بزرگنمايي:

آریا بانو - خیلی حسودم چیکار کنم؟
١٩٣
١
مشاوره24/ سوال: با سلام و احترام. ممنون از سایت خیلی خوبتون. من 30 و همسرم 36 ساله هستیم و 9 ساله ازدواج کردیم و دو پسر 7 و 2 ساله داریم. خداروشکر شوهرم خیلی خوبه. اما مشکل از منه که بیش از حد حسودم و همش غر میزنم و بعد هم پشیمون میشم و هرکار می کنم این خصلت بد ازم دور نمیشه. نمیگم مشکلات نداریم چرا اتفاقا مشکلات زیادی داریم مثل خونه نداشتن ماشین مدل بالا نداشتن و اینکه شوهرم زیادی مغروره و …ولی بنظرم همه اینا برمیگرده به بیعرضه و بی سیاست بودن من که بلد نیستم همسرمو قانع کنم. همسرم از هیچ تلاشی واسه پیشرفت زندگیمون کم نمیزاره ولی ظاهرا زندگی کارمندی تقریبا پیشرفت و ترقی نداره و سطح مالی ما کمی از اطرافیانمون پایینتره و همین باعث حسادت من میشه و درنتیجه دلسردی شوهرم. چه کنم با این همه حسادت. توروخدا نجاتم بدین از این منجلابی که خودم واسه خودم میسازم میترسم با این حسادتام زندگیمو نابود کنم.
دلارام جمعیان ( روانشناس بالینی،دانشگاه علامه طباطبایی تهران)
با سلام خدمت شما دوست عزیز
این مقایسه بین زندگی خود و دیگران انرژی زیادی ازشما گرفته و مناسفم بابت ابن موضوع اما برای آگاهی داشتن به این مسئلتون و همچنین انگیزه برای اصلاحش، به شما تبریک میگم.
این مقایسه زندگی و شرایطتون با دیگری، قطعا مسئله‌ای ریشه‌ای تر است و از شما میخوام به سایر موقعیتهای گذشته که شاید هنوز ازدواج نکرده بودید و برگردید، و این نکته رو کشف کنید که در چه موقعیتهای مشابه دیگه، شما از خودتون راضی نبودید و خودتون رو دست‌کم میگرفتید و به شرایط اطرافیانتون حسادت میکردید. در قدم اول شناسایی این موقعیت ها و نوشتن احساستون بی پرده و واضح و با جزئیات کامل است، بگذارید با نوشتن این احساسات راه تخلیه ای داشته باشند.
همچنین سعی کنید احساس قدردانی رو از همسرتون بالاتر ببرید و نقش تاثیرگذار خودتون رو در همراهی با ایشون رو مورد توجه قرار دهید و در روز برای جدا ل دو مورد هم که شده از خودتون قدردانی داشته باشید. همچنین شما میتونید از احساس حسادتون به عنوان پایه گذاری اهدافتون استفاده کنید، هدف شما کسب درآمد بالاتر است، پی با اهداف کوتاه مدت تر و جزئی تر در قدم اول مانند داشتن شغل نیمه وقت خانگی، در این راه همراهی داشته باشید.
همچنین سعی کنید تعریف خاص خودتون از موفقیت و رضایت از زندگی رو کشف کنید، نه بر مبنای دیدی که از شرایط اطرافیانتون دارید، این باعث میسه حتی احساس عزت به نفستون هم بالاتر بره، در غیر این صورت برای پرداختن بیشتر به ریشه حستون میتونید با روانشناس و درمانگر حتی به صورت تلفنی، بهره ببرید..
شیما برمه ( روانشناس بالینی و مشاور خانواده)
با سلام خدمت شما دوست عزیز
صحبت های شما رو‌خوندم و متوجه شرایط شما هستم و نگرانی و ناراحتی شما را درک میکنم
اما قبل از هر چیزی باید بهتون بگم این خیلی خوبه که متوجه رفتارتون هستین و دوست دارید اون رفتارو ‌اصلاح کنید، در ادامه اینو بدونید که قدم اول برای اصلاح یک رفتار خواستن تغییر اون رفتار هست پس در واقع شما قدم اول رو برداشتین ،
در ادامه باید بگم که قطعا هر کسی دوست داره که در رفاه و ‌اسایش باشه و یک زندگی خوب داشته باشه،
اما خب داشتن یک زندگی ایده ال مستلزم تلاش و پشتکار و برنامه ریزی هست ،اما این بین گاهی وقتها پیش میاد که بعضی ها زودتر و بعضی کمی دیرتر به خو‌استه هاشون میرسند ،به طور مثال زمانیکه شما با همسرتون ازدواج کردین و ایشون رو پذیرفتین ،میدونستین که شرایط شغلی و مالیشون چطوریه و قطعا میدونستین که یه فرد کارمند اغلب یه زندگی معمولی خواهد داشت پس پذیرفتن شما باید پذیرفتن شرایط ایشون باشه ،
و همونور که خودتون هم میدونید با تحت فشار قرار دادن همسرتون و بداخلاقی کردن و غر زدن چیزی حل نمیشه چون فقط زندگی رو برای خودتون و همسرتون سخت و‌ناراحت کننده میکنید ،
توصیه ای که در این باره میتونم بهتون بدم این هستش که نوع نگاهتون به زندگی رو تغییر بدین و بد نیست که با خودتون خلوت کنید ببینید واقعا هدف شما از زندگی چیه ؟ ارامش داشتن و یا حسرت خوردن ؟و ببینید کدام یک میتونه برای داشتن به زندگی خوب مفید باشه ؟
و به دنبال اون بهتره اول از همه خودتون زندگی و شرایطتتون و هر چیزی که هست رو بپذیرید در واقع انچه که هستین و انچه که دارید،(در واقع پذیرش مسئله؛ نیمی از طی کردن راهه)در نظر داشته باشید که قرار نیست همه مثل هم باشند و شما تو زندگی اطرافیانتون نیستین پس اجازه ندارید در مورد نحوه زندگی اونها و یا خوشبخت و بدبخت بودن اونها اظهار نظر کنید و به دنبال اون خودتون و زندگیتون رو زیر سوال ببرید ،
بهتره سعی کنید در این شرایط حامی همسرتون باشید و وظیفه خودتون رو به عنوان یه مادر و یا یه همسر به نحو احسنت انجام بدین ،همونجور که دوست ندارید کسی از شما و خانه داری شما ایراد بگیره پس همسر شما هم دوست نداره دائما بهش غر بزنی و ازش ایراد بگیری و یا اونو با دیگران مقایسه کنی ،قطعا وقتی خودتون به جای همسرتون تصور کنید بهتر میتونید شرایطشون رو درک کنید ،
و در اخر شما نگفتین شاغل هستین یا نه ، اما به عنوان یه پیشنهاد اگه در حال حاضر فقط خانه دار هستین و مایل به کار بیرون از خانه هم هستین ،میتونید در زمینه ای که علاقه دارید فعالیت داشته باشین ،چرا که فعالیت بیرون از خانه هم به شما احساس مستقل بودن میده و کمی فکر شمارو رها و اسوده تر میکنه و هم میتونید به این شکل کنار همسرتون و برای پیشرفت زندگیتون به عنوان فرد کمک کننده در امور زندگی قرار داشته باشید.