بزرگنمايي:

آریا بانو - جواد شمقدری: اکران «خانه پدری» یک جنایت فرهنگی است
٣٧٨
٠
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/5752446
-->
فارس / کارگردان سینما و تلویزیون گفت: ما در این فیلم سرنوشت تلخ سه نسل را می‌بینیم. علیرغم اینکه ممکن است کارگردان دغدغه‌ها و حسن نیت‌هایی هم داشته اما کلیت فیلم به نظرم مشکلات بسیاری دارد و اکران آن بدون اصلاحات لازم یک جنایت فرهنگی است.
«جواد شمقدری» کارگردان سینما و تلویزیون درباره اکران فیلم «خانه پدری» گفت: فکر می‌کنم اکران این فیلم بدون اصلاحات لازم یک جنایت فرهنگی است. به خاطر اتفاق‌هایی که ما در سکانس اول این فیلم می‌بینیم که اتفاق‌‌های ناگواری است. حتی سینمای غرب هم چنین صحنه‌هایی را نشان نمی‌دهند، حتی اگر واقعیت داشته باشد.
این کارگردان همچنین بیان داشت: این فیلم براساس تخیل یک نویسنده است حالا ممکن است موردی هم در تاریخ در این باره وجود داشته باشد اما باید این را در نظر بگیریم که روال نبوده است و در جامعه ایرانی دخترکشی رواج نداشته است. آنهم با این جزئیات کامل که زنده به گور کردن دختران ایرانی را نشان می‌دهد که اتفاقا برادرش هم در این قتل شرکت می‌کند.
وی در ادامه نیز بیان داشت: ما در این فیلم این سرنوشت تلخ را در سه نسل می‌بینیم. علیرغم اینکه ممکن است کارگردان دغدغه‌ها و حسن نیت‌هایی هم داشته اما کلیت فیلم به نظرم مشکلات بسیاری دارد و اکران آن بدون اصلاحات لازم یک جنایت فرهنگی است.
شمقدری درباره حذف سکانس ابتدایی فیلم و صحنه قتل دختر توسط پدرش و زنده به گور کردن وی نیز گفت: دیگر حذف این سکانس برمی‌گردد به گروهی که باید به این باور برسند تا این سکانس‌ را حذف کنند. همچنین در اواسط فیلم ما شاهد این هستیم که دختری از ترس پدرش لباسش را کثیف می‌کند.
کارگردان سریال «نفوذ» در ادامه نیز عنوان داشت: کیانوش عیاری کارگردان خوبی است و در جلسه‌ای که به دیدار مقام معظم رهبری رفته بودیم همان جا درباره فیلم «آبادانی‌ها» همین بحث شد که گفتیم ببینید چقدر این فیلم شما تلخ بوده که آنوری‌ها هم گفتند ما آن را نمایش نمی‌دهیم و تعجب کردیم از ساخت چنین فیلمی. حالا این فیلم خانه پدری یک چیز دیگر است و تفاوت فاحشی با آبادانی‌ها دارد.
فیلم سینمایی «خانه پدری» به کارگردانی کیانوش عیاری از امروز (چهارشنبه اول آبان) روی پرده سینماها رفته است. این فیلم در سال 1389 ساخته شد اما به دلیل محتوای نامطلوبی که داشت، در جشنواره فجر آن سال پذیرفته نشد.
حتی مدیر وقت موسسه ناجی هنر (به عنوان سرمایه‌گذار و مالک نیمی از فیلم) از نتیجه نهایی ابراز نارضایتی کرد و بارها با کارگردان دچار چالش شد؛ کارگردانی که مصرانه روی ممیزی نشدن فیلمش تأکید داشت و آن را «اصلاحات ویرانگر» می‌دانست.
پس از کش و قوس‌های فراوان و واگذاری امتیاز از سوی ناجی‌هنر، با تغییر دولت، «خانه پدری» همزمان با جشنواره سی و دوم فجر در سال 1391 رونمایی می‌شود. اما سکانس‌های ابتدایی این فیلم آنقدر عریان، وحشیانه و خشونت‌آمیز بود که بلافاصله برخی تماشاچیان را مجبور به ترک سالن کرد.
نمایش صریح و سبعانه قتل ناموسی یک دختر توسط برادر و پدر متشرع خود ـ آن هم با دسته هاون! ـ و زنده به گور کردنش، آنقدر تلخ و گزنده بود که تماشای آن از عهده هر مخاطبی بر نمی‌آمد. این توحش وقتی به اوج رسید که پدر دخترکُش، برای اثبات کرده خود شمشیری را در خاک فرو می‌کند تا خونی شود و آن را به فامیل خود نشان دهد.
اینگونه سیاه‌نمایی‌ها موجب شد نمایندگان وقت مجلس شورای اسلامی «خانه پدری» را در فهرست فیلم‌های غیرقابل اکران قرار دهند. علی جنتی وزیر وقت ارشاد هم درباره مخالفت مجلس با اکران این فیلم گفت: این فیلم به دلایل اینکه بعضی از نقش‌ها تصاویر خشونت‌باری دارند قابل اکران عمومی نیست و بر اساس قوانینی که بر عهده ما است ـ یعنی مصوبات هیأت دولت برای نمایش فیلم‌های سینمایی قطعا مواردی که حاوی خشونت باشد، آن هم خشونت شدید ـ قابل اکران عمومی نیست.