده‌ که در زیر آب فرورفته است و همچنین برخی معتقدند که ساکنان آتلانتیس همان قوم مینوسی هستند.
به گفته‌ی مورخان، زمین لرزه عظیمی جزیره آتشفشانی Thera را تکان داد و موجب خارج شدن 10 میلیون تن سنگ، خاکستر و گاز به هوا شد. سونامی که پس از فوران رخ داد، به اندازه‌ای بزرگ بود که توانست سرتا سر شهرهای مینوان را منهدم کند.
آتلانتیس هرگز وجود نداشت، افلاطون آن را کشف کرد
اکثر مورخان و دانشمندان در طول تاریخ به این نتیجه رسیده‌اند که گزارش افلاطون در مورد پادشاهی از دست رفته آتلانتیس،تخیلی بوده است. بنابر این استدلال، فیلسوف یونانی آتلانتیس را به عنوان تمدن آرمانی دانست و داستان نابودی آن را روایت هشدار دهنده‌ای از مجازات انسان‌های گستاخ توسط خدایان در نظر گرفت. به غیر از صحبت‌های افلاطون هیچ نوشته یا مدرک ثبت‌ شده‌ای به وجود آتلانتیس اشاره نمی‌کنند. علاوه براین، علیرغم پیشرفت‌های مدرن در زمینه اقیانوس شناسی و نقشه برداری زمین-اقیانوس، تا کنون هیچ گونه کشفی از چنین تمدنی در ته آب، یافت نشده‌ است.