بزرگنمايي:

آریا بانو - یک روانشناس گفت: تاثیرات مثبت یا منفی دور بودن از همسر برای مدت کوتاهی بیشتر به کیفیت رابطه و نگرش زوجین به این مسئله بستگی دارد.

حسن اکبرزاده روانشناس و مشاور درباره تاثیرات دور شدن از همسر برای مدت کوتاهی در زندگی مشترک اظهار کرد: تعریف زندگی مشترک با تکالیفی که مدام در آن صورت می‌گیرد کامل می‌شود. زندگی مشترک پر از تکالیف مختلف ریز و درشت است.
این روانشناس بیان کرد: تاثیرات مثبت یا منفی دور بودن از همسر برای مدت کوتاهی بیشتر به کیفیت رابطه و نگرش زوجین به این مسئله بستگی دارد.
اکبرزاده با بیان اینکه کیفیت رابطه (چه خوب چه بد) درموقعیت‌های خاص بروز می‌کند، افزود: دوری ازهمسر بنا به دلایل کاری، ماموریت و... برای مدت کوتاهی، یکی از موقعیت‌های خاص است که می‌تواند منجر به برون ریزی مثبت ویا منفی در رابطه شود.
او گفت: اگر دوری از همسر در مسیر هدف مشترک زندگی زوجین باشد و دلایل ماموریت و اشتغال داشته باشد اصولا باید زوجین درموردش توافق کنند. چون تصمیم گیری مشترک یکی از تعهدات مهم زندگی مشترک است و هیچکدام از زوجین نباید به تنهایی در این فرایند تصمیم گیری کنند.
این روانشناس اضافه کرد: اگر دوری از همسر یک تصمیم تک نفره است و برای رفع نیاز‌های فردی، تفریح وسرگمی باشد اصولا در توافق زوجین جایگاهی ندارد، چون دقیقا در این حالت یک موضوع مجردی است و این فرد درک درستی از تعهدات زندگی مشترک ندارد.
اکبرزاده افزود: به صورت مشخص و قاطعانه نمی‌توانیم دوری موقت از همسر را خوب یابد جلوه دهیم، این مسئله ریشه در نوع و کیفیت رابطه زوجین در زمان‌های مختلف فرایند ارتباطیشان دارد.
این روانشناس گفت: اگر رابطه زوجین به طور کلی رضایت بخش باشد، دوری از همسر به صورت موقت علائمی مثل دلتنگی برای باهم بودن، علاقمندی بیشتر به همدیگر و...را به دنبال دارد.
اکبرزاده با بیان اینکه اگر رابطه زوجین به صورت کلی رضایت بخش نباشد، گفت: دوری موقت یکی از زوجین موقعیتی برای برون ریزی سایر مشکلات زندگی است وبه عنوان نقطه ضعف، این مسئله مدام در تمام مشکلات زندگی جاری ‌است.
این روانشناس ادامه داد: همچنین می‌توان به علائم مانند سردی احساسی/عاطفی بیشتر از همدیگر، تضعیف نقش‌های زن وشوهری، بی احترامی متقابل، مسئولیت گریزی، عادت کردن به تنهایی بدون دلتنگی به همدیگرو... از جمله مشکلات زندگی اشاره کرد.
او خاطرنشان کرد: به صورت کلی در رابطه زوجین اغلب تصمیم گیری فردی نداریم و بهتر است تصمیمات به صورت مشترک اتخاذ شوند و اگر شرایط یکی از زوجین در بدو شروع ارتباط ازدواجی دوری‌های دوره‌ای ونامنظم است باید عنوان شود تا توافق و تصمیم گیری صورت پذیرد وبه هیچ عنوان نباید پنهان کاری شود، اگر این موارد در طول زندگی اتفاق بیفتد دراین حالت نیز باید توافقات لازم برای تصمیم گیری صورت پذیرد.