بزرگنمايي:

آریا بانو - علی‌اشرف صندوق‌آبادی گفت: حراج باران و رویدادهای دیگری که در مباحث هنری و به ویژه هنرهای سنتی کار می‌کنند بسیار اثربخش هستند و تعدادشان هرچه بیشتر شود موثرتر است.

سرویس تجسمی هنرآنلاین: علی‌اشرف صندوق‌آبادی، قائم‌مقام شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره جایگاه خوشنویسی در جامعه امروز ایران گفت: هر جامعه و ملتی باید داشته‌های خود و ذخایر ملی و ظرفیت‌های آن قوم و ملت که برگرفته از تاریخ و تمدنش هست را بشناسد و از آن حفاظت کند.
صندوق‌آبادی ادامه داد: خط به عنوان یکی از موثرترین و مهم‌ترین اختراعات بشر و خوشنویسی فارسی به عنوان هنری که مبدع آن ایرانیان بودند، متعلق به مردم ایران است و باید به عنوان یک ذخیره فرهنگی آن را حفظ کنیم. بر مسئولین و متولیان امر است که این داشته‌ها را به طور شایسته به مردم معرفی کنند، زیرا اگر اینها درست به مردم معرفی شود قدردان ذخایر فرهنگی خود خواهند بود.
این خوشنویس با اشاره به حفظ میراث فرهنگی در کشورهای دیگر گفت: کشوری مانند ژاپن برای نمایش مراسم چای ژاپنی هزینه می‌کند و این فرهنگ را در کشورهای مختلف به نمایش درمی‌آورد. پس چرا ما به داشته‌های خود توجه نمی‌کنیم؟ کشورهای خارجی که هیچ، اول باید این میراث را به جوانان و نوجوان خود معرفی کنیم که فردا به عنوان مدیران و سیاست‌گذاران و هنرمندان و... قدر این داشته‌ها را بدانند.

او درباره رابطه کمرنگ مردم با خوشنویسی گفت: این ضعف به آموزش برمی‌گردد. زمان قدیم کتاب‌های درسی با خط نستعلیق نوشته می‌شد و عموما کسانی که چند کلاس سواد داشتند نیز از نظر ادبیات جلو بودند و خط‌شان زیبا بود. درست است که امروزه چاپ وجود دارد و فونت‌های مختلفی داریم اما همیشه خط زیبا، یک ویژگی برجسته برای فرد بوده است. پس چرا الان آموزش و پرورش همین موضوع را از طریق نظام آموزشی جا نمی‌اندازد؟
صندوق آبادی افزود: در برنامه‌ای رادیویی شنیدم که از مردم می‌پرسیدند از خط خود راضی هستند؟ آنها می‌گفتند نه و دلیل آن را نظام آموزشی می‌دانستند. مسئولیت بر متولیان ما هست که این هنر را به کودک و نوجوان بیاموزند و بهترین مکان آن نیز فضای آموزشی و مدارس است. انجمن خوشنویسان هم با تمام توان در خدمت این کار است و آمادگی هرگونه همکاری با نظام آموزشی را داریم. این کار نیاز به‌ یک بحث کارشناسی مفصل دارد و می‌توانیم با شیوه‌های جدیدی ورود پیدا کنیم. باید ابعاد مختلف هنری، روانشناسی، جامعه‌شناسی و... بررسی شود تا این کار به سرانجام برسد.

او درباره جایگاه اقتصادی خوشنویسی گفت: هر هنرمندی ابتدا به خاطر عشق و علاقه‌ای که به یک مبحث هنری دارد به دنبال آن می‌رود و به عنوان شغل به آن نگاه نمی‌کند. کسانی که با عشق و اشتیاق جلو می‌روند موفق‌تر هستند و معمولا همان‌ها هستند که در حوزه اقتصاد هم موفقیتی کسب می‌کنند. اما اقتصاد هنر در خوشنویسی جای کار بسیاری دارد. اخیراً انجمن خوشنویسان ایران با کمک جوانان خوش‌فکر سایتی راه انداخته که فضایی باشد برای معرفی همه هنرمندان ایران و همه در آن سهیم باشند و آثار خود را برای فروش عرضه کنند. دو سال است که در این زمینه کار می‌کنیم اما هنوز جای کار زیادی دارد.
صندوق آبادی درباره حراج‌های هنری گفت: برگزاری رویدادهایی مانند حراج باران حرکت‌های بسیار ارزشمندی هستند. در حراج‌ها عده‌ای هنرمند شرکت می‌کنند و تعدادی اثر فروش می‌رود و در خانه‌ها به نمایش گذاشته می‌شود. این کار ایجاد رونق می‌کند و هرچه بیشتر شود بهتر است. ضمنا اگر یک خوشنویس مطرح اثری را چند ده میلیون بفروشد این برای خوشنویس تازه‌کار هم راهگشا است و راه را برای کسانی که در این مسیر قرار می‌گیرند باز می‌کند. حراج باران و رویدادهای دیگری که در مباحث هنری و به ویژه هنرهای سنتی کار می‌کنند بسیار اثربخش هستند و تعدادشان هرچه بیشتر شود موثرتر است.