بزرگنمايي:

مهشید رابطیان گفت : زوج هایی که زیر 18 سال ازدواج می کنند، هنگامیکه بزرگ تر می شوند،  زندگی چند نفر دیگر را در اطراف خود مشاهده کرده و نارضایتی ها یکی پس از دیگری خود را نشان می دهد.

وی ادامه داد: باید توجه داشت که نوجوان، ثبات عاطفی ندارد و در عرض چند لحظه افکار او به هم می ریزد؛ نوجوانانی که در این سن با جنس مخالف خود طرح دوستی می ریزند براساس تصمیم گیری های زودگذر تصمیم به ازدواج می گیرند. در این شرایط، خانواده های نوجوانان اذعان دارند که هیچ اطلاعی از وضعیت خانوادگی یکدیگر ندارند و در نهایت این رویه به دلیل تصمیم گیری احساسی و زودگذر دو فرد نابالغ با مشکلات و مخالفت خانواده ها همراه می شود.

رابطیان گفت: پدر و مادرها توجه داشته باشند چنانچه فرزند خود را به درستی تربیت کرده باشند، دوست یابی های احساسی هیچگاه به وقوع نخواهد پیوست و نیاز است که خانواده ها نوجوانان را راهنمایی کنند تا نوجوان زمان بگذارد و در این مورد فکر کند که آیا برای ازدواج، همسر موردعلاقه خود را برگزیده است یا خیر و آیا می تواند با این ازدواج، آینده خود را تضمین کند یا احساسی زودگذر است.  

این متخصص روانپزشک گفت: شروع طلاق عاطفی از زمانی آغاز می شود که دو نفر دختر و پسری که ناپخته و از روی احساس که هنوز از لحاظ زندگی به تکامل نرسیده اند، تصمیم به زندگی مشترکی می گیرند و متاسفانه بعد از مدتی، قدم در مسیر جدایی می گذارند.  

وی تاکید کرد: ازدواج امری حسنه است اما پیوند 2 گل نشکفته از اصل روشی غلط است چراکه ممکن است این دو در آینده با مشکل عاطفی و اجتماعی با یکدیگر مواجه شوند؛ ازدواج در سنین پایین ممنوع است چراکه دو فرد نابالغ از لحاظ ذهنی عاطفی فرهنگی و اجتماعی واقتصادی، به شرایط مطلوب نرسیده اند.

بازماندن از تحصیل از پیامدهای کودک همسری است

عضو انجمن علمی روانپزشکان گفت: هنگامیکه دو فرد نابالغ به عقد یکدیگر درآمدند اولین تاثیر منفی بر روی زندگی آنان بازدارندگی آنها از ادامه تحصیل می باشد. دختر و پسرهایی که در سنین دبیرستان با یکدیگر ازدواج می کنند برای کسب درآمد باید وارد بازار کارشوند مگراینکه از خانواده ای متمول برخوردار بوده و مایحتاج آنان را دیگران برعهده می گیرند، که این دسته افراد در کشور بسیار نادر هستند.

وی با بیان اینکه ازدواج زیر سن بلوغ برای دختر 9 سال و پسر 15 سال به هیچ وجه از لحاظ پزشکی توصیه نمی شود، اظهارداشت: در برخی از خانواده ها و اقوام رسم غلطی باب شده که در این سنین و یا به لحاظ قوم و خویش بودن دختر یا پسر قبل رسیدن به سن بلوغ را به عقد یکدیگر درمی آورند که از اصل این روشی غلط است چراکه ممکن است این دو در آینده با مشکل عاطفی و اجتماعی با یکدیگر مواجه شوند.

متخصص روانپزشک کودک و نوجوان گفت: چرا باید کودکانی را که هنوز دوران کودکی را سپری می کنند و به طور کامل آماده پذیرش بار مسئولیت زندگی نشده اند،  وادار به ازدواج ناخواسته کرد. در آینده این کودکان هستند که باید با هم زندگی کنند و افرادی که برای آنان تصمیم می گیرند هر یک به طرفی خواهند رفت و این کودکان با مشکلات زیادی روبرو خواهند شد.

بارداری های پرخطر در ازدواج های سنین پایین

عضو انجمن علمی روانپزشکان گفت: کودک و نوجوانی که در سنین پائین به عقد و ازدواج یکدیگر درمی آیند، احتمال باردار شدن دختر بسیار است درحالیکه از لحاظ پزشکی بارداری زیر 18 سال ممنوع است چرا که جنین این دست مادران به حد رشد نخواهد رسید و احتمال بروز بیماری ها در این دسته افراد بسیار زیاد است.

رابطیان افزود: در این دوران با باردارشدن مادر جوان، احتمال ابتلا به فشار خون، زایمان زودرس  یا دیابت، زیاد است؛  دختری که بالغ می شود تخمک های آن آماده بارداری خواهد بود ولی این فرد از لحاظ جسمی و روانی صددرصد آمادگی برای فرزندآوری را نخواهد داشت.  

این روانپزشک کودک و نوجوان اظهارداشت: خانواده ها معمولا بعد از ازدواج فرزندشان از زوجین می خواهند که هرچه زودتر فرزندی به دنیا بیاورند و این رویه بیشتر در فرهنگ های بسته و سنتی دیده می شود و هنگامیکه این زوج دیر باردار شوند  یا اصلا نمی خواهند در  این مقطع، بچه دار شوند، با مخالفت اطرافیان مواجه خواهند شد و از این رو دختر و پسر نوجوان تحت فشار قرار می گیرند که فرزند بیاورند که بعد از آن هم مسایل و مشکلات خاص خود را به همراه خواهد داشت.