بزرگنمايي:

آریا بانو - پسری در دانشگاه‌مان به دنبال آشنایی بیشتر با من است!
٠
٠
خراسان / دختری دانشجو و 19 ساله هستم. در دانشگاه به تازگی پسری سراغ من آمده و می‌گوید از من خوشش آمده و دلش می‌خواهد بیشتر با هم آشنا شویم. من فکر می کنم برای ازدواج یکی دو سالی، صبر کنم بهتر باشد. نمی‌دانم به این پسر چه جوابی بدهم که بعدا مزاحمتی برایم پیش نیاید. از طرفی به نظر شما لازم است این موضوع را به مادرم بگویم، به خصوص که می‌خواهم ردش کنم؟
آمادگی برای ازدواج، موضوعی است که شاید تا همین چند سال پیش توسط بعضی دختر و پسرها جدی گرفته نمی شد و معمولا گفته می شد مگر ازدواج هم آمادگی می‌خواهد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت بله، ازدواج قطعا نیاز به آمادگی دارد زیرا به نوعی می‌توان آن را بزرگ‌ترین تصمیم زندگی انسان دانست. ما برای تصمیم‌ها و امور کوچکی در زندگی از قبیل گرفتن گواهی نامه راهنمایی‌و‌رانندگی کلی وقت می‌گذاریم و آماده می‌شویم، آن وقت آیا می‌توان گفت برای بزرگ‌ترین تصمیم و امر زندگی، نیازی به وقت گذاشتن و آمادگی نداریم؟ با این حال، خوشبختانه امروزه خانواده‌ها و خود دختر و پسرها هم تا حد زیادی به اهمیت این آمادگی‌ها و آموزش‌های قبل ازدواج پی برده‌اند. با ذکر این چند نکته، توصیه هایی به شما دارم.
صبر کردن‌تان باید منطقی باشد
گفته‌اید برای ازدواج، فکر می‌کنم یکی دو سالی، صبر کنم بهتر باشد. توجه داشته باشید که برای داشتن یک ازدواج موفق، فقط وجود غریزه جنسی و عشق کافی نیست بلکه رشد عقلانی، عاطفی، اخلاقی، اقتصادی و ... نیز لازم است تا افراد بتوانند به مسئولیت جدید خود متعهد شوند. با این حال اگر به چنین رشدی دست یافته‌اید، نیازی به صبر نیست. در غیر این صورت، از این یک یا دو سالی که می‌خواهید صبر کنید، نهایت استفاده را ببرید و حتما در مسیر یادگیری و آموزش درخصوص ازدواج گام بردارید. این آموزش و آمادگی در جامعه پیچیده امروزی شرط ازدواج موفق است.
موضوع را به مادرتان بگویید
گفتن این موضوع به والدین اشکالی ندارد زیرا بهره‌گیری از مشورت و نظر بزرگ ترها در بسیاری موارد، چراغ راه‌مان بوده و خواهد بود؛ در ضمن و در صورت مزاحمت احتمالی، از این منابع حمایتی کمک بگیرید؛ البته بافت و محیط خانوادگی خود را هم مدنظر داشته باشید تا نحوه مطلع کردن آن‌ها را اصولی‌تر انجام دهید.
زیر نظر خانواده هاگفت‌و‌گو کنید
بهتر است در یک فضای مبتنی بر گفت‌وگو و درک زیر نظر والدین، راجع به اهداف و ملاک‌های خود با خواستگارتان صحبت و بیان کنید که او واجد ملاک‌ها و شرایط شما نیست؛ البته تا حد امکان این موضوع با درک طرف مقابل بیان شود تا احساسات او نیز خدشه‌دار نشود.
نگویید می‌خواهم ادامه تحصیل بدهم!
بهتر است پاسخ خود را صریح و بدون ابهام به او بیان کنید؛ پاسخ‌هایی مبنی بر این‌که من فعلا قصد ندارم و می‌خواهم یکی دو سالی صبر کنم، به خودی خود می‌تواند سوءتفاهم ایجاد کند و ایشان اصرار به آشنایی تا یکی دو سال آینده داشته باشد یا این‌که دو سال به شما زمان بدهد و به انتظار شما بنشیند. بنابراین تاکید می کنم بعد از جمع بندی، پاسخی شفاف و صریح به او بدهید.
نویسنده : دکتر هادی غلام‌محمدی| مشاور خانواده