بزرگنمايي:

آریا بانو - با آداب و رسوم مردم تایلند آشنا شوید 2
١٠٦
٠
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/5750717
-->
کجارو / حدود 93 درصد از مردم تایلند بودایی هستند و به همین دلیل آداب و رسوم و فرهنگ غنی این کشور همواره تحت تاثیر آیین بودایی بوده است.
تایلند در شبه‌جزیره هندوچین در جنوب شرقی آسیا قرار دارد که از شمال با برمه و لائوس، از شرق با لائوس و کامبوج، از جنوب با مالزی و خلیج تایلند و از غرب با برمه و دریای آندامان همسایه است. کشور بودایی تایلند که قرن‌ها با نام سیام (Siam) شناخته می‌شد، شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده‌ است. تایلند کنونی در سال 1238 ایجاد شد و برخلاف کشورهای منطقه، هیچ‌گاه مستعمره و تحت سلطه قدرت‌های اروپایی نبود.
کلمه تای (Thai) به‌معنی آزادمرد است و تایلند معنای «سرزمین آزادی» می‌دهد. قرن‌ها پیش، مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. در اوایل قرن 14، تایلندی‌ها شهر کوچکی را در سوخوتای بنا کرده و در اواسط این قرن نیز آن‌جا را به پادشاهی مستقل تایلند تبدیل کردند که پیدایش زبان، فرهنگ و معماری این کشور هم متعلق به همین دوره‌ است. حدود 75 درصد مردم قومیت تایی، حدود 14 درصد چینی‌تبار، 3 درصد مالایی و سایر از اقوام کوچک‌تری چون مون‌ها، خمرها و طوایف کوه‌نشین متعدد هستند. برای آشنایی بیشتر با آداب و رسوم مردم تایلند با ماه همراه باشید.
زبان و مذهب در تایلند
زبان تایلندی یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های شرق آسیا است که بیشتر مردم تایلند به این زبان صحبت می‌کنند، هرچند گویش‌های قومی و منطقه‌ای بسیاری در نقاط مختلف این کشور وجود دارد. تایلندی، زبان رسمی این کشور است و الفبای مخصوص خود را دارد. زبان گفتاری و نوشتاری این کشور برای کسانی که به این کشور سفر می‌کنند، کاملا غیرقابل فهم است. با اینکه زبان انگلیسی در مدارس تایلند آموزش داده می‌شود، اما میزان تسلط به آن میان مردم این کشور چندان زیاد نیست. همچنین، درباره زبان تایلندی می‌توان به این مورد جالب اشاره کرد که پادشاه تایلند زبانی منحصر به خود دارد که در هیچ جای کشور به این زبان صحبت نمی‌شود و با پادشاه تنها به این زبان می‌توان سخن گفت. به هر حال در بیشتر هتل‌ها، رستوران‌ها و فروشگاه‌های این کشور، انگلیسی و برخی از زبان‌های اروپایی استفاده می‌شود و اسامی خیابان‌ها نیز به هر دو زبان انگلیسی و تایلندی هستند.
حدود 93 درصد مردم تایلند بودایی هستند. مسلمانان، با حدود 5 درصد جمعیت، بعد از بوداییان بزرگ‌ترین گروه مذهبی این کشور را تشکیل می‌دهند. 1٫2 درصد مسیحی و 0٫8 درصد باقی‌مانده به سایر ادیان و مذاهب در مناطق خاصی از تایلند یا افراد بی‌دین اختصاص دارد.
خانواده در تایلند
خانواده‌های تایلندی بنیاد اجتماعی تایلند را تشکیل می‌دهند و با اینکه خانواده‌ها معمولا شامل والدین و فرزندان می‌شوند، بزرگ‌هایی مثل پدربزرگ و مادربزرگ نیز ممکن است با آن‌ها زندگی کنند. ارتباط اعضای خانواد برخلاف فرهنگ غربی،‌ خیلی به همه نزدیک است و سلسله مراتب به وضوح به چشم می‌خورد. طبقه‌بندی اجتماعی به‌طور سنتی شامل افراد برجسته و نجیب‌زاده‌ها، بازرگانان خارجی، مردم عادی و فقیر می‌شد،‌ هرچند که طی 50 سال اخیر دستخوش تغییر و تحولاتی شده است و «ثروت» نقش مهمی در ایجاد طبقه‌ی متوسط ایفا می‌کند. گروه نخبه‌ها و فقرای روستایی همچنان در تایلند وجود دارد؛ اما قشر دوم امروزه تبدیل به فقرای مناطق شهری شده‌اند.
زنان بخش اعظمی از مراقبت از کودکان و کارهای خانه را برعهده دارند و همچنین بیش از نیمی از نیروی کار کشور را تشکیل می‌دهند. کودکان جایگاه خاصی در جامعه‌ی تایلندی دارند و اعضای خانواده و افراد بزرگسال غیرخانواده توجه خاصی به آن‌ها دارند. مادران، به ندرت نوزادان خود را ترک می‌کنند و اغلب آن‌ها را همه جا با خود می‌برند. دولت برای کودکان تا 12 سالگی آموزش رایگان فراهم کرده و آموزش حداقل 9 سال برای آن‌ها اجباری است.
دولت تلاش زیادی برای مبارزه با خشونت علیه زنان و وارد کردن حقوق زنان در قانون اساسی کرده است. بیشترین خشونت‌ها علیه زنان شامل سوء استفاده‌ خانگی، تبعیض و سوء استفاده‌ جنسی می‌شود.
فرهنگ در تایلند
فرهنگ غنی تایلند همواره از آیین بودایی غالب در این کشور تاثیر پذیرفته است. تایلند لقب سرزمین لبخندها را از آن خود کرده است چراکه مردمانی صمیمی و خونگرم دارد که در همه حال و برای بیان احساسات متفاوت خود لبخند می‌زنند.
تایلند لقب سرزمین لبخندها را از آن خود کرده است
مردم تایلند علاقه‌ی زیادی به هنر دارند و سازمان‌هایی در این کشور به حمایت از فعالیت هنرمندان تایلندی می‌پردازند. در تایلند کالج‌های رقص،‌ موسیقی و نمایش فعالیت می‌کنند و یک تئاتر ملی بسیار محبوب هم دارند. مقوله‌ی نویسندگی طی سال‌های اخیر تغییرات چشمگیری داشته است و رمان‌های مدرن به زندگی مردم عادی و به‌خصوص مشکلات زندگی طبقه‌ی فقیر می‌پردازد. این تغییر را حتی در رقص سنتی فولکلور این کشور نیز می‌توان مشاهده کرد که تحت تأثیر علاقه به رقص کلاسیک تغییراتی داشته است.
آداب احوالپرسی در تایلند
مردم تایلند زمان احوالپرسی، کف دو دست خود را به هم چسبانده و با خم کردن سر، کلمه «وای» (wai) را ادا می‌کنند. بالا بودن دست‌ها و پایین آوردن سر تا نزدیکی شصت دست‌ها، رابطه مستقیمی با درجه‌ی احترام دارد. دست دادن یا تکان دادن سر به هنگام سلام کردن در این کشور خوشایند نیست. تایلندی‌ها علاوه‌بر نام اصلی خود، نام غیررسمی و معمولا کوتاهی نیز دارند که یکدیگر را با آن صدا می‌زنند.
مردم در مواجهه با غریبه‌ها دست نمی‌دهند بلکه دستان‌شان را به نشانه‌ی احترام رو به روی سینه به هم می‌چسبانند و تعظیم می‌کنند. لازم نیست که به کودکان و افراد کم‌سن‌تر تعظیم کنید؛ اما وقتی با بزرگ‌تر از خودتان روبه‌رو می‌شوید دستتان را دراز نکنید، بلکه به نشانه‌ی احترام خم شوید.
غذا در تایلند
غذاهای تایلندی طرفداران زیادی در دنیا دارد و به همین دلیل می‌توان رستوران‌های تایلندی زیاد را در شهرهای سراسر دنیا مشاهده کرد. برنج نقش مهمی در غذاهای این کشور دارد و در آشپزی تایلندی واژه برنج و غذا یکسان هستند. غذاهای تایلندی ترکیبی از شیرینی،‌ شوری،‌ نمکی،‌ تندی و تلخی را در هم ادغام می‌کنند و یک هماهنگی و هارمونی به وجود می‌آورند. این غذاها براساس مناطق مختلف تایلند، متفاوت هستند و به‌نوعی سلیقه‌ی مردمان آن منطقه را نشان می‌دهند. بسیاری از این غذاها تحت تاثیر غذاهای چینی در قرن 15 و تاثیرات اروپایی‌ها در قرن 17 بوده‌اند.
تایلندی‌ها درباره آشپزی و غذاهای تایلندی بسیار سختگیر هستند؛ اما آداب غذا خوردن را راحت می‌گیرند و از هرگونه تخلف ناخواسته از این آداب چشم‌پوشی می‌کنند. آداب غذا خوردن در کشور تایلند بسیار جالب و جذاب است و شباهت‌هایی با غذا خوردن ما ایرانی‌ها دارد. به‌عنوان مثال اکثر آن‌ها هنگام غذا خوردن روی فرش یا حصیر می‌نشینند و غذای خود را با دست راست میل می‌کنند. البته بیشتر این روش غذا خوردن در جاهایی به چشم می‌خورد که سنت قدیمی خود را حفظ کرده‌‌اند؛ وگرنه بسیاری از مردم امروزی تایلند برای سرو غذا از قاشق و چنگال استفاده می‌کنند و روی میز و صندلی می‌نشینند. تایلندی‌ها هنگام غذا خوردن مانند بسیاری از ما چنگال را در دست چپ گرفته و به کمک قاشقی که در دست راست است، لقمه‌ی خود را برداشته و می‌خورند.
چاپستیک از جمله ابزارهای خوردن غذا در تایلند است که توسط مهاجران کشورهای همسایه از جمله چینی‌ها به این کشور وارد شد و برخی از مردم تایلند هنگام خوردن غذا از آن‌ها استفاده می‌کنند. درواقع از چاپستیک‌ برای خوردن سوپ‌های نودل که به سبک چینی تهیه شده است،‌ استفاده می‌شود و در رستوران‌های چینی، کره‌ای و ژاپنی نیز به چشم می‌خورد.
بایدها و نبایدها در تایلند
بنا به اعتقاد تایلندی‌ها، سر، مقدس‌ترین عضو بدن است و دست زدن به سر افراد توهین محسوب می‌شود؛ پا نیز پست‌ترین عضو بدن به حساب می‌آید و اشاره به چیزی با پا توهین بزرگی است. حتی در تایلند نباید با پای خود مانع بستن در شوید یا انگشتان پایتان را به سمت مجسمه‌ی بودا یا راهب‌ها نشانه روید؛ زیرا این حرکت را به‌منزله‌ی فحش و ناسزا تلقی می‌کنند.
بنا به اعتقاد تایلندی‌ها، سر، مقدس‌ترین عضو بدن است و دست زدن به سر افراد توهین محسوب می‌شود
باتوجه‌به اینکه اغلب مردمان این کشور پیرو مذهب بودایی هستند، معابد زیادی در این کشور وجود دارد و به همین دلیل راهبان زیادی هم در این سرزمین زندگی می‌کنند. راهب‌ها از احترام زیادی برخوردار هستند و در نتیجه بغل کردن و به آغوش کشیدن آن‌ها ممنوع است.
هنگام تاکسی گرفتن، صدا کردن گارسون در رستوران‌ها و غیره از انگشتان دست‌تان برای اشاره استفاده نکنید؛ زیرا اشاره با انگشت دست و سوت زدن برای صدا کردن یک نفر به این معنا است که شما او را مانند یک سگ بی‌ارزش فرض کرده‌اید و این کار را یک عمل بی‌شرمانه می‌دانند.
هنگام وارد شدن به معابد، خانه‌ها و حتی برخی فروشگاه‌ها باید کفش‌هایتان را در بیاورید و اگر با کفش وارد شوید این کار بی‌احترامی به حضار محسوب می‌شود. بنابراین بهتر است از کفش‌هایی استفاده کنید که درآوردن و پوشیدن‌شان آسان و سریع باشد.
خاندان سلطنتی تایلند به‌شدت در میان مردم محبوب و مورد احترام هستند و نباید به هیچ عنوان به خاندان سلطنتی بی‌احترامی کنید.
در همه نقاط کشور تایلند، مجسمه های گوناگونی از بودا وجود دارد و یکی از تفریحات مورد علاقه‌ی گردشگران،‌ عکس گرفتن با آن‌ها است؛ اما اغلب خبر ندارند که خارج کردن تصاویر بودا از تایلند غیرقانونی است و برای این کار باید مجوز داشته باشند.
تایلند کشوری گرمسیری است و از محبوب‌ترین تفریحات هم آفتاب گرفتن درکنار سواحل زیبا و خیره‌کننده این کشور محسوب می‌شود. پس اگر گردشگری را با پوشش نامناسب ببینند، این رفتار را بی‌احترامی در نظر می‌گیرند. این موضوع برای ورود به معابد کمی سختگیرانه‌تر است، برای ورود به معبدها باید لباسی تقریبا پوشیده به تن داشت و ترجیحا از رنگ سفید استفاده کرد و بانوان هم باید از شلوار و دامن‌های بلند استفاده کنند.
در تایلند و به‌خصوص شهر بانکوک شب زنده‌داری امری کاملا طبیعی است و در دورهمی‌ها از مواد مخدر استفاده می‌شود. گردشگران باید خیلی حواسشان را جمع کنند؛ زیرا تایلند مقررات بسیار شدیدی در رابطه با استعمال مواد مخدر دارد و متخلفان به‌شدت مجازات می‌شوند.