بزرگنمايي:

آریا بانو - مشاوره24/ سوال: سلام خانمی هستم 31 ساله.3-4سالی میشه که ازدواج کردم و الان 8 ماهه باردارم.حدودا 1 ماه پیش متوجه شدم که شوهرم از طریق یه نرم افزار با خانومی چت می کنه. میدیدم همش گوشی دستشه وقتی رفت حمام چک کردم گوشیش رو، خیلی بهم ریختم و موضوع رو رفتم به پدر و مادرش گفتم. اون هم اومد قسم و قرآن که اشتباه کردم نمی دونم چم شده بود هیچی کم ندارم با تو و…که ببخشم. منم با کلی گریه برگشتم سر خونم بخاطر وضعیت بارداریم. 2روز بعدش رفتن ماموریت من واتس اپشو اسکن کرده بودم که چک کنم دیدم با دوست دختر قدیمیش پیام میده. مثل دوستای معمولی ولی ظاهرن شوهرم پیشنهاد سکس بهش داده بود توی پیام ها و فرداش بهش گفته بود پشیمونم ما متاهلیم. باز من متوجه شدم و دوباره با قهر رفتم به پدر و مادرش گفتم اینبار هم بهانه آورد که پیام دادم بپرسم چطور گوشیمو کنترل کردی. و این حرفا. بعدم گفت یک سالو نیمه که هر چند ماه یکبار پیام میده اون خانوم منم جواب میدم. حالا باز برگشتم خونه بشرط حق طلاق بهم بده. اول قبول کرد حالا میگه نه حق طلاق بدم تو طلاق میگیری خونه به نامت میزنم. منم فعلا قبول کردم ولی الان 2هفتست که کاری نکرده. من خیلی بهم ریخته هستم و منتظر بچمم که دنیا بیاد. بنظرتون رفتار درست چیه؟ نمیدونم واقعا پشیمونه یا باز تکرار می کنه این کارارو. همش بهش شک دارم. با هر پیام برای گوشیش که میاد دلم میلرزه..!. چیکار کنم بنظرتون؟
الهام متقی (زوج درمانگر،مشاوره پیش از ازدواج و فردی،مدرس مهارت های والدگری)
سلام
دوست عزیز این و بدونید که بهترین راه پیشگیری از خیانت مجدد ریشه یابی علت وقوع و حل تعارضات و مسائل زناشویی هست ( حتی اگر همه چیز از نگاه شما عادی و خوب باشه ولی نگاه متخصص متفاوته). عاملی وجود داره که همسر شما کنترلی روی پیام دادن ها و ارتباط اش نداره این عاملیا در درون خودشه یا درون رابطه بین شما دونفر و یا هر دو. با قهر و گریه و در جریان گذاشتن والدین همسرتون( مثل بچه ای که شکایتش و یه پدر و مادرش می کنن) گرفتن حق طلاق و سند ملک، عدم تکرار این رفتارها تضمین نخواهد شد. پس حالا که پای فرزندی هم در میان هست مساله رو پیدا و حل کنید.الان شما بیشتر متوجه حواشی شدین و دست به کنترل همسرتون زدید که دیری نخواهد گذشت که ورق برگرده و ایشون تحمل اش از بابت کنترل ها و سرکوفت ها تموم بشه و ماجرا برعکس بشه و ایشون مدعی هم بشه و از این موضع ضعف اش بیرون بیاد.قصد دارم به شما بگم روشی که در پیش گرفتید در دراز مدت به ضرر شما خواهد شد. در مورد گرفتن حق طلاق یا به نام شدن ملک منعی ندارم این یک توافق هست ولی اغلب اوقات مردان یا زنانی که خیانت می کنن به علت اوج ضعف و پشیمانی و هیجان دست به تصمیماتی می زنن که بعدا پشیمان میشن و احساس می کنن طرف مقابلشون در برهه ای که شرایط عادی نبوده از اونها باج گرفته و بعدتر خشمشون و با تکرار خیانت یا رفتارهای نامناسب دیگه و ناسازگاری برون ریزی می کنن. اما در مورد شما چون خیانت ( در هر هر سطحی که بوده از فکر به نفر سوم تا پیام و رابطه جنسی و عاطفی) تکرار شده، همسر شما لازمه پیامدش و ببینه. اما این پیامد و محتاطانه و با کمک مشاور اجرا کنید و هم راه اصلی ریشه یابی مساله و زوج درمانی و درمان خیانت و فراموش نکنید
مهدی وفانوش ( مشاور و رواندرمانگر دانشگاه علامه طباطبایی )
با سلام و احترام خدمت شما دوست عزیز
روبرو شدن با یکی از واقعیتهای تلخ به نام خیانت که در بعضی زندگیهای مشترک اتفاق می افتد واقعا سخت و دشوار می باشد و به شما کاملا می توان حق داد که شرایط روحی خوبی نداشته باشید و آشفته باشید به خصوص اینکه در ماههای آخر بارداری و شرایط خاص این دوران هستید.آنچه که در خیانت اتفاق می افتد فروریختن تمام باورهای مثبت نسبت به فرد مقابل و اعتمادی هست که به اون فرد داشته اید و آنچه که بیشترین آزار را به شخص وارد می کند همین خراب شدن این آوارها بر سر فرد می باشد و سردرگمی و آشفتگی است که نصیب فرد می شود و باعث می شود که تا مدتها فرد نتواند از این شوک وارد شده خارج شود.
روشی که در این گونه مواقع به فرد کمک می کند تا بتواند کمی خود را بازیابی کند تلاش برای حل این مساله به عنوان یک مشکل و مساله می باشد و استفاده از تمام پتانسیلهای موجود در زندگی برای رسیدن به راه حل می باشد. اولین گام می تونه این باشه که با صراحت و با داشتن مدرک غیر قابل انکار با فرد مقابل صحبت بکنید و از تمام احساسات و آسیبهای روحی که به شما وارد شده است صحبت بکنید و از ایشان برای این کار توضیح بخواهید و یک زمان مشخصی را برای پایان دادن به اون رابطه نامشروع مشخص بکنید. در صحبتهاتون باید ذکر بکنید که احیای رابطه شما و بازسازی روابط و اعتماد از دست رفته بسیار دشوار و زمان بر می باشد و ایشان برای این کار باید سعی و تلاش بسیاری بکنند تا کم کم این اعتماد به دست بیاید. در مورد شما هم چه خوب بود که پای خانواده اشون رو در مرحله اول وسط نمی کشید و همانطور که گفته شد جراتمندانه و با صراحت خودتان با ایشان صحبت می کردید. این گونه همسر شما بیشتر مدیون شما می شد و سعی می کرد که این لطف و بزرگواری شما را جبران نماید و آبروی ایشان نزد خانواده حفظ می شد. اینکه آیا ایشان پشیمان هستند و یا نه را گذر زمان مشخص می کند و نمی توان از الان در مورد ایشان قضاوت نمود اما بهتر است که اگر مشاهده می کنید که ایشان برای بهبود رابطه وترمیم اعتماد تلاش می کنند شما هم با ایشان همراهی بکنید و کمک بکنید که این رابطه احیا بشود. هر چقدر شما بتوانید نیازهای همدیگر را شناسایی بکنید و سعی در احترام به این نیازها و تامین این نیازها نمایید می توان امیدوار بود که زودتر به آرامش برسید. می توان به شما حق داد که هم اکنون دچار شک و تردید و هراس و دلهره باشید اما این احساسات باید گذرا باشد و بایستی پس از مدتی از این مرحله بیرون بیایید و با به دست آوردن مرحله به مرحله اعتماد این اتفاق تلخ زندگیتون رو کنار بگذارید و در کنار فرزند و همسرتان باز هم لحظه های خوب و شیرینی همراه با آرامش و اطمینان بدست بیاورید. خوشبخت و سرفراز باشید.