بزرگنمايي:

آریا بانو - سلامانه: سرپرست کلینیک سلامت جنسی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، رابطه زناشویی را جزو عوامل مؤثر در افزایش کیفیت زندگی سالم اعلام کرد و گفت: تحقیقات متعدد نشان دادند که وجود رابطه عاطفی و زناشویی لذت‌بخش در دوران سالمندی، کیفیت زندگی را در این دوران بالاتر می‌برد. اما باورهای نادرستی درباره روابط زناشویی سالمندان در جامعه وجود دارد که باعث می‌شود اغلب افراد نیاز و رابطۀ زناشویی در این دوران را مذموم و ناپسند تلقی کنند.
به گزارش پژوهشگاه ابن سینا، هاله ملکی اظهار داشت: سالمندی نیز یکی از فصل‌های زندگی است و اگر زوج‌های سالمند ارتباطات خوب و آرامش‌بخش با همسرشان داشته باشند، می‌توانند از این دوران نیز بسیار لذت ببرند. بازنشستگی و خالی شدن منزل از حضور فرزندان نیز می‌تواند به‌عنوان یک عامل مثبت دیده شود، زیرا همسران می‌توانند وقت بیشتری را به یکدیگر و لذت‌ بردن از ارتباط‌شان اختصاص دهند.
سرپرست کلینیک سلامت جنسی ابن‌سینا خاطرنشان کرد: برای بالابردن میل به زندگی و بهبود کیفیت زندگی در دوران سالمندی، افزون بر توجه به سلامت عمومی، تغذیه مناسب، برنامه‌های تفریحی و ورزش‌های متناسب با سن، توجه به بهبود رابطۀ زناشویی سالمندان نیز ضروری است.
سرپرست کلینیک سلامت جنسی ابن‌سینا با اشاره به یک باور نادرست دیگر دربارۀ عملکرد جنسی پس از دوران یائسگی، توضیح داد: کاهش هورمون‌های جنسی به خصوص در زنان که یائسگی متفاوتی از یائسگی مردان دارند، گاهی باعث می‌شود این تصور ایجاد شود که با پایان یافتن دورۀ باروری، زنان در عملکرد جنسی خود نیز دچار ناتوانی می‌شوند که این باور کاملاً نادرست است. رسیدن به سنین یائسگی و پس از آن، به معنی پایان یافتن میل و توان جنسی و زناشویی در زنان نیست.
ملکی به یکی از نیازهای نادیده گرفته شدۀ سالمندان اشاره کرد و گفت: امروزه با توجه به پیشرفت‌های پزشکی، امید به زندگی افزایش یافته است و بشر عمر طولانی‌تر و سطح سلامت بالاتری دارد. بنابراین، زوج‌های سالمند بیشتری با هم زندگی می‌کنند که در اغلب موارد توجه کمی به روابط زناشویی و عاطفی خود دارند.
سرپرست کلینیک سلامت جنسی ابن‌سینا افزود: ب اید بدانیم که لذت بردن و داشتن احساس خوشایند نسبت به روابط زناشویی، فقط مختص جوانان نیست و سالمندان نیز می‌توانند از این جنبۀ زندگی مشترک همچنان لذت ببرند. مسلماً افزایش سن، تغییراتی در عملکرد افراد ایجاد می‌کند، ولی این به این معنا نیست که روابط زناشویی باید به دست فراموشی سپرده شود.
ملکی خاطر نشان کرد: البته با بالاتر رفتن سن، تغییراتی در بدن ایجاد می‌شود که برخی از این تغییرات در کنار بیماری‌های احتمالی می‌توانند فعالیت‌های جنسی را تحت تأثیر قرار دهند. برای مثال، مشکلات مفاصل، سکته‌های قلبی، دیابت، پارکینسون، عمل‌های جراحی و عوارض ناخواسته دارویی می‌توانند عملکرد جنسی و رابطۀ زناشویی را مختل ‌کند.
سرپرست کلینیک سلامت جنسی ابن‌سینا در ادامه به تأثیر مسائل روانی بر زندگی زناشویی سالمندان اشاره کرد و گفت: نکتۀ مهم دیگر این است که وجود بیماری‌های جسمی، ممکن است روحیه فرد نیز را تحت تأثیر قرار ‌دهد و فرد سالمند را از نظر عاطفی و روانی دچار مشکل کند که خود می‌تواند عاملی برای کاهش صمیمیت بین زوجین باشد. حتی در مواردی که یکی از زوجین سالم است، وجود استرس‌های زیاد و خستگی ناشی از مراقبت از همسر می‌تواند رغبت به رابطه زناشویی را کاهش دهد.