بزرگنمايي:

آریا بانو - سلامانه: یک فوق‌تخصص ارتوپدی کودکان گفت: شایع‌ترین عاملی که باعث ایجاد پای پرانتزی می‌شود، مسائل تغذیه‌ای به‌خصوص کمبود ویتامین D است.
دکتر تقی‌ بغدادی، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با سلامانه اظهار داشت: فقر ویتامین D در بدن کودک باعث نرمی استخوان می‌شود و این مساله، پرانتزی بودن پاها را که در یک سالگی باقی‌مانده و پای پرانتزی طبیعی و فیزیولوژیک دوران جنینی است، تشدید می‌کند بنابراین ممکن است شدت پرانتزی بودن پاها در کودکی، از بدو تولد تا هنگام راه افتادن کم شود اما به دلیل کمبود ویتامین D، 6 ماه پس از راه افتادن دوباره افزایش پیدا کند.
وی در ادامه افزود: وقتی نوزادان متولد می‌شوند، پاهایشان که تا قبل از این زمان داخل رحم مادر جمع بوده، حالت پرانتزی متمایل به داخل دارد. این حالت در زمان تولد طبیعی است و به‌تدریج و با گذشت زمان تا هنگام راه افتادن کودک اصلاح می‌شود. اگر کودک یک‌ساله‌‌ای همچنان تا حدی پای پرانتزی دارد، والدین نباید نگران شوند زیرا این حالت تا 2/5-2 سالگی برطرف خواهد شد. البته اگر کودکی هنگام راه افتادن پای پرانتزی داشت و این حالت تا 6 یا 8 ماه بعد برطرف نشد، بهتر است والدین فرزندشان را برای بررسی بیشتر نزد متخصص ارتوپدی کودکان ببرند.
دکتر بغدادی گفت: اولین اقدام در مواجهه با کودکی که پای پرانتزی دارد، اندازه‌گیری سطح ویتامین D خون است. با انجام این آزمایش می‌توان قبل از اینکه کمبود ویتامینD و نرمی استخوان عارضه‌ای روی صفحات رشد و مچ دست ایجاد کنند، آن را جبران کرد.
این فوق‌تخصص ارتوپدی کودکان تاکید کرد: معمولا نرمی استخوانی که علت آن کمبود ویتامین D تشخیص داده ‌شده، در چند ماه اول پس از تولد دیده نمی‌شود زیرا نوزادان حتی آنهایی که مادرشان دچار کمبود ویتامین D هستند یا حتی علائمی از استئومالاسی یا راشیتیسم دارند، مقدار زیادی ویتامینD از بدن مادر می‌گیرند و آن را در کبدشان ذخیره می‌کنند. به همین دلیل 6-5 ماه اول زندگی‌شان دچار کمبود این ویتامین نمی‌شوند و علائم کمبود در صورتی که به کودک مکمل A+D داده نشود، معمولا پس از این زمان دیده خواهد شد. خوشبختانه امروزه مراکز بهداشت در ایران ویتامین A+D را از همان روزهای اول پس از تولد در اختیار والدین قرار می‌دهند تا به فرزندانشان بخورانند.
وی با بیان اینکه علاوه بر مکمل ویتامین D، شرایط تغذیه‌ای خانواده به‌خصوص مادر شیرده، میزان تابش آفتاب و مسائل جغرافیایی و... نیز می‌توانند در بروز یا عدم بروز نرمی استخوان دخالت داشته باشند، گفت: اگر آزمایش کودکی که به دلیل پای پرانتزی به پزشک مراجعه کرده نشان دهد دچار کمبود ویتامینD است به او مکمل این ویتامین داده خواهد شد. با رفع کمبود در ماه‌های بعد پرانتزی شدن پاها به‌تدریج اصلاح می‌شود اما اگر کودک کمبودی از نظر ویتامین D نداشته باشد، مسائل دیگری را در نظر می‌گیریم که یکی از آنها بررسی اختلالات موجود در صفحه رشد کودک است.
دکتر بغدادی در این باره توضیح داد: یکی از بیماری‌هایی که می‌تواند موجب بروز این اختلال شود بیماری «بلانت» نام دارد. این بیماری اغلب در پسرانی دیده می‌شود که کمی زودتر راه افتاده‌اند. زود راه افتادن کودک، وزن کودک، شیطنت بیشتر پسربچه‌ها و آسیب‌هایی که طی راه رفتن و بازی کردن اتفاق می‌افتد، ضربه‌ها و میکروتروماهایی در صفحات رشد، به‌خصوص در قسمت بالا و اطراف زانوی کودکان ایجاد می‌کند که باعث می‌شود سطح بیرونی و داخلی این صفحات متقارن رشد نکند و مشکل پای پرانتزی فیزیولوژیک تشدید شود.
اشکالی که در این مواقع وجود دارد این است که تا پایان 3 سالگی رادیوگرافی از صفحات رشد کودک معمولا علائم واضحی از بیماری بلانت نشان نمی‌دهد اما بعد از 3 سالگی این علائم واضح می‌شوند. درمان بیماری بلانت پس از 3 سالگی کمی مشکل بوده و ممکن است وسایل کمک ارتوپدی مانند بریس‌ها و کفش‌های طبی موثر واقع نشوند و کودک برای درمان به جراحی نیاز داشته باشد. به همین علت اگر کودک زیر 3 سالی با پای پرانتزی به ما مراجعه کند و مطمئن شویم مشکل کمبود ویتامینD ندارد، بیماری بلانت را در نظر می‌گیریم و درمان با بریس را شروع می‌کنیم. اگر بریس‌ها خوب استفاده شوند، طی 5-4 ماه اصلاح بسیار خوبی در پاها دیده می‌شود و جای نگرانی نخواهد بود.